Αγαπητέ/ή συμπολίτη και συμπολίτισσα. Έχοντας την τύχη να ζήσω ένα μεγάλο μέρος της ζωή μου εκτός Ελλάδος, απέκτησα πολλές εμπειρίες και παραστάσεις. Δεν σας κρύβω ότι ανέκαθεν σύγκρινα την Χίο με διάφορα μέρη που έχω επισκεφτεί και προσπαθούσα να φανταστώ τι θα μπορούσε να γίνει εδώ, ούτως ώστε να βελτιωθούν τα κακώς κείμενα και να αναδειχτούν οι αξίες που έχει ο ευλογημένος τούτος τόπος. Μπορώ να πω ότι ήταν το κυρίως θέμα συζήτησης μεταξύ φίλων και οικογενειακών προσώπων όλα αυτά τα χρόνια, από τότε που επέστρεφα τα καλοκαίρια για διακοπές ως φοιτητής αλλά και μέχρι πρόσφατα, με την ιδιότητα του μόνιμου κατοίκου. Όλοι μας είχαμε ωραίες ιδέες, προτάσεις και οράματα. Όταν όμως φτάναμε στο δια ταύτα, αμέσως μας διακατείχε το μοιρολατρικό «΅Ωχ βρε αδερφέ μου, που να μπλέκουμε τώρα.»
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα καμία φιλοδοξία να αναμειχτώ με την πολιτική. Την θεωρούσα ως κάτι φθαρμένο και ουτοπικό. Όταν όμως είδα μια ομάδα νέων ανθρώπων, συνεργατών και φίλων, όλοι τους καταξιωμένοι και κατερτισμένοι επαγγελματικά, με γνώσεις, να έχουν τους ίδιους προβληματισμούς, τα ίδια οράματα και την ίδια όρεξη για δουλειά με εμένα, δεν μπορούσα, παρά να στηρίξω μια τέτοια κίνηση. Η Χίος έχει τεράστιες δυνατότητες, αλλά για να τις αναδείξει, θα πρέπει να διοικείται από ανθρώπους με όραμα, με στρατηγικό σχεδιασμό που να δημιουργεί προοπτική, θέσεις εργασίας, ανάπτυξη τουριστική και πολιτισμική. Δεν χρειάζεται να ξαναεφεύρουμε τον τροχό. Υπάρχουν επιτυχημένα μοντέλα δήμων ανά τον κόσμο που μπορούμε να προσαρμόσουμε για την Χίο και να δούμε έμπρακτα αποτελέσματα στο νησί μας .
Από την αυτοδιοίκηση της Χίου, έχουν περάσει κατά καιρούς αξιόλογοι άνθρωποι που άφησαν το στίγμα τους και τους μνημονεύουμε ακόμη και σήμερα. Τα τελευταία όμως χρόνια, αφήσαμε μερικούς επαγγελματίες αιρετούς και κάθε λογής πολιτικάντηδες να αποφασίζουν τις τύχες τις δικές μας και των οικογενειών μας. Η έλλειψη των στοιχειωδών προσόντων αυτών των ανθρώπων είναι το λιγότερο που με θυμώνει. Αυτοί οι άνθρωποι που το μόνο που αποσκοπούσαν ήταν το βόλεμα τους σε κάποια έμμισθη θέση, είναι αυτοί που μας έφεραν μέχρι εδώ. Στο μη πόσιμο νερό, στον τουριστικό μαρασμό, στο γεωγραφικό αποκλεισμό, στην ανεργία των νέων. Αυτό που με εξοργίζει πραγματικά, είναι ότι τα αποτελέσματα ήταν προδιαγεγραμμένα και το γνωρίζαμε όλοι μας αλλά τους ψηφίζαμε κάθε φορά, μην τυχών και απογοητεύσουμε την κάθε βαμένη παράταξη που υποστήριζαμε.
Ευτυχώς, για αυτές τις εκλογές υπάρχει η εναλλακτική λύση. Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΙΟ με υποψήφιο δήμαρχο τον Μανώλη Βουρνού, είναι μια τελείως ανεξάρτητη πολιτική κίνηση. Δεν υπάρχουν κομματικές γραμμές που να πρέπει να ακολουθήσουμε. Το μοναδικό μας μέλημα είναι η πραγματική ανάπτυξη της Χίου. Αγαπητέ φίλε/φίλη, προσπάθησε να μην μείνεις αμέτοχος στην προσπάθεια μας. Μην αφήσεις ξεπερασμένες πρακτικές να μπουν στον δρόμο σου. Η ψήφος σου στο πρόσωπό μου θα με τιμήσει ιδιαίτερα και να είσαι σίγουρος/σίγουρη ότι οι αγωνίες μας είναι κοινές και θα παλέψουμε μαζί για το καλύτερο αύριο.
Με εκτίμηση,
Σωκράτης Συριώδης
Ο Σωκράτης Συριώδης γεννήθηκε το 1974. Είναι ο πρώτος γιος του Γεωργίου και της Ειρήνης Συριώδη. Είναι παντρεμένος από το 2007 με την οικονομολόγο Μαρία Ζέρβα και έχουν δύο παιδιά τον Γιώργο και την Ελπίδα.
Αφού αποφοίτησε από το δεύτερο Λύκειο Χίου, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Northeastern της Βοστόνης στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής οπού απέκτησε το πτυχίο bachelor στα Χρηματοοικονομικά. Στην συνέχεια, αφού εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, εργάστηκε ως αναλυτής στην οικονομική/ειδησεογραφική ιστοσελίδα www.reporter.gr. Κατόπιν επέστεψε στην Αμερική με υποτροφία όπου και απέκτησε το μεταπτυχιακό δίπλωμα MBA, εργαζόμενος παράλληλα ως βοηθός καθηγητή στο ίδιο πανεπιστήμιο.
Στην συνέχεια εργάστηκε στην Atlantic Bank of New York ως Private Banker. Έχοντας πάντα στο μυαλό του την Ελλάδα, αξιοποίησε την ευκαιρία που του δόθηκε και επαναπατρίζεται για να εργαστεί ως διευθυντής εγκατάστασης εμπορίας προϊόντων (Merchandising) για την ΑΘΗΝΑ 2004 Α.Ε.
Το 2006 επιστρέφει στη Χίο και ιδρύει με το αδερφό του Γεώργιο την τεχνική εταιρεία ΑΦΟΙ ΣΥΡΙΩΔΗ Ο.Ε. και έτσι συνεχίζεται η οικογενειακή παράδοση στην κατασκευή μικρών και μεγάλων ιδιωτικών έργων.