Σιγά τα πυρά σας, δεν το είπαμε εμείς, ο ίδιος ο Κωνσταντίνος το είπε σε κανάλι Πανελλήνιας εμβέλειας, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου. “Είμαι ο βασιλιάς των Ελλήνων τελεία και παύλα!”. Με τελείες και παύλες μιλούν πάντα οι μονάρχες των απολυταρχικών καθεστώτων και αυτό δεν συμβαίνει σε βασιλευόμενες δημοκρατίες όπου υπάρχει κομματικός και λαϊκός πολιτισμός όπως στην Αγγλία και αλλού.
Στο εσωτερικό όμως ποιος έχασε τον πολιτικό πολιτισμό του και την συμπόρευση για να την βρούμε οι Έλληνες! Ας δούμε π.χ. τι συμβαίνει στα πολιτικά σχόλια των ηλεκτρονικών εφημερίδων. Χολή και μίσος, φθηνή σάτιρα που εκλαμβάνεται σαν εξυπνάδα, ύβρεις και συκοφαντίες εκτοξεύονται κατά του αντιφρονούντος και του αντίπαλου κόμματος. Τότε ο έχων τον κάλο άλλου κόμματος αντιλέγει και η διχόνοια των Ελλήνων είναι η μόνη κερδισμένη. Σχηματίζεται η εντύπωση ότι εχθρός μας δεν είναι ο Τούρκος η ο Σκοπιανός αλλά ο γείτονας, ο συγγενής ,ο συμπατριώτης και ωριμάζουν εμφυλιοπολεμικές νοοτροπίες που κάποτε μας κατέστρεψαν και που ευχηθήκαμε να μην τις ζήσουμε ποτέ πια. Για έναν ψύχραιμο ακροατή δίνεται η εντύπωση ότι οι διαπληκτιζόμενοι σχεδόν όλων των χρωμάτων έχουν υποστεί ψυχολογική βλάβη. Συνειδητοποιεί επίσης και ότι η «θέσφατη» αλλά σεβαστή δημοκρατική ιδεολογία του καθενός γίνεται εγκεφαλικός κάλος που τον εμποδίζει να επικοινωνήσει με τον απέναντι και με το εθνικό περιβάλλον. Εμπρός λοιπόν φίλοι και αδερφοί ελάτε να κάνουμε το κόμμα που θα μονοπωλεί την αλήθεια να το ονομάσουμε Βαβυλωνία να δούμε και εμείς προεδριλίκι και καρέκλα χρυσή!
Απώλεια συνείδησης του επικίνδυνου περιβάλλοντος έχουν πολλοί των πολιτικών αλλά και των νομικών προσώπων, και των κομμάτων που δεν αντιλαμβάνονται ότι οι πραγματικοί εχθροί είναι εκτός συνόρων και επιβουλεύονται την Εθνική ακεραιότητα, την ελευθερία και τα δημοκρατικά δικαιώματα των Ελλήνων. Είναι οφθαλμοφανές ότι είναι εθνικά κρίσιμες η ημέρες που ζούμε και εν τούτοις αντί να συγχωνεύονται τα κόμματα αυτά πολλαπλασιάζονται δικαιώνοντας την ειρωνική προσέγγιση των ξένων ότι “κάθε Έλληνας και υποψήφιος πρωθυπουργός”.
Είναι αλήθεια ότι η πανθομολογούμενη κοινωνική κρίση αξιών δεν εξαίρεσε τον πολιτικό κόσμο της χώρας και ότι η διαφθορά δεν πλήττεται αποτελεσματικά, και είναι πλέον οφθαλμοφανής ο εθνικός κατήφορος και οι εθνικοί κίνδυνοι. Σε αυτούς τους κινδύνους αντιπαρατίθενται ύβρεις και μια στείρα κριτική ισοπεδωτική για όλους και για όλα που αντί να δημιουργήσει ένα κλίμα συμπόρευσης με κυβέρνηση οικουμενική, που θα μας βγάλει από την Ο.Ν.Ε., δημιουργεί ένα επικίνδυνο κλίμα εμφυλιοπολεμικό. Αυτό το επικίνδυνο και αναποτελεσματικό κλίμα αξιοποιεί ο «τέως», ο έκπτωτος δια δημοψηφίσματος.
Ο λαός βλέπει, ακούει, αηδιάζει και αγανακτεί με το καθημερινό φαινόμενο μονότονο υβρεολόγιο την αντιπαράθεση και την αντιπαλότητα και στρέφει το βλέμμα αλλού. Στην απόγνωσή του ψάχνει για τον ουρανοκατέβατο σωτήρα τον ένα και μοναδικό, ενωτικό και σπλαχνικό πατερούλη που θα μας βγάλει από το επικίνδυνα αδιέξοδα. Και ο «πατερούλης» που καιροφυλακτεί γιατί γνωρίζει που θα οδηγήσει η διχόνοια των Ελλήνων εμφανίζεται την κατάλληλη στιγμή, δηλώνει ότι είναι ειρηνοποιός και ενωτικός λυτρωτής, ο βασιλιάς των Ελλήνων τελεία και παύλα. Ο “σωτήρας” μπαινοβγαίνει στην χώρα και ικανοποιεί με πειθώ τον διακαή πόθο των Ελλήνων για μετριοπάθεια και ομόνοια γιατί αποκαλεί τον Τσίπρα “ευγενικό παιδάκι” αμβλύνοντας τα ενάντια αισθήματα της κυβερνητικής αριστεράς που έχει αλληθωρίσει και βλέπει αλλού, γιατί τους άλλους εκτός του Κ.Κ.Ε. τους έχει στο τσεπάκι του.
Δεν είναι τυχαία η εμφάνιση του «τέως». Κάποια κανάλια αναμασούν την συνέντευξη του και η προβολή θα πάει μακριά για να μας εντυπωσιάσει και να μας εξοικειώσει γιατί ετοιμάζουν μηχανισμό που θα οδηγήσει στην επανενθρόνιση.
Ανεδαφικό σενάριο και ουτοπικό θα μας πουν οι αντιλέγοντες. Εμείς όμως που «καήκαμε στο γάλα φυσούμε και το γιαούρτι», αν και αυτή η μάρκα γιαουρτιού φαίνεται ότι είναι και καυστική και δηλητηριώδης.