Μου τηλεφώνησε πριν αρκετές μέρες, μου είπε ότι λέγεται Διομήδης Μακάς και ότι τον ενδιέφεραν τα βιβλία μου για την Κατοχή και τις Διαδρομές. «Μου αρέσει πολύ το διάβασμα», μου είπε «και σας παρακαλώ να μου τα στείλετε στο σπίτι. Είμαι 88 χρόνων και οι μετακινήσεις δεν είναι εύκολες». Πραγματικά τηλεφώνησα στο βιβλιοπωλείο άλφα πι, μίλησα με την Ντίνα, της έδωσα τη διεύθυνσή του (δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Διομήδη στην Ευρετή) και του πήγαν τα βιβλία. Μάλιστα, όταν τα πήρε, έκρινε σκόπιμο να μου ξανατηλεφωνήσει να με ευχαριστήσει.
88 χρόνων. Σκέφτηκε το πονηρό μυαλό μου, αφού έζησε σε δύσκολα χρόνια θα έχει να θυμηθεί πολλά από το παρελθόν σίγουρα. Και η εντύπωση που μου έδωσε ήταν πως τα έχει «400», που λένε, οπότε και οι μνήμες και οι μαρτυρίες του θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Βλέπετε αυτή είναι και η αποστολή της τηλεοπτικής εκπομπής «Ανθρώπινες Διαδρομές» της «Αλήθειας». Να καταγράψει όλα όσα έχουν σχέση με το χτες και να κρατήσει κάποιους ανθρώπους «ζωντανούς».
Έτσι του τηλεφώνησα ξανά να τον ρωτήσω αν θα ήθελε να τα «πούμε» και τηλεοπτικά. Στην αρχή έκανε τον δύσκολο αλλά στη συνέχεια και με τη δική μου πίεση υποχώρησε. Συμφωνήσαμε, λοιπόν, άφησε στην άκρη τις ενδεχόμενες ντροπές και στηθήκαμε μπροστά στην κάμερα…
Ο Κώστας Αναγνώστου μας ταίριαξε και ξεκινήσαμε. Γεννημένος το 1935 θυμόταν περιστατικά της Κατοχής και της περιρρέουσας ατμόσφαιρας εκείνης της εποχής και άλλα. Και τι άλλο θυμήθηκε; Ότι από μικρός του άρεσε πολύ το διάβασμα.
Έτσι πήγε και στο Γυμνάσιο, αλλά τελείωσε μόνο την πρώτη τάξη. Στη δεύτερη είχαν καθιερωθεί να φοράνε πηλίκια οι μαθητές με την κουκουβάγια. Τσαγκάρης ο πατέρας και λόγω χαρακτήρα αλλά και οικονομικής αδυναμίας δεν του αγόρασε ένα τέτοιο πηλίκιο. Τον έστειλε στο σχολείο με μια… τραγιάσκα στην οποία κόλλησε πάνω την κουκουβάγια. Ο σκληρός γυμνασιάρχης Παπανικολάου τον έδιωξε από το σχολείο, αφού και ο πατέρας ήταν αμετάπειστος παρά τις εκκλήσεις της μάννας: «Ασ' τον βρε χριστιανέ μου να πηγαίνει σχολείο αφού του αρέσουν τα γράμματα…».
Μπήκε από πολύ μικρός στη βιοπάλη ο Διομήδης, προόδευσε στη ζωή του, αλλά ο καημός του ακόμα και σήμερα είναι γιατί δεν τον άφησαν να προχωρήσει. Τουλάχιστον, για να βγάλει το άχτι του, διαβάζει πολύ. Να είσαι καλά κυρ-Διομήδη.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
*** Στη δεύτερη φωτό ο υποφαινόμενος με το πηλίκιο και την κουκουβάγια.
