Είπαμε να παραμείνουμε λίγο στην περιοχή… Ασυρμάτου, αφού ο πρώην παράκτιος σταθμός του ΟΤΕ ονοματοδότησε την περιοχή για να περιηγηθούμε σήμερα την οδό Βελάστη.
Ο Θωμάς Βελάστης που γεννήθηκε το 1717 και πέθανε μετά το 1770, λόγιος Ελληνιστής, από γνωστή οικογένεια Λατίνων της Χίου, ήταν Ιησουίτης Μοναχός. Σπούδασε θεολογία και Φιλολογία στην Ρώμη, δίδαξε κυρίως στην Μεσσήνη της Σικελίας και ασχολήθηκε με την μελέτη της Ελληνικής γλώσσας.
Ο Δήμος Χίου αφιέρωσε στο όνομα του την οδό που ξεκινάει από την παπά Γιάννη Γκιάλα, όπου να θυμόσαστε υπάρχει και η πόρτα με το απόφθεγμα «Αν ήσουν μπάρ θα ήμουν θαμώνας σου» και απλώνεται δυτικά εν μέσω νεόκτιστων κατοικιών με γκαράζ, όπου σε κάποιες εξώπορτες υπάρχουν ακόμα και τα επώνυμα των ιδιοκτητών.
Πλατύφυλλα δέντρα, λεμονιές, αροκάριες και ένας δείκτης καμινάδας είναι τα πρώτα δείγματα της οδού, που ξεκινάει χωρίς το… οδός στην πινακίδα της, για να συνεχιστεί με άλλες δύο Αροκάριες, με σημαίες διπλά τους, μια αδιέξοδη πάροδο, κήπους με λουλούδια από την μια πλευρά και ένα οικόπεδο με ένα παλιό κτίσμα μέσα, από την άλλη, μαζί με ένα πρώην μάγγανο, που μαρτυρά την ύπαρξη παλιά περιβολιών.
Ένα μπαλκόνι με… θέα, μια είσοδος παλιάς πόρτας και ένα εγκαταλειμμένο σπίτι με μια νεραντζιά στην είσοδο του, απέναντι από την κάθοδο της Μητροπολίτη Ιωακείμ Στρουμπή, την οποία επισκεφθήκαμε πρόσφατα.
Στην κάθοδο της Στρουμπή η οδός Γεωργίου Γάγκα, με ένα καθρέπτη στην γωνία και άλλη μια πινακίδα της Βελάστη, που σ’ αυτή είναι που δεν βγάζει κανείς νόημα, για το τι γράφει, μια ανθισμένη Πασχαλιά για… αποζημίωση και απέναντι η σκάλα, που παλιά οδηγούσε στην είσοδο της αυλής του Ασυρμάτου.
Η Βελάστη συνεχίζεται εδώ με μια πρώην Βιοτεχνία, που σήμερα είναι γκαράζ του παλιού ναυτικού Μιχάλη Παντέλα που συντηρεί με μεγάλη φροντίδα μια 250άρα HONDA, που προσέχει σαν τα μάτια του.
Το ίδιο ισχύει και για τον κήπο του, από τον οποίο δεν του λείπει τίποτα, κάτι που… χαροποιεί και μια… φατσούλα, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι.
Η οδός Βελάστη συνεχίζεται με σπίτια με μουσμουλιές, κήπους σε άλλο επίπεδο από αυτό του δρόμου, μαργαρίτες, πάπιες και τριαντάφυλλα, μέχρι που οδηγούμαστε στο εμπορικό κομμάτι της οδού, που δεν είναι παρά ο πρώτος και παραδοσιακός Φούρνος του Τομάζου, που τώρα ανήκει στον γιό του Στέφανο, με βασίλισσα την γυναίκα του Ειρήνη, που είναι η ψυχή και το χρώμα της οικογενειακής αυτής επιχείρησης.
Φεύγουμε από τον Φούρνο βγαίνοντας ξανά στην Βελάστη, που στο σημείο αυτό και υπό την σκιάν δύο αροκαριών συναντάται από την μια με την οδό Εμμ. Ποθητού και από την άλλη… συγκρούεται με ένα σπίτι, στρίβοντας δυτικά πάντα με μια κατάληξη καθαρά με χαρακτήρα μπετόν, αν αυτό έχει χαρακτήρα.
Έτσι ολοκληρώνεται… άδοξα η οδός Βελάστη, με δυό πινακίδες με το όνομα της και με ένα σήμα που απαγορεύει την δεξιά στροφή, με την οποία και τερματίζεται αφού από την παπά Γιάννη Γκιάλα ξεκινήσαμε και στην οδό Μάμουκα, πάλι την ευρύτερη περιοχή Ευαγγελιστρίας «Φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ: Γιάννης Τζούμας
Κάμερα - φωτογραφίες: Κώστας Μιλτ. Αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας: Νέλο Μέσι
