Πάει και αυτή η εκδήλωση, τελείωσε και μόνο κάποιες ευχάριστες – ευτυχώς – αναμνήσεις έμειναν κάπου στο μυαλό μας!
Όταν προ 50 ετών ξεκίνησε αυτή η εκδήλωση που επαναλαμβάνεται κάθε 2 χρόνια, κανένας δεν περίμενε ότι έμελλε να γιγαντωθεί και να λαμβάνουν σήμερα μέρος δεκάδες κράτη και εκατοντάδες εταιρείες (2.000 στην πραγματικότητα) από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου!
Εγώ εφέτος πήγα 2 φορές για διάφορους λόγους, ο κυριότερος των οποίων ήταν το γεγονός ότι ο αδελφός μου ο Μάρκος (που τον περνάω 11 χρόνια) είχε ένα αξιόλογο περίπτερο, διότι ναυπηγός ων διοικεί μια αξιόλογη ναυτιλιακή επιχείρηση που ασχολείται κυρίως με επισκευές και συντηρήσεις πλοίων. Η έκθεση φιλοξενήθηκε στον κατάλληλο χώρο του νέου αεροδρομίου (Ελ. Βενιζέλος) και διήρκεσε 4 ημέρες (4-8 Ιουνίου), με μεγάλη επιτυχία όπως άκουσα: Άνοιξε για καλά η αγορά της μακρινής Ανατολής (Κίνα, Κορέες, Ιαπωνία και – βέβαια – Φιλιππίνες).
Άλλοι λόγοι των επισκέψεών μου στα «Ποσειδώνια» είναι… τα γονίδιά μου: γεννήθηκα… στη θάλασσα (Χίο), υπήρξα ψαράς (…βοηθός επαγγελματία), ναυτικός (καταστρώματος) και γιατρός στο Πολεμικό Ναυτικό (Βασιλικό τότε) σε όλα (σχεδόν) τα πλοία του Στόλου – λόγω… ναυτικών προσόντων και… «κακού» παρελθόντος του πατέρα μου (διάβαζε: ΕΑΜ)!...
Αλλά για να επανέλθω στα Ποσειδώνια, αφού στην πρώτη μου επίσκεψη τα είπαμε με τον αδελφό μου, την επομένη, στη δεύτερη επίσκεψη, πήγα για… βόλτα. Εκεί λοιπόν γνώρισα το τι προσφέρει το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Διαβάζω λοιπόν μεταξύ άλλων στο σχετικό έντυπο που πήρα από το πιο πάνω Υπουργείο: «Οι ναυτιλιακές δραστηριότητες υπογραμμίζουν την εθνική παρουσία σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου, ενδυναμώνουν τις σχέσεις της Ελλάδας με άλλες ναυτιλιακές χώρες και ενισχύουν την εδαφική και κοινωνική συνοχή της χώρας μας, αλλά και της ΕΕ, στο σύνολό της».
Και για το «Ναυτιλιακό Κέντρο του Πειραιά» αντιγράφω και πάλι: «Οι ναυτιλιακές εταιρείες (Ν. 27/75, ποντοπόρων πλοίων) που βρίσκονται εγκατεστημένες στην Ελλάδα, κατά κύριο λόγο στον Πειραιά, ξεπερνούν τις 1.390, ενώ λειτουργούν περισσότερες από 3.640 ναυτιλιακές εταιρείες (Ν. 959/79, πλοίων ενδομεταφορών, ναυτιλίας μικρών αποστάσεων και πλοίων ειδικών κατηγοριών), αναδεικνύοντας τον Πειραιά σε ναυτιλιακό κέντρο παγκόσμιας εμβέλειας και βάση τεχνογνωσίας στην τεχνική και εμπορική διαχείριση πλοίων».
Πέραν των προαναφερομένων, στον Πειραιά υπάρχουν και λειτουργούν παράπλευρες υπηρεσίες, τραπεζικές, νομικές, ασφαλιστικές, ναυπηγικές, επισκευαστικές κλπ. κλπ. Εκατόν ενενήντα δύο χιλιάδες (192.000) άνθρωποι απασχολούνται άμεσα ή έμμεσα σε ναυτιλιακές δραστηριότητες, συμβάλλοντας δυναμικά στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας και στην απασχόληση του εθνικού εργατικού δυναμικού.
Οι δραστηριότητες στη ναυτιλία διέπονται από συνταγματικά κατοχυρωμένο σύστημα φορολογίας (Ν. 27/75) που στόχο έχει την προσέλκυση πλοίων (σ.σ.: ;;;). Υπάρχει επίσης για τον ίδιο σκοπό εκτεταμένο δίκτυο εδρών ναυτιλιακών ακολούθων (ΕΝΑ), οι οποίοι βοηθούν τον Έλληνα ναυτικό ή/και το πλοίο, σε 14 μεγάλα λιμάνια της υφηλίου με προοπτική σύντομα να γίνουν άλλες 4 έδρες.
Συνεχίζω βοηθούμενος από το ειδικό έντυπο. Μάρτιος 2018: πλοία με ελληνική σημαία άνω των 1.000 τόνων: 723. Σύνολο πλοίων ανεξαρτήτως σημαίας (άνω των 1.000 τόνων): 4.585 (σ.σ.: δηλ. 4.585 μείον 723 = 3.862 πλοία με ξένη σημαία!). Σύνολο εκτοπίσματος: 342,75 εκατομμύρια τόνοι – το 19,9% της παγκόσμιας χωρητικότητας. Μόνο στο 2017 εισέρρευσαν στα ελληνικά ταμεία 9,13 δις Ευρώ, ξέχωρα βέβαια από τον σημαντικό αριθμό θέσεων εργασίας που δημιουργεί η ναυτιλία και οι παράπλευρες υπηρεσίες στη χώρα μας!
Δεν θα υπεισέλθω στο «νομοθετικό πλαίσιο για την προσέλκυση πλοίων στο εθνικό νηολόγιο», ούτε στη «διαρκή μέριμνα για την ασφαλή ναυσιπλοΐα και την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος», διότι τα έφερε ο Θεός να συναντήσω μετά από χρόνια έναν παλιό γνωστό και συνεργάτη (και γιατί όχι και φίλο;), τον κ. Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, τον κ. Παναγιώτη τον Κουρουμπλή. Προ ετών είχαμε συνεργασθεί σε μια επιτροπή κατά των ναρκωτικών με Πρόεδρο τον κ. Γ. Ανωμερίτη, Πρόεδρο τότε του ΟΛΠ. Ο κ. Υπουργός ακούγοντας τη φωνή μου με θυμήθηκε (έκτη αίσθηση, έχει συμβεί και στο παρελθόν), και βέβαια χαρήκαμε και οι δυο για τη συνάντηση και βγάλαμε και φωτογραφίες. Δεν χρειάζεται να ανήκεις σε κάποιο κόμμα για να εκτιμάς και να αγαπάς κάποιον. Άλλωστε είναι γνωστή η αμοιβαία αγάπη, εκτίμηση (και θαυμασμός) που έτρεφα για τον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά (!!!), ο οποίος βοηθώντας με ως Πρόεδρο του Δ.Σ. του «Δρομοκαϊτείου» βοήθησε όσο κανένας την «Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση», κι έτσι παρά το γεγονός ότι με την κρίση και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα έχουν διπλασιασθεί οι ψυχασθενείς, εντούτοις οι συνθήκες διαβιώσεώς τους είναι πολύ καλύτερες από το παρελθόν[1].
Εγώ τελειώνοντας θα ήθελα να συγχαρώ όσους συνέβαλαν (Επιτροπές, Υπουργείο κλπ.) στην πραγματοποίηση αυτού του γιγαντιαίου έργου που λέγεται «Ποσειδώνια» και που φέρει το όνομα της μικρής μας Ελλάδας σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, τις φωτογραφίες δε που ακολουθούν τη χαρίζω σε όλους τους καλοπροαίρετους (και κακοπροαίρετους) φίλους μου!...
Πάντα με ΑΓΑΠΗ,
Αναστ. Ι. Τριπολίτης
Ιατρός και παρ’ολίγον ναυτικός
[1] Πρόσφατα έχομε ελεγχθεί από τετραμελή διεθνή ψυχιατρική επιτροπή και τα βρήκε όλα ότι «βαίνουν καλώς».