Η Παγχιακή Επιτροπή Αγώνα κάνει την πρώτη της εμφάνιση. Οι περισσότεροι από εμάς αισθανόμαστε αμηχανία μπροστά σε τόσο κόσμο.
Τί ήταν όμως αυτό που μας ώθησε και μας έδωσε την δύναμη, ώστε αυτό που συζητάμε στην καθημερινή μας ζωή με τους φίλους μας, να το εκφράσουμε και συλλογικά; Το ότι τα πράγματα έχουν πάρει μία πολύ άσχημη τροπή και δεν μπορούμε πλέον να μένουμε απαθείς, περιμένοντας κάποιον άλλον να βγει μπροστά. Ο κοινός προβληματισμός μας ένωσε, και υποθέτω ότι είναι ο ίδιος προβληματισμός, που έφερε όλους εσάς εδώ μαζί μας.
Γνωρίζετε πόσο δυσχερές είναι σήμερα να παραχθεί πραγματικός και εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ των πολιτών; Και πως θα παραχθεί τέτοιος, όταν από τα τηλε-παράθυρα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γίνεται με όρους ατάκας; Αν πράγματι υπήρχε τοπικός ή πολιτικός φορέας που να εκφράζει τις ανησυχίες των πολιτών και να αφουγκράζεται τον παλμό της κοινωνίας, θα βρισκόμασταν σήμερα εδώ;
Για αυτό και λέμε την συγκέντρωση ακομμάτιστη. Φυσικά, ο καθένας από εμάς να έχει πιθανόν μία ιδεολογική ή κομματική διαδρομή στη ζωή του, παρόλα αυτά είναι ίσως η πρώτη φορά που βάζει πάνω από όλα, το συμφέρον του τόπου του.
Υπάρχουν άνθρωποι, κομματικοί-υπηρέτες γνήσιοι, που διαθέτουν όλως περιέργως άπλετο χρόνο για να βγάζουν ανακοινώσεις με ρυθμό φωτοτυπικού μηχανήματος. Κι όμως όλο αυτό το διάστημα, δεν βρήκαν τον χρόνο, έστω με μια λιτή ανακοίνωση, να εκφράσουν την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη τους, προς τις περιοχές και τους κλάδους της Χίου, που δοκιμάζονται. Μήπως όμως λειτουργώντας έτσι, έστω και άθελα τους, γίνονται οι νεροκουβαλητές του άλλου άκρου. Έχουμε την πολυτέλεια στην κατάσταση που βρίσκεται ο τόπος μας, για έναν νέο διχασμό;
Ξεκινώντας την ομιλία για το μεταναστευτικό θέμα δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και να μην καταδικάσουμε ως ένα από τα μεγαλύτερα αίτια της μετανάστευσης, τον πόλεμο. Η ευαισθητοποίηση μας τώρα είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά, διότι βρίσκεται στη γειτονιά μας. Στην Συρία ξεκίνησε και συνεχίζεται, ένας μίνι παγκόσμιος πόλεμος. Ένας λαός ισοπεδώθηκε και οι ανθρωπιστικές επιπτώσεις είναι τεράστιες. Η Χίος και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος της μετακίνησης αυτού του πληθυσμού και όχι μόνο. Όμως δεν γίνεται να μην αναφέρουμε τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιήθηκε. Άλλωστε ο πόλεμος στην Συρία ξεκίνησε μόλις το 2011. Οι πρόσφυγες του πολέμου βρήκαν καταφύγιο στις όμορες χώρες, όπως άλλωστε ορίζουν και οι διεθνείς συνθήκες. Ένα μεγάλο μέρος τους, κοντά στα τρία εκατομμύρια, βρισκόταν στην Τουρκία. Αμέσως μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης στην Ελλάδα, ξεκίνησε η εκθετική αύξηση αποβίβασης ,του αριθμού των προσφύγων στα Ελληνικά νησιά.
Από τα 185 άτομα τον μήνα, τον Ιανουάριο του 2015, που εισήλθαν παράνομα στη Χίο, φθάσαμε τον Οκτώβριο του 2015 μέχρι και 2500 την ημέρα!
Μεσολάβησε και το επίσημο κάλεσμα από τους Γερμανούς στις 21 Αυγούστου. Επιδίωκαν φθηνά εργατικά χέρια, με την πρόφαση της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας.
Από την άλλη, η γειτονική Τουρκία βρέθηκε ανέλπιστα, με ένα πραγματικό όπλο στην κατοχή της. Εκτός του τεράστιου οικονομικού οφέλους από την βιομηχανία των δουλεμπόρων που στήθηκε, χρησιμοποίησε και συνεχίζει να χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό ρεύμα ως μέσο άσκησης εξωτερικής πολιτικής.
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις όμως σε Ευρωπαϊκό έδαφος και η δυσφορία των Ευρωπαίων για αποδοχή επιπλέον πληθυσμού, προερχόμενου κυρίως από περιοχές Ασίας και Αφρικής, άλλαξαν άρδην την πολιτική των ανοικτών συνόρων.
Κατόπιν επήλθε η συμφωνία Ευρώπης -Τουρκίας στην οποία συνέβαλε και ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Μετανάστευση, κ. Αβραμόπουλος. Η συμφωνία ήταν ιδιαιτέρως επιτυχημένη για τους κέντρο-Ευρωπαίους, πλην όμως ιδιαίτερα επιβαρυντική κυρίως για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Τα χρησιμοποίησε ως χώρο ανάσχεσης των μεταναστευτικών ροών. Προβλέπει εκτός άλλων, για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, την δημιουργία τουλάχιστον 20.000 (!) θέσεων διαμονής για πρόσφυγες-μετανάστες από τις επίσημες 6.000 που υπάρχουν μέχρι σήμερα. Δηλαδή τον τριπλασιασμό των ήδη υπαρχουσών υποδομών.
Είμαστε μάρτυρες σε πραγματικά πρωτόγνωρα πράγματα: Ξεκινήσαμε με το ''ανοίξαμε και σας περιμένουμε'' σε εν δυνάμει 1 δις, νέο πληθυσμό. Κατόπιν περάσαμε στην αποδοχή κατασκευής των Ηotspots. Τώρα πρέπει να κατασκευαστούν νέα, για την διαμονή 20000 και άνω ατόμων.
Μήπως αυτό εγείρει ερωτηματικά, για συγκαλυμμένη ενθάρρυνση μίας μορφής εποικισμού.
Αν κρινόταν ή τύχη των νησιών μας στα ζάρια θα είχαμε πιο πολλές πιθανότητες. Τώρα απλά θυσιάστηκαν.
Από την αρχή διαφάνηκαν οι προθέσεις των ''ειδημόνων'' για την αντιμετώπιση διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών. Καμία συμμετοχή και πουθενά η παρουσία του επίσημου Ελληνικού κράτους. Είναι νωπές οι εικόνες που υπάρχουν ακόμα και τώρα στη Χίο. Μπορούμε να ξεχάσουμε άλλωστε την Ειδομένη; Μήπως έγινε σκοπίμως η αποχή σε οποιασδήποτε μορφής επίσημης βοήθειας; Ποιός όμως θα κάλυπτε το ανθρωπιστικό κενό; Μα φυσικά οι διεθνείς οργανισμοί και οι ΜΚΟ, οι οποίοι εκτός της ανθρωπιστικής βοήθειας που υποτίθεται ότι παρέχουν, χρησιμοποιούνται για την άσκηση πολιτικής και έχουν κρυφή ατζέντα. Θα ήταν αυτές επίσης, που θα διαχειριζόταν τα τεράστια κεφάλαια που προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μήπως έχουν άλλους σκοπούς; Η επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ στις 4 Δεκεμβρίου του 2015 σε ΜΚΟ, πριν δει μάλιστα τον Έλληνα πρωθυπουργό, είναι χαρακτηριστικό για ότι θα επακολουθούσε.
Είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Υπουργός της Μεταναστευτικής Πολιτικής, είναι γέννημα-θρέμμα των ΜΚΟ;
Εμείς λέμε ΝΑΙ στην αληθινή, αφιλοκερδή φιλανθρωπία.
Οι Δήμοι με μηδενική εμπειρία διαχείρισης και μηδενικούς πόρους θα ήταν τα πρώτα εύκολα θύματα. Οι οργανισμοί αυτοί παρέχοντας την υποτιθέμενη τεχνογνωσία θα καθόριζαν τις μετέπειτα εξελίξεις. Τί να πρωτοθυμηθούμε από την διαχείριση των δομών αυτών και την τεχνογνωσία που παρείχαν στον Δήμο :
Τον Δημοτικό Κήπο; Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., Την ΣΟΥΔΑ, ή την ΒΙ.ΑΛ.
Πολλοί λένε μα προσφέρουν δουλειά σε ντόπιους, νοικιάζουν διαμερίσματα, καταναλώνουν, γενικά προσφέρουν στην τοπική οικονομία. Οι άνθρωποι αυτοί καριέρα κάνουν όπως σε κάθε άλλο επάγγελμα, φορολογούνται στις χώρες από όπου προέρχονται, και την επομένη μπορεί να βρεθούν σε κάποιο άλλο σημείο του κόσμου. Κάποιοι από τους Χιώτες που αναζήτησαν εργασία σε αυτούς τους οργανισμούς, άραγε γνωρίζουν τα αφεντικά τους τί πρεσβεύουν; Αμφιβάλει κανείς για τις αρνητικές επιπτώσεις σε πολλούς κλάδους που προέκυψαν στην πραγματική οικονομία του νησιού; Η οικονομία είναι κάτι μακροπρόθεσμο. Δεν μπορεί να βασίζεται στο πρόσκαιρο. Ούτε να δημιουργεί εξάρτηση από φορείς οι οποίοι είναι άγνωστο από ποιούς χρηματοδοτούνται και ποιες είναι οι πραγματικές επιδιώξεις τους. Θυμηθείτε λίγο το υπέρογκο χρέος της Ελλάδας. Θυμηθείτε πόσα κεφάλαια νομίζαμε ότι πήραμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και στο τέλος βρεθήκαμε διπλά χρεωμένοι.
Τώρα όμως δεν αφορά την τσέπη μας, αφορά τον τόπο μας.
Αυτό όμως που έχουν οι οργανισμοί καταφέρει είναι να κάθονται στο τραπέζι της χάραξης της μεταναστευτικής πολιτικής όχι μόνο στη Χίο αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Τα δημοτικά συμβούλια της Χίου, θυμίζουν εποχές ψηφίσεως των μνημονίων στην Ελληνική Βουλή με διαδηλώσεις έξω από το Δημαρχείο.
Έχουν καταλάβει οι δημοτικοί σύμβουλοι τι ψηφίζουν κάθε φορά; Τελικά ξένοι φορείς μας λένε και αποφασίζουν τι πρέπει να κάνουμε. Τώρα μας επιβάλουν την δημιουργία 2 νέων ΧΟΤΣΠΟΤ.
Εμείς από την πλατεία Βουνακίου τους λέμε :
* ΚΑΝΕΝΑ ΝΕΟ ΧΟΤΣΠΟΤ.
* ΚΑΝΕΝΑ ΧΟΤΣΠΟΤ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΗ ΧΙΟ.
Αν δεν ξηλωθούν οι φαβέλλες από το κέντρο της πόλης, το κέντρο κράτησης Μερσινιδίου, και το ανεξάρτητο κρατίδιο της ΒΙ.ΑΛ, η κατάσταση στην Χίο δεν πρόκειται ποτέ να καλυτερέψει.
Καλούμε έστω και στο παραπέντε, τις τοπικές αρχές να συμπαραταχθούν με τα δίκαια αιτήματα της τοπικής κοινωνίας.
Και πολλοί ερωτούν, μα που θα πάνε όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Και ρωτούμε που πήγαν όλοι αυτοί που έφυγαν από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.; Για που τους προορίζουν; Και πως συνέπεσε αυτό με την αποστολή του εγγράφου μας για τα νέα Hotspot, προς το Δημοτικό συμβούλιο Χίου; Πως αποφάσισε ο Υπουργός για την μεταφορά τους άμεσα; Είναι διότι για πρώτη φορά ασκήθηκε πίεση, από την Χιακή κοινωνία, η οποία κατάλαβε που οδηγούνται τα πράγματα. Ο εγκλωβισμός τους εδώ είναι τεχνητός, διότι λειτουργεί ως μέσο ανάσχεσης των ροών, αλλά και για να κριθεί απαραίτητη η δημιουργία νέων υποδομών.
Το νέο Ηotspot κόστους 3,7εκατομμυρίων ευρώ θα είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από την ΒΙ.ΑΛ. Δεν καταλάβατε ακόμα; Νησί ψάχνουν να ολοκληρώσουν την θυσία και αυτό το νησί θα είναι η Χίος. Γιατί; Γιατί είμαστε οι πιο πρόθυμοι!
Μεταβάλλεται έτσι το νησί από την μία σε αποθήκη εγκλωβισμένων ανθρώπων και από την άλλη σε γκρίζα ζώνη, με την παρουσία της FRONTEX και του ΝΑΤΟ. Πως άλλωστε να ερμηνεύσουμε, όταν ταξιδεύοντας με το πλοίο, τούς για πρώτη φόρα έλεγχους ταυτοτήτων, ή την έρευνα στα αυτοκίνητα; Μήπως τα σύνορα έχουν μεταφερθεί λίγο Δυτικότερα;
Μπορούμε όμως εμείς να αλλάξουμε κάτι; Μα αν δεν το πιστεύαμε πραγματικά θα ήμασταν τώρα εδώ;
Κοιτάξτε τί γίνεται στην Ευρώπη. Η πιο ισχυρή ηγέτις της Ευρώπης καταρρέει δημοκοπικά. Θυμηθείτε πόσο ισχυρή ήταν πριν ένα χρόνο. Πολλοί λένε για άνοδο των άκρων. Όλοι όμως αναγνωρίζουν, ακόμα και η ίδια, ότι η μεταναστευτική πολιτική των ανοικτών συνόρων που ακολουθήθηκε, ήταν εντελώς λάθος. Είναι δυνατόν να επιβάλεις την πολυ-πολιτισμικότητα επειδή είναι συμφέρουσα οικονομικά στην παραγωγή σου; Πως μπορείς να την επιβάλεις, ειδικά σε κράτη με τόσο ομοιογενή πληθυσμό; Και εντάξει, αυτές οι χώρες βασίζονται στη βιομηχανία και έχουν παραγωγή. Εμείς τι κίνητρο έχουμε και ακολουθήσαμε την ίδια πολιτική; Όταν έχεις 50% ανεργία στους νέους και οι εισερχόμενες μεταναστευτικές σου ροές είναι μόνο νέοι, είναι καθαρή αυτοκτονία.
Η Ευρώπη, απαρτίζεται από τα πιο οργανωμένα κράτη του Δυτικού κόσμου και έχει κουλτούρα ενσωμάτωσης από τις αποικίες. Παρόλα αυτά δεν πέτυχε την ένταξη των τέτοιων πληθυσμών και θα την πετύχουμε εμείς;
Δυστυχώς ένα τόσο σοβαρό θέμα αντιμετωπίζεται πάλι με όρους ατάκας. Όποιος δηλαδή δεν συμφωνεί με την ακολουθούμενη πολιτική, είναι ξενοφοβικός και ακραίος; Αν τίθενται τέτοια ωμά διλλήματα, τότε αυτά θα επιστραφούν αυτόματα πίσω από την ίδια την κοινωνία.
Είναι υποχρέωση μας ως κοινωνία και ως κράτος να βοηθήσουμε τους πραγματικούς πρόσφυγες. Ποιοί είναι όμως οι πραγματικά πρόσφυγες και έχουν την ανάγκη μας; Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, οι αιτήσεις για άσυλο το 2013 ήταν 13080. Από αυτές εγκρίθηκαν μόνο το 2% με καθεστώς πρόσφυγα, δηλαδή μόλις 255 άτομα.
Δεν μπορεί λοιπόν να βαπτίζονται όλοι ανεξαιρέτως με το καθεστώς του πρόσφυγα, με απώτερο ίσως στόχο, την διαφαινόμενη επιβολή της πολυ-πολιτισμικότητας. Θυμηθείτε όταν όλος αυτός ο κόσμος περνούσε από την Ελλάδα θέλοντας να πάει στην Κεντρική Ευρώπη. Κάποιοι είχαν αναφερθεί στους κινδύνους, αλλά το μόνο που άκουγες ήταν ένα: Μα κανένας δεν θέλει να μείνει εδώ!
Μα ούτε και τώρα θέλουν να μείνουν εδώ ! Δεν γίνεται όμως να περάσουν όλοι, με όσο αγνή ανθρωπιστική διάθεση και να το δούμε.
Τα κράτη άλλωστε δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα ή αν θέλουν πρέπει να είναι πραγματικά φιλάνθρωπα. Τα κράτη γενικότερα συμπεριφέρονται με κίνητρο το ίδιον όφελος. Προστατεύουν πρωτίστως τα συμφέροντα των κατοίκων που μένουν σε αυτά. Προστατεύουν τα σύνορά τους. Προστατεύουν τα σύνορα τους. Εμείς έχουμε την πολυτέλεια, ζώντας μέσα στην πιο ασταθή περιοχή του κόσμου, να μην το πράττουμε;
Δεν πρέπει να μας προβληματίζει η κυνικότητα με την οποία η Τουρκία χρησιμοποιεί τις μεταναστευτικές ροές;
Τελικά η πολιτική των ανοικτών συνόρων της κυρίας Τασίας, μήπως φυλάκισε εμάς τους νησιώτες και τους εγκλωβισμένους φιλοξενούμενους μας;
Υπάρχουν ή δεν υπάρχουν Εθνικοί λόγοι για αλλαγή άσκησης πολιτικής; Ή μήπως δεν επιτρέπεται να το συζητήσουμε, μην τυχόν και θεωρηθούμε κινδυνολόγοι;
Ας δούμε τί έγινε στις χώρες που πήγε να επιβληθεί η Δημοκρατία, έστω και ως πρόφαση. Λεηλατήθηκαν στην κυριολεξία, μέσω των πολέμων που βίωσαν. Τις άφησαν σε διαρκή εμπόλεμη κατάσταση, εκμεταλλευόμενοι κυρίως τις θρησκευτικές τους διαφορές αλλά και την φυλετική τους πανσπερμία. Μία από αυτές τις χώρες είναι και η Συρία. Οι μεγάλες δυνάμεις εφάρμοσαν με επιτυχία την πολιτική του διαίρει και βασίλευε. Για αυτό κι εμείς δεν πρέπει να γίνουμε μέρος του προβλήματος.
Για αυτό και δεν πρέπει να αποδεχτούμε ένα νέο μοντέλο που πιθανόν να μας μπλέξει σε περιπέτειες,
Χιώτες και Χιώτισσες δεν θα επιτρέψουμε την περαιτέρω υποβάθμιση του νησιού μας.
Με αυτήν την μεγάλη συγκέντρωση γνωστοποιούμε το πρόβλημα μας στον Ελληνικό λαό ώστε να είναι προετοιμασμένος.
Στέλνουμε μήνυμα στην Ευρώπη : Δεν επιτρέπουμε να μετατραπεί το νησί μας σε φυλακή .
Δεν εναντιωνόμαστε στους ανθρώπους που επιζητούν ένα καλύτερο αύριο και σέβονται τον τόπο μας. Είπαμε, εναντιωνόμαστε στις πολιτικές και όχι στους ανθρώπους.
Καλούμε λοιπόν όλους να απορρίψουν τις πολιτικές που εφαρμόζονται και τα πρόσωπα που υλοποιούν αυτές τις πολιτικές.
Κύριε Μιχαηλίδη είστε Χιώτης! Εμφανιστείτε!
Κύριε Μηταράκη είστε Χιώτης! Αντιπολιτευθείτε!
Κύριε Κάρματζη είστε Χιώτης! Για αποφασίστε!
Κύριε Βουρνού, Δήμαρχε της Χίου, είστε Χιώτης! Μας υπηρετείτε!
Δημοτικές παρατάξεις και Δημοτικοί σύμβουλοι μην καπηλεύεστε την αγωνία μας. Μην γίνετε υπαίτιοι μίας νέας μαύρης σελίδας στην ιστορία της Χίου. Μην υποθηκεύσετε το μέλλον των παιδιών μας.
Οι συνθήκες για τη Χίο και την Ελλάδα δεν θα βελτιωθούν, αντίθετα όλοι το βλέπουν ότι θα χειροτερέψουν.
Αν θέλετε να αποτραπεί αυτό, πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μαζί ενωμένοι.
Κανένα ΧΟΤΣΠΟΤ πουθενά στη Χίο.
Ο αγώνας, από αυτήν εδώ την πλατεία, μόλις ξεκίνησε.
* Ο Μανώλης Σιδεράτος είναι ο εκπρόσωπος της Παγχιακής Επιτροπής Αγώνα και το παραπάνω κείμενο διαβάστηκε στη συγκέντρωση της Τετάρτης στην πλατεία για το προσφυγικό - μεταναστευτικό