Tα μαθήματα πατριδογνωσίας και ο ποδοσφαιριστής… χείμαρρος Παρθένης

Γιάννης Τζούμας
Κυρ, 27/05/2018 - 20:34
φωτο αρχείου

Ενας ποδοσφαιριστής μπορεί να είναι χείμαρρος εν γηπέδω, συνεπώς μπορεί να λέγεται και… Παρθένης, αλλά χείμαρρος Παρθένης εν ολοκληρία δεν υπάρχει.

Αλήθεια, ποιός βάζει στοίχημα τι απάντηση θα πάρει από μαθητές και των δύο βαθμίδων της Εκπαίδευσης, αφήνω την τρίτη για να μην κάνουμε όλοι ομαδικώς χαρακίρι, στο ερώτημα ποιός είναι, εν Χίω πάντα, ο Παρθένης;

Και επειδή δεν φταίνε τα παιδιά, έρχομαι να συμπληρώσω την αγωνία του Σχολικού Συμβούλου Φιλολόγων Νίκου Χαβιάρα, στην επετειακή εκδήλωση του ΦΟΒ, που συμπλήρωσε 94 χρόνια ζωής.

Ναι, μας χρειάζεται μια συνοπτική ιστορία της Χίου, εύληπτη, σύγχρονη, εικονογραφημένη και σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή.

Εμπρός λοιπόν, ο σπόρος έπεσε, και συγγραφέας θα βρεθεί και χορηγός.

Όμως το πρόβλημα είναι μόνο αυτό ή πως το βιβλίο αυτό θα μπεί στα Σχολειά;

Και αν μπεί, που πρέπει να μπεί, θα είναι μόνο του;

Οι έχοντες την δική μου ηλικία θα θυμούνται το Μάθημα Πατριδογνωσίας, που τελευταίο βιβλίο, χωρίς να διδάσκεται πάντως, εξέδωσε ο Διευθυντής σήμερα Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αριστείδης Κελεπερτζής.

Από τότε, τέσσερα παιδιά μεγάλωσα στο Σχολείο από 31 έως 12 χρόνων, το μόνο που αντίκρισα ήταν κάποιες… φωτοτυπίες των Δασκάλων, που προσπαθούσαν να διδάξουν στα παιδιά τα στοιχειώδη για την ιδιαίτερη πατρίδα τους, στα πλαίσια της ευέλικτης ζώνης, όπως διδάσκουμε ας πούμε και για τις… λιβελούλες, χωρίς να τις υποτιμώ.

Μετά, το Γυμνάσιο και το Λύκειο τα ξεχνάμε, δεν ασχολείται με τέτοιες… λεπτομέρειες εκτός αν πέσεις σε… βιδωμένο καθηγητή, που ευτυχώς δεν είναι λίγοι.

Αν θέλετε να δούμε τη ζημιά σε βάθος χρόνου είναι ανεπανόρθωτη και έχει συγκεκριμένη στόχευση. Οσοι νομίζουν ότι γίνεται στα πλαίσια του γενικού μπάχαλου έχουν λάθος.

Αναζητήστε στις σημερινές σχολικές αίθουσες Ηρωες του 1821, το πιθανότερο είναι να βρείτε… ορχιδέες, πάλι δεν έχω τίποτα με τις ορχιδέες.

Αναλύστε το αυτό σε βάθος και ρωτήστε έναν πιτσιρικά τι είναι ο… Παρθένης.

Εδώ υπάρχει συνειδητό σχέδιο, που εφαρμόζεται τουλάχιστον ¼ του αιώνα.

Μέσω της Παιδείας να βγαίνουν εγκέφαλοι κιμάδες, που δεν θα αναγνωρίζουν πατρίδες και ταυτότητες, που δεν θα ξέρουν ούτε την ιστορία, ούτε την τοπική τους ιστορία, ούτε θα αναγνωρίζουν την ιδιαίτερη πατρίδα τους.

Το αν θα το πετύχουν είναι και στο χέρι μας. Γι’ αυτό έχει σημασία η πρόταση Χαβιάρα στον ΦΟΒ. Γιατί εκείνος μπορεί να την κατέθεσε εκπαιδευτικά αλλά στην ουσία είναι μια πράξη αντίστασης. Όπως παρόμοια πράξη θα είναι, αν οι Βουλευτές δεν μπορούν να πράξουν τα αυτονόητα, δηλαδή η τοπική ιστορία και η Πατριδογνωσία να διδάσκεται υποχρεωτικά στα Σχολεία, αυτό να επιβληθεί από τις τοπικές κοινωνίες και μια πρώτη κίνηση είναι η έκδοση ή επανέκδοση (το βιβλίο του Αρ. Καλεπερτζή είναι άριστο) τέτοιων βιβλίων.

 

Υ.Γ. Αν δεν αρέσει το παράδειγμα του… Παρθένη, ρωτήστε ένα παιδί τι είναι η… Πισπιλούντα.

Μάλλον θα απαντήσει ότι είναι πίτσα.

Σχετικά Άρθρα