Αλήθεια, πόσες φορές από τότε που πήραμε το δίπλωμα οδήγησης του αυτοκινήτου ή του δίτροχού μας ρίξαμε έστω και μία φευγαλέα ματιά στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας; Βλέπετε, τότε, υποχρεωθήκαμε εκ των πραγμάτων, ανεξάρτητα ότι κάποιοι από μας προσπάθησαν για να αποφύγουν και το πολύ διάβασμα να χρησιμοποιήσουν και πλάγια μέσα, ώστε να εξασφαλίσουν μία εύκολη σελίδα για να μην τους «κόψουν».
Η εντύπωσή μου, λοιπόν, είναι, γιατί έχω παράδειγμα και τον ίδιο τον εαυτό μου, ότι μία και μοναδική φορά ανοίξαμε τον ΚΟΚ, τότε που δίναμε εξετάσεις, και στη συνέχεια τον πετάξαμε, μετά βδελυγμίας, αφού τόσο μας είχε παιδέψει μέχρι να τον αποστηθίσουμε. Προσπαθήσαμε μεν αλλά ουσιαστικά δεν τον εμπεδώσαμε και ούτε φυσικά θυμόμαστε και τίποτα. Πάντα όταν μας αναγκάζουν να μάθουμε κάτι το κάνουμε απλά και μόνο για να τελειώσουμε με την υποχρέωσή μας και αυτό είναι όλο.
Έτσι, αφού τον ανοίξαμε αυτόν τον ΚΟΚ μία και μοναδική φορά και για συγκεκριμένο σκοπό είναι φύσει αδύνατον να θυμόμαστε και τι λέει. Και, φυσικά, αυτό αποδεικνύεται καθημερινά από την οδηγική μας συμπεριφορά. Αφού ό,τι θέλουμε και όπως θέλουμε το κάνουμε γράφοντας στα παλιά μας τα παπούτσια αυτόν τον Κώδικα.
Οδηγούμε επιθετικά, δεν σεβόμαστε τίποτα, προσπερνάμε όποτε μας καπνίσει, σταθμεύουμε όπου θέλουμε και μας εξυπηρετεί και κάνουμε όλες τις παρανομίες του.
Κι όμως, δεν θα μας έπαιρνε πάνω από μία ώρα να ξαναθυμηθούμε κάποια βασικά πράγματα που αποτελούν το α και το ω του Κώδικα. Μήπως πρέπει να του ρίξουμε μια ματιά και πάλι, τόσο για τη δική μας όσο και για την ασφάλεια των άλλων;
Του Δημήτρη Φρεζούλη
