Κυριακή 25/9/2016, ξεκίνημα για Σμύρνη που κάποτε ορκιζόμουν ότι δεν θα πατήσω εκεί το πόδι μου (για συναισθηματικούς λόγους). Το καραβάκι πεντακάθαρο, το πρακτορείο που μας (με) συγκέντρωσε πολύ εξυπηρετικό και… πάμε λοιπόν: Καιρός σχετικά καλός και σε 30΄-40΄ φθάνομε στο Τσεσμέ (Κρήνη). Μέσα στο πλοίο κουβέντα με πολλούς γνωστούς, μεταξύ αυτών ο Δήμαρχος Χίου κ. Μανώλης Βουρνούς, ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Σταμάτης Κάρματζης, ο Βουλευτής Χίου του ΣΥΡΙΖΑ και συνάδελφος-ιατρός κ. Ανδρέας Μιχαηλίδης, ο (γνωστός) Σωτήρης Τζούμας, και με αγνώστους με τους οποίους αποκτήσαμε κάποια οικειότητα όπως ο Μητροπολίτης Ανδριανουπόλεως κ. Αμφιλόχιος κ.α. Ο χρόνος πέρασε γρήγορα και σε λίγο με ένα γρήγορο και σύγχρονο μικρό λεωφορείο (πουλμανάκι) ξεκινήσαμε από το Τσεσμέ για τη Σμύρνη (80 χιλιόμετρα δυτικότερα).
Ο σκοπός μας βέβαια ήταν να παρακολουθήσομε τη χειροτονία του Κυρίλλου ως Επισκόπου Ερυθρών, διότι η ενθρόνιση του κ. Βαρθολομαίου ως Μητροπολίτου Σμύρνης είχε γίνει ήδη λίγες ώρες πριν (η χειροτονία του είχε γίνει στις 11/9/2016 στον Πατριαρχικό Ναό του Αγ. Γεωργίου από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο). Η Μητρόπολη Σμύρνης χηρεύει από το 1922, επί 94 δηλ. χρόνια, οπότε μαρτύρησε ο τότε Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος (Καλαφάτης) ενώ είχε την ευκαιρία να δραπετεύσει με τη βοήθεια των Γάλλων. Λόγω της ταχύτητας του πούλμαν και του υπερμοντέρνου δρόμου, δεν είδαμε (δεν απολαύσαμε) τη διαδρομή την οποία θα περιγράψομε πιο κάτω (κατά την επιστροφή μας που έγινε χωρίς άγχος!...).
…Και φθάσαμε στη Σμύρνη, μια μεγαλόπολη με πολυώροφες πολυκατοικίες (σαν μικροί… ουρανοξύστες)[2] με τέλειους δρόμους και ηλεκτροφωτισμό (οδική σήμανση). Αμέσως κατευθυνθήκαμε στο χώρο που θα γινόταν η χειροτονία του Κυρίλλου. Ο χώρος ήταν ένα πολιτιστικό κέντρο με πασιφανή τα σημάδια της ιστορίας του: Υπήρξε ο Ιερός Ναός του Αγίου Βουκόλου που φέρει το όνομα του πρώτου Μητροπολίτη της Σμύρνης, ο οποίος ήταν μαθητής του Αγίου Πολυκάρπου και μαζί με την Αγία Φωτεινή αποτελούν τους προστάτες της Σμύρνης. Το κτίσμα ήταν μεγαλοπρεπής ναός, βυζαντινού ρυθμού, σταυροειδής μετά τρούλου. Δεν υπάρχει βέβαια τέμπλο και Ιερό Βήμα, οι δε αγιογραφίες είναι μισοκατεστραμένες (άνευ προσώπων).
Η τελετή εν τω μεταξύ είχε αρχίσει, το πλήθος ήτο μέγα, το Ιερατείο επίσης, πουθενά όμως Χιώτες κληρικοί, εν αντιθέσει με τους εκ Μυτιλήνης που ήσαν αρκετοί. Υπήρχαν επίσης αρκετοί Μητροπολίτες. Εμείς μεταφέραμε μέσω Χίου τον Μητροπολίτη Ανδριανουπόλεως κ. Αμφιλόχιο, ο οποίος ήταν (είναι) βοηθός του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, και ο οποίος… έπιασε αμέσως δουλειά! Η τελετή ήταν συγκινητική και μαζί με τη Θεία Λειτουργία κράτησε πάνω από 3 ώρες! Ήταν πολύ ενθουσιώδες το «Άξιος-Άξιος» που ακολούθησε τη χειροτονία και επαναλήφθηκε πολλάκις και από τους κληρικούς και από το λαό!
Για τον Μητροπολίτη Σμύρνης Βαρθολομαίο (που είναι λίγα χρόνια νεώτερος του Κυρίλλου) δεν έχω να γράψω κάτι διότι είμαι… αδιάβαστος. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι ήλθε κατευθείαν από το Φανάρι όπου υπήρξε βοηθός του Οικουμενικού Πατριάρχου του οποίου φέρει και το όνομα.
Για τον Κύριλλο[3] άκουσα ότι είχε περιπέτειες στη Μυτιλήνη όπου ανδρώθηκε και υπηρετούσε, κα προ ετών έφυγε σχεδόν διωγμένος και ρίζωσε στη Μ. Ασία όπου υπηρετεί επί 20 συναπτά έτη!... Στο λόγο του που ακολούθησε μετά την τοποθέτησή του και τις νουθεσίες του Οικουμενικού Πατριάρχη, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «συγχωρεί τους συκοφάντες του» κλπ. κλπ.
Τη χειροτονία ακολούθησε ένα κερασματάκι στην αυλή, κάποιο δωράκι σε όλους τους παρευρισκόμενους μετά τον ασπασμό της χειρός του νεοεκλεγέντος Επισκόπου Ερυθρών, και τέλος ένα πλουσιοπάροχο τραπέζωμα (δεξίωση) στο τοπικό Hilton, το οποίο όμως δεν το απολαύσαμε πλήρως διότι… θα χάναμε το πλοίο της επιστροφής!...
Εδώ θα μου επιτρέψει ο αναγνώστης να κάνω ορισμένες επισημάνσεις και διαπιστώσεις με καλή διάθεση και πρόθεση, έχοντας όμως τον κίνδυνο να κάνω (όπως πάντα κάνω) κάποιο ανθρώπινο λάθος:
Εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι οι Χιώτες ήμασταν η μειονότης… της μειονότητος. Στο καραβάκι (Κυριακή πρωί) είδα βέβαια τον Δήμαρχό μας κ. Μανώλη Βουρνού συνοδευόμενο από τον γιατρό αδελφό του, τον Αντιπεριφερειάρχη μας κ. Σταμάτη Καρματζή, τον γνωστό κ. Σωτήρη Τζούμα και μερικούς ακόμα που δεν γνωρίζω τα ονόματά τους[4]. Το 50% όμως των επιβατών ήταν μη Χιώτες και απλώς περνούσαν απέναντι. Μεταξύ αυτών όπως προείπα και ο Αρχιμανδρίτης κ. Αμφιλόχιος μετά του Διακόνου του και ο Πρόεδρος (τον κ. Λεβέντη ήθελα να πω) της Ενώσεως Κεντρώων, ο οποίος εσυνοδεύετο από κάποιους βουλευτάς του (κ. Μάριο Γεωργιάδη και άλλους βουλευτάς), και ο οποίος εκάπνιζε αρειμανίως και.. ασυστόλως, τόσο που τον ανάγκασα (με δύο υποδείξεις μου ότι «στο χώρο απαγορεύεται το κάπνισμα») να βγει και να καπνίζει στην πλώρη του καραβακίου. Το κάπνισμα βέβαια το συνέχισε και στην… αυλή της εκκλησίας(!!!).
Θα μου επιτρέψετε να μη σχολιάσω το γεγονός της απουσίας του Χιακού Κλήρου! Όμως «το’να φέρνει τ’άλλο» κι έτσι δεν προσήλθε και το… «ποίμνιο»[5], δηλ. ο Χιώτικος Λαός.
Η επιστροφή έγινε με μεγαλύτερο πούλμαν, το οποίο έτρεχε… ανθρώπινα. Έτσι θαυμάσαμε αρκετά τις παραθαλάσσιες (κυρίως) πόλεις που συνεχίζουν να… θυμίζουν Ελλάδα: π.χ. τα Βουρλά είναι… Ουρλά[6], τα Αλάτσατα έγιναν… Αλάτσιτι, και οι εκκλησίες μας απέκτησαν και… μιναρέ!!! Κατά τα άλλα ο «φίλος» μας ο Ερντογάν χθες (29/9/2016) πέταξε τη ρουκέτα του (και οι δικοί μας «προύχοντες» πετούν τις δικές τους ρουκέτες), ότι δηλ. τα νησιά πρέπει να εδίδοντο με τη συνθήκη της Λωζάνης στην Τουρκία διότι ευρίσκονται κοντά στα μικρασιατικά παράλιά της! Ξέχασε ο «ευλογημένος» ότι αυτά τα παράλια (τουλάχιστον) ήταν επί σειράν ετών (κάποιες χιλιετηρίδες) ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Εδώ επισυνάπτω φωτογραφία από εκκλησία από τα Αλάτσατα (Άγιος Γεώργιος ο Χιοπολίτης – Νεομάρτυς) με το μιναρέ της βεβαίως[7] και φωτογραφία αρχαιοτήτων από το Αρχαιολογικό Μουσείο Σμύρνης που (βεβαίως-βεβαίως!) δεν μοιάζουν με… Τουρκικές!!!
Προτού τελειώσω το… παραλήρημά μου (συγνώμη, το γραπτό μου θέλω να πω) θα κάνω μια διόρθωση: εκ παραδρομής προφανώς, εγράφη από σοβαρούς ανθρώπους (και δημοσιογράφους), ότι οι τελετές εγένοντο στον Ιερό Ναό του Αγίου Βουκόλου! Διορθώνω λοιπόν: ο Ιερός Ναός έχει μετατραπεί σε Πολιτιστικό Κέντρο και παραχωρείτε κατά περίπτωση. Μου ανέφεραν ότι εκεί έχει γίνει και βάπτιση. Πάντως ΔΕΝ είναι Ιερός Ναός (όπως ξανάγραψα λείπουν τα στοιχειώδη από το εσωτερικό του, λείπουν τα… σπλάχνα του!...).
Τελειώνω ευχόμενος ΕΙΡΗΝΗ ΗΜΙΝ και ΥΜΙΝ (και μεταξύ μας και με τους Τούρκους), διότι «εν Ελλάδι» δεν υπάρχει ηρεμία, ομόνοια και σύμπνοια, ούτε μεταξύ των λαϊκών, ούτε μεταξύ των κληρικών!!!
Και ο νοών νοείτο.
Πάντα με ΑΓΑΠΗ,
Αναστ. Ι. Τριπολίτης
Ένας… ονειροπόλος Ιατρός
Υ.Γ.: (1) Κρεμασμένη πρόχειρα από το κλαδί κάποιου δέντρου στην αυλή της «εκκλησίας» ήταν μια καμπάνα μετρίου μεγέθους. Επειδή ήταν στο ύψος μου (κοντά στα μάτια μου) μπόρεσα και διάβασα: Χυτήρειο «τάδε» - Πειραιάς (δεν θυμάμαι τη βιοτεχνία), 2016. Έμαθα λοιπόν ότι η καμπάνα ήταν αγορασμένη για την περίσταση και βέβαια κάποια στιγμή σήμανε για 1-2 λεπτά. Άραγε… θα ξανασημάνει ή ήταν… «άπαξ»; Έμαθα ακόμα ότι όλα αυτά έγιναν κατόπιν ειδικής αστυνομικής αδείας και κάπως δικαιολογώ τους Τούρκους: όπως εμείς δεν θα επιτρέπαμε στον Μουεζίνη να καλεί τους πιστούς σε συμπροσευχή, το ίδιο και οι Τούρκοι δεν επιτρέπουν τ
[1] Προσέξτε: 1) ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ, όχι Χαμένες, Πατρίδες. 2) Για λεπτομερή περιγραφή των συγχρόνων παραλίων της Μ. Ασίας (όχι Τουρκίας) ο αναγνώστης ας προσπαθήσει να βρει το άρθρο του κ. Στέλιου Τάτση με τίτλο «Ιχνηλατώντας τις κλεμμένες πατρίδες στη Γη της Επαγγελίας» στη «Χιώτικη Διαφάνεια» ( τέσσερις συνέχειες, Σεπτέμβριος 2016), ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ!...
[2] Στα σοκάκια (sokak στα Τουρκικά) υπάρχουν ακόμα ετοιμόρροπα ελληνικά σπίτια!
[3] Ο μέχρι χθες Αρχιμανδρίτης Κύριλλος υπηρετούσε (έφθασε) ως Αρχιερατικός Επίσκοπος Σμύρνης.
[4] Στο χώρο των τελετών γνώρισα τον πρ. Βουλευτή και Δήμαρχο Μυτιλήνης κ. Ευαγγ. Βογιατζή και τον αδελφό του κ. Αποστ. Βογιατζή, Πρόεδρο Δ.Σ. του Μουσείου της πόλεως των Αθηνών.
[5] Επώνυμος δάσκαλός μου, γίνεται έξω φρενών όταν ακούει στα κηρύγματα τη λέξη «ποίμνιο»!... «Και ποιος τους είπε (τους κληρικούς δηλ.) ότι εγώ είμαι… πρόβατο; Εγώ είμαι σκεπτόμενο ον»… Και κάπου έχει δίκιο.
[6] Από τα Βουρλά κατάγεται και ο γνωστός Εθνικός-Νομπελίστας ποιητής μας Γ. Σεφέρης! Εκεί υπάρχει το σπίτι του και ο δρόμος που φέρει το όνομά του!
[7] Μου τη χάρισε ο φίλος μου Χιώτης Δικηγόρος κ. Αντ. Γ. Χλωρός από το χωριό του οποίου κατάγεται ο Άγιος (Πυτιός).