Ετοιμάζεται να αλλάξει γραφείο και από την Νομαρχία, τώρα την λέμε ένα αλαμπουρνέζικο όνομα, όπως το… Ομηρούπολη, να πάει στον Δήμο, αλλά είμαστε σε θέση να ξέρουμε ότι το μυαλό του είναι προσανατολισμένο στο κύριο και αυτό δεν είναι οι… Αντιδήμαρχοι, κάτι για το οποίο κύριοι ενδιαφερόμενοι είναι οι ίδιοι.
Αναφερόμαστε στον Σταμάτη Κάρμαντζη, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι, πως αυτό που τον διακατέχει είναι το άγχος του τίτλου.
Είναι αλήθεια πως όλο αυτό το διάστημα, ούτε από το γραφείο του έφυγε, ούτε αρνήθηκε να ακούσει τον όποιο προβληματισμό, αλλά σίγουρα πάει στον Δήμο με τις... αποσκευές γεμάτες, για το ποιό ακριβώς είναι το κύριο.
Είναι απίστευτο, επαναλαμβάνει σε όποιον δεί ο νέος Δήμαρχος. Από τους 10 ανθρώπους, που ζητούν να με συναντήσουν και τους βλέπω όλους, οι… 12 μου ζητάνε δουλειά!
Αυτό βέβαια κάτι σημαίνει και ο Στ. Κάρμαντζης είναι αρκετά έμπειρος για να μην το γνωρίζει.
Η πόρτα του γραφείου του στον Δήμο πρέπει να είναι ανοικτή, αλλά αν μπαίνει μέσα ο καθένας όποτε θέλει, ας αλλάξει το ταμπελάκι και από Δήμαρχος ας γράψει «Κυρία του ελέους».
Άρα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες ή μέρες για τους δημότες αλλιώς το… μαγαζί δεν θα δουλέψει.
Μετά, το κύριο δεν είναι οι θέσεις και τα οφίτσια αλλά η δουλειά όχι μόνο στην κατεύθυνση λύσης προβλημάτων της καθημερινότητας, αλλά στην κατεύθυνση ανάπτυξης και στην δημιουργία θέσεων εργασίας.
Αν δεν γίνει αυτό, αν ο Δήμος δεν ανοίξει τα πανιά σε όποιον θέλει να επενδύσει και του λένε οι υπηρεσίες πως για να πάρει άδεια κυλικείου πρέπει μεταξύ άλλων να τρέξει μισή ώρα δίπλα στον… Χριστόφορο Μερούση θα τρώμε τις σάρκες μας.
Είδαμε τι γίνεται στο νησί 15 μέρες;
Δεν είμαστε άξιοι και δεν θέλουμε να το κάνουμε τρίμηνο, ε, τουλάχιστον ας δημιουργηθούν θέσεις εργασίας που να κρατήσουν τον πληθυσμό γιατί όχι και να τον αυξήσουν.
Και αύξηση θέσεων εργασίας είναι και οι υποδομές. Έχουμε εδώ δύο Ναυτικές Ακαδημίες και το πρώτο Ιδιωτικό Ναυτικό Λύκειο στην Ελλάδα, έχουμε ένα Πανεπιστήμιο με ναυτιλιακή κατεύθυνση.
Γιατί να μην καλέσουμε τους εφοπλιστές να ανοίξουν γραφεία τους στο νησί;
Ποιός θα υπολογίσει τις θέσεις της ναυτικής στεριανής εργασίας χωρίς να υπολογίζεται η θαλάσσια;
Προχθές μιλούσα με ένα παλληκαράκι που μπαρκάρει μάγειρας.
Ταξιδεύω έξι μήνες το χρόνο, μου είπε και κάθομαι τέσσερις.
Πόσα παίρνεις αν επιτρέπετε, τον ρωτάω.
Μπα, δεν παίρνω πολλά σε σχέση με άλλους γιατί είμαι νέος ακόμα.
Τέλος πάντων τα λίγα πόσα είναι;
4000 ευρώ το μήνα, μου απαντά και πριν συνέλθει η κεφαλή μου από το ντιντίνισμα, μου αμολάει και τη δεύτερη σφυριά.
Ε, και το τετράμηνο που μένω έξω παίρνω και κάτι… ψιλά από την εταιρεία, για να μένω συνέχεια μαζί της.
Kαι κάτι τελευταίο. Ανεργία υπάρχει όντως, αλλά ας ρωτάει ο Στ. Κάρμαντζης έτσι ως υπόθεση εργασίας, σε όσους ζητούν δουλειά κυρίως για το παιδί τους. Που θέλουν να δουλέψει στο δρόμο ή σε… γραφείο;
Υ.Γ. Να δείτε τελικά που τον νέο Γεωγραφικό Αντιπεριφερειάρχη (τα αλαμπουρνέζικα που λέγαμε) θα τον λένε... Παντελή.
