Για την ακρίβεια οι Γιώργηδες είναι δύο, είναι συνέταιροι, είναι φίλοι και πράγμα παράδοξο για το ελληνικό DΝΑ είναι… αγαπημένοι.
Αντί να κλαίνε τη μοίρα τους, έβαλαν κάτω το κεφάλι, αγόρασαν μια επιχείρηση με ταυτότητα, τους περίφημους λουκουμάδες Μανάρα, στρώθηκαν στην δουλειά και έγιναν… λουκουματζήδες.
Ένα πράγμα, που μου άρεσε σ’ αυτούς, ήταν όταν έβλεπα τον συγχωρεμένο τον Γιάννη τον Μανάρα, που κάθονταν στο τραπεζάκι να φάει… λουκουμάδες, θα έπρεπε να έχει φτιάξει… εκατομμύρια, και τους καμάρωνε.
Οι Γιώργηδες εκτός από δουλευταράδες ήταν και έξυπνοι, σεβάστηκαν την φίρμα, δεν την άλλαξαν, κράτησαν και την συνταγή και σήμερα είναι και οι δύο πολλοί καλοί εργάτες της… Εφορίας.
Το διευκρινίζω για όσους δεν γνωρίζουν ή δεν καταλαβαίνουν ότι στην χώρα που έτυχε να γεννηθούμε, πρώτα δουλεύουμε για την Εφορία και μετά ζούμε εμείς με τα υπόλοιπα που μας αφήνουν.
Κάνω αυτό τον πρόλογο, γιατί μέσα από την λεπτομέρεια κρύβεται η ουσία και η λεπτομέρεια είναι το εικονιζόμενο Χριστουγεννιάτικο δένδρο του καταστήματος, που αν το παρατηρήσετε καλά, αντί για μπάλες, έχει… λουκουμάδες.
Η σκέψη απλή, μας είπε, ο ένας από τους Γιώργηδες, που πετύχαμε το πρωϊ στο Βασίλειο της… ζύμης του. Φτιάξαμε λουκουμάδες, τους βυθίσαμε σε χρυσαφί και ασημί χρώμα και ιδού το αποτέλεσμα.
Έξυπνο; Απλό; Πρωτότυπο;
Όσα ερωτήματα και να γίνουν επ’ αυτού το κύριο είναι η ουσία.
Οι άνθρωποι, αντί να στολίσουν κάτι συνηθισμένο ή να στήσουν ένα καρακιτσαριό, προσάρμοσαν την γιορτή στα μέτρα τους, έδωσαν στον Χριστουγεννιάτικο διάκοσμο την δική τους ταυτότητα.
Αν το παράδειγμα τους το ακολουθούσαμε τοπικά και γενικά τα πράγματα θα ήταν καλύτερα σε όλα τα επίπεδα.
Δεν χρειάζεται ούτε να πιθηκίζουμε ούτε να αντιγράφουμε, χρειάζεται να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει.
Η εξυπνάδα είναι στην απλότητα.
Υ.Γ. ‘Ασχετο με τους λουκουμάδες, σχετικό με την μπουγάτσα.
Ποιό… μπουγατσοειδές μυαλό σκέφθηκε ότι θα πλήξει τον Στρατηγό Στεφανή αμφισβητώντας τα… πτυχία του;
