«Τώρα που γίναμε αυτό που θαυμάζαμε, πόσοι άραγε θαυμάζουν αυτό που γίναμε;»

Γιάννης Τζούμας
Παρ, 19/07/2019 - 19:05

Δεν ξέρω γιατί από χθες τριβελίζουν το μυαλό μου τα λόγια αυτά, ο επίλογος στην ουσία της ομιλίας στην Βουλή του νέου Προέδρου της Κώστα Τασούλα.

Ελπίζω να τριβελίζουν και το μυαλό των Βουλευτών αλλά και των υποψηφίων και όσων ήθελαν να είναι υποψήφιοι και προς μεγάλη τους λύπη δεν τους δόθηκε αυτή η ευκαιρία.

Κατ’ αρχήν ο ομιλητής εκλέγεται επί 20 συνεχή χρόνια, σε εννέα διαδοχικές αναμετρήσεις Βουλευτής της Ν.Δ. στα Ιωάννινα και αυτό ακόμα και μόνο του κάτι σημαίνει.

Σημαίνει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεώρησε αυτονόητο εκτός του επιπέδου του νέου Προέδρου, να αναθέσει την πρωτοκαθεδρία του Σώματος σε έναν σχετικό άνθρωπο, έπραξε δηλαδή το αυτονόητο.

Αν όλοι οι έλληνες κάναμε το ίδιο ή είχαμε την αυτή αντίληψη των πραγμάτων, ο επίλογος του Τασούλα στους συναδέλφους του θα ήταν παράταιρος. Το ότι είναι όμως απολύτως λογικός δείχνει και την ουσία του πολιτικού προβλήματος σήμερα.

Στην ίδια συλλογιστική του νέου Προέδρου, πόσοι αναρωτηθήκαμε «Τι θέλει η αλεπού στο παζάρι;» ή τι γυρεύει ένας σοβαρός άνθρωπος στην πολιτική  ή ποιός σοβαρός άνθρωπος θα αφήσει την δουλειά του ή σωστότερα «τον γάμο να πάει για πουρνάρια»;

Αυτό βέβαια δεν ισχύει ευτυχώς ισοπεδωτικά και αυτό μπορεί να γίνει το εφαλτήριο για να το αλλάξουμε, αλλιώς, επειδή δεν τα είπε όλα στραβά ο Γεώργιος Παπανδρέου ο… μικρός, απλά θα βουλιάξουμε.

Και επειδή στην ουσία ούτε κρίση ακόμα είδαμε, ούτε τον πάτο πιάσαμε, ούτε καμιά εθνική στραβή μας έκατσε, είναι ευκαιρία να ανασυνταχθεί ο πολιτικός κόσμος ώστε δια της παραγωγής έργου ο επόμενος Πρόεδρος του ελληνικού Κοινοβουλίου να μην θέσει το ίδιο ερώτημα του Κ. Τασούλα.

Και η ανασύνταξη δεν χρειάζεται να είναι πολύπλοκη αλλά υπέρ απλουστευμένη, στην λογική του αυτονοήτου. Δεν λέμε δηλαδή τίποτα που δεν μπορούμε να το κάνουμε.

Τα υπόλοιπα τα είδαμε όλα. Είδαμε τον Αντώνη Σαμαρά να κάνει τον… Μπολσεβίκο  κρατικοποιώντας, δημεύοντας την ιδιωτική περιουσία, είδαμε τον Αλέξη Τσίπρα να λέει τόσα ψέματα καθιστώντας κουτσομύτη τον Πινόκιο.

Άρα ας δούμε την ουσία πίσω από τον επίλογο του Κ. Τασούλα. Τους χιλιάδες, νέους κυρίως ψηφοφόρους, που την ημέρα των εκλογών συνειδητά επέλεξαν να απέχουν γιατί δεν βρίσκουν νόημα στην διαδικασία ή γιατί θεωρούν ότι ο πολιτικός είναι συνώνυμος του ψέματος ή το χειρότερο για να κλείσουμε με άλλη μια παροιμία ότι «Όλοι οι χοίροι έχουν την ίδια μούρη».

Γιατί όλη αυτή την απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών πρώτα απ’ όλα δεν την αξίζουμε ως έλληνες.

 

Υ.Γ. Απ’ την ομιλία του Κ. Τασούλα, για όσους επέλεξαν και τους επέλεξαν στην περιπέτεια του Δημόσιου βίου

«Να τι λέει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, που κόσμησε με το πνεύμα του αυτήν την αίθουσα για τον δημόσιο βίο προλογίζοντας το έργο του Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδος: Το ιστορικό τούτο δοκίμιο το χρωστούσα στον εαυτό μου. Ήθελα και έπρεπε να γνωρίσω κάπως καλύτερα τον αρχαίον έλληνα και ειδικότερα τα βήματα που έκαμε στον δρόμο, όπου στήνονταν οι πολλές ενέδρες. Ο δρόμος αυτός είναι ο δημόσιος βίος, η πολιτική. Ο έλλην είναι ακριβώς εκείνος που έκανε τον βίο του ανθρώπου δημόσιο. Πριν τον έλληνα ούτε ο πανίσχυρος ένας, ο απόλυτος κύριος μιας χώρας, δεν ήταν δημόσιος. Ο Φαραώ ήταν κρυμμένος».

Σχετικά Άρθρα