Ο Δαμιανός Ζανάρας δεν ήταν… εργολάβος, όπως μας είπαν όσοι ρωτήσαμε στην περιοχή, αλλά εκπαιδευτικός από τον Βροντάδο, που κατέγραψε μεταξύ άλλων κατάλογο όλων τον Λογίων της Χίου και έφυγε από την ζωή το 1923.
Η οδός αφιερωμένη στο όνομα του στην περιοχή Αγίου Θωμά, ξεκινάει χαμηλά από την οδό Κυρίλλου Τρεχάκη και είναι στο μεγαλύτερο τμήμα της ανηφορικός μονόδρομος, παράλληλος με τον κατηφορικό της οδού Αθανασίου Παρίου.
Μια πολυκατοικία στην γωνία είναι η μοναδική μη πράσινη παραφωνία, αφού όλα τα υπόλοιπα σπίτια έχουν στην πλειοψηφία τους δύο ή τρείς ορόφους με πρασινάδες και γιασεμιά στις εισόδους.
Από την αρχή της διασταυρώνεται με την Αντωνίου Πατρώνα, και συνεχίζει ανηφορικά με γιασεμιά και κισσούς, με ένα οικόπεδο στην γωνία και νέα διασταύρωση με την οδό Ζωής και Θεοδώρας Αυτοκρατείρων.
Ο Χρήστος Πανταζόπουλος επισημαίνει ότι το μοναδικό πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει εμφανές σήμα δεξιάς στροφής, στο μικρό της τμήμα, που η οδός είναι διπλής κατεύθυνσης.
Από το δεξί μας χέρι ένα σπίτι με χαρακτηριστικά μεγάλα παράθυρα απέναντι από τους λίγους κάδους της πόλης, που πάνω τους έχουν… άνθη από παρακείμενα λουλούδια.
Το σπίτι αυτό επισημαίνει ο Χρήστος Πανταζόπουλος ήταν αυτό που διέμενε ο Ολυμπιονίκης Χρήστος Μάντικας.
Η οδός συνεχίζεται με γκαράζ υπό σκιάν, ξεχωρίζουμε ένα κάκτο στο βάθος, ενώ σε μεγάλες αυλές από την άλλη πλευρά βρίσκουμε από κληματαριές με σταφύλια μέχρι οπωροφόρα δέντρα.
Ο κάτοικος Χρ. Νιαμονίτης επισημαίνει ότι παλαιότερα στην θέση των σπιτιών ήταν ένα… δάσος από αμυγδαλιές.
Κατοικίες με Αγγελικές στις εισόδους, δύο αντικριστές Αροκάριες και εδώ η Δαμιανού Ζανάρα ανταμώνει με την οδό Κ. Παπαζή, που είναι σκεπασμένη από κισσούς.
Οικίες και πρασινάδες, μοναδικές σκιές, γκαράζ στα οποία οδηγούν και μαρμάρινες κατωφέρειες και εδώ υπάρχει ακόμα μια συνάντηση με την οδό Γ. Παρθενίου.
Δύο μοναδικά χέρσα τμήματα από την μία πλευρά, τριώροφα σπίτια με πρασινάδες από την άλλη, ένα γκαράζ με κομμένους θάμνους στο φάρδος… αυτοκινήτου, στύλοι που χρειάζονται προσοχή μη μας βρούν στο «δόξα πατρί» εξωτερικά σχέδια σε σπίτια και εδώ άλλη μια Αροκάρια σηματοδοτεί την συνάντηση της Δαμιανού Ζανάρα με την οδό Ψαρών.
Απέναντι μια είσοδος με δύο έλατα, πεζοδρόμια σκεπασμένα με γιασεμιά, ένα μποστάνι απέναντι με… πιπεριές και εδώ συναντάμε την Αποθήκη Ηλεκτρικών ειδών Κιοσκεριάν.
Απέναντι ακριβώς γιασεμιά και πρασινάδες, μια… γιασεμένια είσοδος, που ειδοποιεί μετά ότι η πόρτα πρέπει να… κλείνει και εδώ συναντάμε την οδό Ελικωνιάδος, με μια… εξωλέμβια στην γωνία, δύο ελατάκια απέναντι, που αντικρύζουν ένα μεγάλο κιοσέ με δανδελένιες κουρτίνες.
Η οδός επιτρέπει την στάθμευση εναλλάξ σε μονούς και ζυγούς μήνες, κάτι που αφορά κυρίως τα οχήματα και όχι ένα συμπαθή βεσπάκι, που ανταμώνουμε κάτω από ένα διώροφο με πρασινάδες.
Και εδώ γκαράζ ακόμα και πλακάκια στην είσοδο και η οδός εδώ ολοκληρώνει την άνοδο της με ένα «πάρκο» στύλων στην άκρη της, απέναντι από ένα οικόπεδο και αντικρυστά με μια πινακίδα, που θυμίζει ότι μαζεύουμε τα… κακάκια των κατοικίδιων μας.
Εδώ η ανοδική Δαμιανού Ζανάρα συναντά την κατηφορική συνάδελφο της Αθανασίου Παρίου και τερματίζεται αφού από την οδό Κυρίλλου Τρεχάκη ξεκινήσαμε την ανηφορική μας πορεία και στην οδό Γλύπτη, ψηλά στην Τουρλωτή «Φτού και βγήκαμε»
Ρεπορτάζ: Γιάννης Τζούμας
Κέμερα – φωτογραφίες: Κώστας Αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας: Νέλο Μέσι
