Μόνο λίγο καιρό ξαπόστασε η… θεία κοινωνία και ξανά προς τη δόξα τραβά… Ανοίγουν μεθαύριο οι εκκλησίες έστω και με περιορισμένο αριθμό πιστών και με όρους ασφάλειας και το θέμα που συζητιέται τις τελευταίες ώρες είναι κι αυτό της μεταλαβιάς… Αν είναι κολλητική η κοινωνία ή αν θέλετε το κοχλιάριο, δηλαδή το καθ΄ ημάς κουταλάκι με το οποίο μεταλαβαίνουν όλοι, μπορεί να γίνει η αιτία για μετάδοση του κορωνοϊού…
Έτσι η θεία κοινωνία, που στα παιδικά χρόνια μου θυμάμαι ότι κοινωνούσαμε δυο φορές το χρόνο -Χριστούγεννα και Πάσχα- ξαναμπήκε στην ημερήσια διάταξή μας. Και δεν μπορώ να καταλάβω κιόλας τι σημαίνει να μεταλαβαίνεις κάθε λίγο και λιγάκι, αλλά περί ορέξεως ουδείς λόγος. Όπως φαίνεται έχει καταντήσει κι αυτό μια συνήθεια, άσχετα της σοβαρότητας που έχει για την πίστη και τη θρησκεία. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει. Αυτό δα θα έλειπε να του βάλουμε και φρένο στις επιθυμίες και τις διαθέσεις του…
Ξεκίνησε, λοιπόν, πάλι μια ακήρυχτη κόντρα, για να μην πω πόλεμος, μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν ότι από το κουταλάκι μπορεί να μεταδοθεί ο ιός και εκείνων που ισχυρίζονται ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει γιατί η κοινωνία είναι «σώμα και αίμα Χριστού». Και αφού είναι τέτοιο θεωρείται αλώβητο από ιούς και άλλες αρρώστιες. Οπότε το συμπέρασμα είναι ότι μεταλαβαίνουμε άφοβα…
Η πρώτη εκδοχή, όπως ξέρετε, είναι επιστημονική, η δε δεύτερη θρησκευτική. Ποια από τις δύο πρέπει να δεχτούμε; Εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα και το ερώτημα. Ποιοι έχουν δίκιο και ποιοι άδικο, αφού οι απόψεις τους είναι εκ διαμέτρου αντίθετες;
Εγώ λέω ο καθένας ας κάνει αυτό που θεωρεί ο ίδιος σωστό… Τώρα αν ακολουθήσει την πρώτη εκδοχή και απέχει από την κοινωνία δε χάθηκε δα ο κόσμος. Εξάλλου δε νομίζω πως οι περισσότεροι μεταλάβαιναν σε κάθε ευκαιρία. Και αφού υπάρχει και αυτή η αμφιβολία γιατί ντε και καλά να το διακινδυνέψουν; Όσοι επιμένουν να κοινωνήσουν ας το κάνουν, αλλά ας μη ζητήσουν αύριο τα ρέστα… Καθένας με τη μοίρα του και με το ριζικό του! Οι υπόλοιποι τι φταίνε να κολλήσουν…
Του Δημήτρη Φρεζούλη
