Σε λίγες ώρες ανοίγει πάλι η χρονοθύρα της ζωής μας. Η χρονιά και η δεκαετία που πέρασαν παραδίνουν την βάρδια στις επόμενες.
Επιβάτες εμείς συνεχίζουμε στο νέο σκέλος λιγότερο ή περισσότερο αισιόδοξοι ανάλογα με την προετοιμασία και τις επιλογές του μέσου και του προορισμού που επιλέξαμε.
Κάθε χρονιά που φεύγει αφήνει πίσω αμετάκλητα τα παράγωγα των ενεργειών μας. Αφήνει ίχνη που αργοσβήνουν για να μας δώσουν την ευκαιρία να διακρίνουμε κατά πώς προσεγγίζουμε τον επιθυμητό προορισμό μας.
Τις προσδοκίες της καινούργιας χρονιάς να μην τις περιορίσουμε στο «δικό μας». Εξάλλου το δικό μας όσο καλά και να πάει αν είναι μόνο «μόνο του, ατομικό» δεν εγγυάται στα σίγουρα χαρές, ικανοποίηση, πληρότητα.
Την καινούργια χρονιά ας είναι πιο αποφασιστική και συλλογική η συμπεριφορά μας. Ας κοιτάξουμε πιο προσεκτικά τα ίχνη της περπατησιάς μας στις προηγούμενες δεκαετίες, ας ανοίξουμε το κάδρο που στοχεύουμε.
Εύχομαι με βάθος θρησκευτικής παράκλησης η νέα χρονιά να είναι η απαρχή διαρκούς και αποτελεσματικού ενωτικού εθνικού συναγερμού.
Χρόνια πολλά, ειρηνικά και απροβλημάτιστα.