Είναι προφανές ότι οι κυβερνήσεις της χώρας που επιβάλουν μέτρα αντιλαϊκά και εξοργίζουν τους πολίτες δεν έχουν τάσεις αυτοκτονικές. Πολύς λόγος έχει γίνει για την επιβολή του Φ.Π.Α. και στα νησιά του Αν. Αιγαίου που έχουν σοβαρά οικονομικά και άλλα προβλήματα.
Παρά την κατακραυγή και τις διαμαρτυρίες των νησιωτών η απόφαση δεν άλλαξε και οι εξοργισμένοι πολίτες κακίζουν την βάρβαρη κυβέρνηση, όπως και την προηγούμενη που την καταψήφισαν για τα απαράδεχτα μέτρα της.
Όταν άρχισαν οι διαμαρτυρίες και οι ύβρεις πήραμε το θάρρος να επισημάνουμε ότι οι κυβερνητικές αποφάσεις εκπορεύονται από τους δανειστές μας και ότι είναι διαταγές κατακτητή προς υποτελείς. Γι αυτό για άλλα τους ψηφίζουμε και άλλα μας διαπιστώνουμε μετεκλογικά. Πράγματι, αποφάσεις αυτοκτονικές δεν λαμβάνονται χωρίς αιτία. Στην πραγματικότητα λοιπόν αυτός κυβερνά αλλά οι υποτελείς που έχασαν τον γάιδαρο εκτονώνονται γιατί δέρνουν το σαμάρι του δηλαδή τους ενδοχώριους πολιτικούς. Εκτός από τους πολίτες οι δήθεν διαπραγματεύσεις είναι χρήσιμες και σε κάποια Μ.Μ.Ε. και στους διάφορους καιροσκόπους που έχουν να λένε, να κρίνουν και να επωφελούνται παντοιοτρόπως. Είναι και ο λαός που τον πάνε σε εκλογές για να βρίζει να εκτονώνεται, να διασπάται και να νομίζει ότι έχουμε δημοκρατία για να μην ξεσηκώνεται.
Έτσι περνάει ο καιρός που δουλεύει για τους δανειστές, και εμείς συνηθίζουμε συν τω χρόνω στα ελάχιστα. Συμπερασματικά λοιπόν ούτε ο λαός της χώρας, ούτε οι κυβερνήσεις της την κυβερνούν, αλλά κάτι άλλοι τύποι που η ύπαρξη τους εξαρτάται από τον αδιάλειπτο δανεισμό άλλων χωρών.
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες ήταν καταδικασμένες να αποδειχθούν ατελέσφορες οι διαμαρτυρίες για τον Φ.Π.Α. στα νησιά. Η επόμενη κυβέρνηση, όποια και αν είναι αυτή, θα συνεχίσει να εκτελεί εντολές όπως και η προηγούμενη διότι θα λειτουργεί μέσα στις ίδιες συνθήκες πολιτικής και κοινωνικής πολυδιάσπασης. Η ιστορία για κατοχή πολλών αιώνων θα συνεχισθεί σε μια χώρα που την έχουν φτωχοποιήσει και αποδυναμώσει κοινωνικά και την έχουν συνηθίσει σε βάθος χρόνου στα ελάχιστα. Φέτος επίκειται η επιβεβλημένη και υπογεγραμμένη περικοπή των συντάξεων και άλλες περικοπές που περιμένουν οι επενδυτές για ανάπτυξη χωρίς κοινωνικό πρόσωπο. Όμως παρά τις αντιξοότητες υπάρχει ή ελπίδα. Ας παραδειγματισθούμε από τις πολιτικές ενότητας της Πορτογαλίας και της Κύπρου γιατί οι πραγματικοί εχθροί μας είναι πέρα από τα σύνορα. Τότε μόνο οι κυβερνήσεις μας δεν θα εκτελούν εξοχώριες εντολές.