Μπράβο στην ΔΙΑΝΟΧ γι’ αυτήν την παραγωγή.
Επικοινωνεί θαυμάσια αυτό που συμβαίνει σήμερα.
Και δεν εννοώ το τι πετάμε κάθε μέρα και που το πετάμε. Εννοώ ότι δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι δεν το… πετάμε.
Κάθε χαρτί ή πλαστικό ή κουτάκι, που πάει στους κάδους ανακύκλωσης, δεν πετιέται. Κάποιος συνάνθρωπος μας, κάποιος εργαζόμενος απλώνει το χέρι του και το τακτοποιεί ξανά εκεί που θα συμπιεστεί για να πάρει το δρόμο του, να γίνει πάλι κάτι χρήσιμο.
Μήνυμα πρώτον λοιπόν. Συνείδηση ότι αυτό που πετάμε κάποιος το… ξαναπιάνει, άρα δεν πετάμε… αντεροσύκωτα.
Μήνυμα δεύτερο. Ότι πετάμε δίνει δουλειά σε κάποιους ανθρώπους, άρα είναι χρήσιμο.
Μήνυμα τρίτο. Από την ώρα που ότι «πετάμε» δεν πετιέται, όταν δεν ανακυκλώνουμε πετάμε απλούστατα… λεφτά.
Είναι τόσο απλό και δεν αφορά μόνο εμάς, που το καταλαβαίνουμε αφορά και τους άλλους που δεν το καταλαβαίνουν, με την διαφορά όμως ότι πληρώνουμε ΟΛΟΙ μαζί.
Όσο λοιπόν γρηγορότερα το καταλάβουν και οι υπόλοιποι τόσο το καλύτερο.
Προτείνω στην ΔΙΑΝΟΧ να περάσει σε άλλη παραγωγή με το εξής σενάριο. Έναν τύπο, τον εαυτό μας δηλαδή, που δεν χρησιμοποιεί ανακύκλωση, αλλά πετάει τα σκουπίδια του χύμα, όπως παλιά ή όπως του κόβει η… κεφαλή του.
Ε, αφού τα πετάξει, να σταματήσει να βάλει το χέρι στην τσέπη να βγάλει ένα… πεντάευρο και να το πετάξει και αυτό, διότι στην ουσία αυτό ακριβώς συμβαίνει.
Ότι δεν ανακυκλώνεται δεν είναι χρήσιμο, και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν δίνει πλέον πίσω χρήματα, όχι, κάτι χειρότερο, αφαιρεί.
Και δεν το αφαιρεί μόνο από αυτόν που δεν καταλαβαίνει τι του γίνεται, αφαιρεί από όλους μας.
Γι’ αυτό έχει αξία να γίνουν περισσότεροι οι συμμετέχοντες στην ανακύκλωση. Όσο περισσότεροι ανακυκλώνουμε τόσο λιγότερα θα πληρώνουμε.
Ο καιρός περνάει, οι κοινωνίες πρέπει να ωριμάζουν και η επικοινωνία να εξελίσσεται και για την ΔΙΑΝΟΧ και για όλους μας.
Ας το καταλάβουμε επιτέλους. Τα σκουπίδια δεν τα πετάμε, μας… πετάνε.
Διότι απλούστατα τα σκουπίδια είναι χρήμα. Και αυτό αν το δεν παίρνεις πίσω το πληρώνεις. Ότι δεν κερδίζεις σημαίνει ότι ταυτόχρονα το χάνεις.
Μπράβο ξανά στην ΔΙΑΝΟΧ.
Υ.Γ.: Ευτυχώς και έγιναν τα εγκαίνια του… κορμού του Φράγματος και είδα ότι ταγοί του τόπου ξέρουν απ’ έξω το… «Χριστός Ανέστη». Στα εγκαίνια των… ποδιών του Φράγματος, ας ψάλλουν το… «Υπερμάχω» και στων… χεριών το «Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ» να πούμε και κάτι παραδοσιακό.
