Μήπως βιαζόμαστε;
Υπάρχει και αυτή η λογική αλλά είναι εσωστρεφής. Γυρίζει δηλαδή την εξάτμιση στο εσωτερικό του οχήματος, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Άρα, θα πρέπει να ξεφύγουμε απ’ αυτό υιοθετώντας την λογική της επόμενης μέρας, που δεν ξέρουμε πότε θα έρθει, αλλά θα έρθει.
Όλες οι προσπάθειες γίνονται βέβαια για να είμαστε όλοι εδώ και μετά τον κορωνοϊό και μέχρι στιγμής η χώρα μας τα καταφέρνει καλά, όμως επειδή σε όλα τα σενάρια η ζωή θα συνεχιστεί, το θέμα είναι να μας βρεί καλύτερους.
Το πόσο νευραλγικός είναι ο τομέας της υγείας, δεν θα το πώ εγώ, όπως δεν χρειάζεται να σταθούμε στο γεγονός ότι ήδη έχουμε υψηλό επίπεδο και αυτό δεν αφορά μόνο τον κρατικό τομέα υγείας αλλά και τον ιδιωτικό, Κλινικές, εργαστήρια και γιατρούς.
Όμως σε κάθε περίπτωση η ατμομηχανή είναι το Σκυλίτσειο και εδώ πρέπει να δούμε την επόμενη μέρα σ’ αυτό, που προτίστως είναι θέμα πολιτικής και επίσης ο γράφων δεν είναι ο πλέον αρμόδιος να ομιλήσει.
Απλά μόνο, πολύ απλά και πρακτικά θέλω να καταθέσω μια σκέψη.
Το Σκυλίτσειο, δεν είναι μόνο αυτό τον μήνα σε κατάσταση συναγερμού, αλλά είναι και στον μήνα του… Μέλιτος και επιτρέψτε μου να το αναλύσω.
Οι γιατροί και το προσωπικό είναι για πρώτη φορά ήσυχοι να κάνουν την δουλειά τους.
Το Νοσοκομείο δεν έχει μόνο πρώτη φορά τόση ένταση, έχει και για πρώτη φορά τόση ηρεμία.
Το γιατί είναι σαφές. Γιατί ο κορωνοϊός και τα περιοριστικά μέτρα, κόψανε τα… σούρτα – φέρτα. Γιατί στο Νοσοκομείο πριν μπείς σε ρωτούν γιατί ήρθες. Γιατί κάποιος γιατρός αξιολογεί την περίπτωση σου και ανάλογα πράττει. Γιατί επιτέλους εφαρμόστηκε ότι σε όλα τα Νοσοκομεία του πολιτισμένου κόσμου, κόπηκε ο Νοσοκομειακός… τουρισμός, γιατί κόπηκε η καθημερινή έφοδος των μεταναστών, γιατί σταμάτησε το επισκεπτήριο για ψύλλου… τσίμπημα.
‘Αρα, συνεχίζω τη σκέψη μου, τι μας εμποδίζει την επόμενη μέρα του κορωνοϊού να μην κρατήσουμε τα… καλά του;
Ειδικός ξεκαθαρίζω πάλι δεν είμαι, αλλά αναρωτιέμαι. Αν το αχανές ΙΚΑ λειτουργήσει ως Κέντρο Υγείας πρωτοβάθμιας φροντίδας, με γιατρούς και προσωπικό, που θα μπορούν να κάνουν μέχρι και μικρές χειρουργικές επεμβάσεις. Αν η καθημερινή ουρά του Σκυλίτσειου δια πάσαν νόσον αλλά και δια πάσαν… μαλακίαν γίνεται εκεί, αυτό τι αποτέλεσμα να έχει;
Να ανασάνει το Νοσοκομείο, να περιθάλπει, να αντιμετωπίζει και να θεραπεύει μόνο τα περιστατικά που αξίζουν.
Αυτή τη στιγμή, κακά τα ψέματα. Το Νοσοκομείο δουλεύει και σαν βαπόρι και σαν αεροπλάνο και σαν τραίνο. Όποιος προλάβει μπαίνει, όπου μπαίνει, όπου πάει, τις περισσότερες δε φορές χωρίς να χρειάζεται να ταξιδέψει.
Υ.Γ. Το παραπανίσιο χαλάει το ίσιο. Τι σχέση είχε τώρα με τις απαγορεύσεις το χειμερινό κολύμπι;
