Βρε τι έπαθα από τη συγχώνευση Νόβα και Cosmote... Ούτε και θα μπορούσα να το διανοηθώ. Στην αρχή χάρηκα αφού, με τρία ευρώ παραπάνω στη συνδρομή, θα έβλεπες όλα τα αθλητικά παιχνίδια. Όμως στη συνέχεια… «βλαστήμησα» την ώρα και τη στιγμή. Όχι βέβαια για τα τρία ευρώ αλλά γιατί κάθε σαββατοκύριακο αλλά και 2-3 μέρες ενδιάμεσα της εβδομάδας έχω γίνει… σκλάβος της τηλεόρασης. Και να σκεφτείτε ότι μέχρι πριν τη συγχώνευση άντε να έβλεπα κανένα παιχνίδι στη χάση και στη φέξη όταν έπαιζε ο Ολυμπιακός εκτός έδρας. Μέχρι πότε; Άγνωστο γιατί αρχίζω και γλαρώνω όταν είναι αργά το βράδυ και θέλω κρεβάτι…
Να δείτε, που λέτε, τι έπαθα την περασμένη Κυριακή και δεν το πίστευα! Ανοιξα την τηλεόραση στις 5 το απόγευμα για τον πρώτο αγώνα, εκείνον του Αστέρα - Ολυμπιακού και, χωρίς διακοπή, πότε την έκλεισα παρακαλώ; Στις 10.30 το βράδυ! Όταν τελείωσε το μπάσκετ Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού. Βλέπετε εκτός των άλλων έχουμε και την ΕΡΤ3 που μεταδίδει αγώνες μπάσκετ. Δεν μας έφταναν τα συνδρομητικά, έχουμε και τα κρατικά.
Και γιατί έχω σκλαβωθεί από την τηλεόραση; Μα γιατί είναι πρόκληση και πειρασμός να σου δίνεται η ευκαιρία να βλέπεις ζωντανά τα παιχνίδια και να μην το κάνεις. Και ενώ μέχρι πρόσφατα είχα ξεκολλήσει λίγο από τα ποδοσφαιρικά και τα μπασκετικά, να που δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Το παλιό πάθος με έπιασε πάλι και να 'μαι κολλημένος μπροστά σε μια μικρή οθόνη… Ελπίζω για λίγο.
Και ποιο είναι το πιο «ωραίο»; Ότι επειδή το καλυβάκι μας είναι μικρό είναι υποχρεωμένη και η Φρόσω να ανέχεται την τρέλα μου. Τι να κάνει η κακομοίρα; Και η πλάκα ξέρετε ποια είναι; Ότι ενώ δεν είχε ιδέα από ποδόσφαιρο και μπάσκετ αρχίζει και μπαίνει στο νόημα και μάλιστα αντιδρά κιόλας! Ανοίγει έναν ιδιότυπο «διάλογο» με τους παίκτες: «Γιατί ρε του έβαλες στραβελιά;», «Παναγιά μου να πάει όξω!»… Αφήστε που στο μπάσκετ αυτή η εναλλαγή του σκορ την «πεθαίνει» και πολλές φορές αποχωρεί. Μάλιστα, όταν ξαπλώνει πιο νωρίς από εμένα, όταν πάω στο κρεβάτι μου και με πάρει χαμπάρι με ρωτάει κιόλας «ποιος νίκησε»…
Λέω, πόσο έχουν αλλάξει όλα, τα τελευταία χρόνια. Από τις ραδιοφωνικές μεταδόσεις με τους σπίκερ Βασίλη Κοντοβαζαινίτη, Βασίλη Γεωργίου, Στάθη Δαβάκη και άλλους να έχουμε τις αντίστοιχες ζωντανές τηλεοπτικές. Με τα παράσιτα στα ραδιόφωνα, τότε στα μεσαία κύματα, που μας εμπόδιζαν να ακούμε καθαρά. Και η αγωνία να φτάνει στο κατακόρυφο. Και να περιμένουμε στο σινεμά τα «Επίκαιρα» να δούμε για κανένα τρίλεπτο κάποιες φάσεις από αγώνα. Και τώρα να τις έχουμε στο «πιάτο»!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Υ.Γ.: Στη φωτό ένας από τους πιο παλιούς σπίκερς που έγραψε ιστορία, ο Γιάννης Λογοθέτης, με το μικρόφωνο μέσα στο γήπεδο.
