Αποτυχημένο θεωρεί το μοντέλο των επιδοτούμενων ακτοπλοϊκών μεταφορών από ιδιωτικές εταιρείες η Αγλαΐα Κυρίτση, επικεφαλής της περιφερειακής παράταξης Βόρειο Αιγαίο-Γόνιμη Γραμμή και κάνει λόγο για δημόσιο φορέα μεταφορών μέσα από την γραπτή παρέμβασή της στο πλαίσιο της διημερίδας για τις Ακτοπλοϊκές Συγκοινωνίες του Βορείου Αιγαίου, η οποία έγινε χθες και σήμερα στη Μυτιλήνη.
Την παρέμβαση - που ακολουθεί- διάβασε η περιφερειακή σύμβουλος της παράταξης Βόρειο Αιγαίο-Γόνιμη Γραμμή και υποψήφια αντιπεριφερειάρχης Λέσβου στις πρόσφατες εκλογές, Μαρία Νικολάρα, αφού η Αγλαΐα Κυρίτση δεν μπόρεσε να παραστεί, λόγω συντονισμού εκδηλώσεων - συζητήσεων στη Χίο τις ίδιες μέρες και οι οποίες είχαν προγραμματιστεί και ανακοινωθεί καιρό πριν.
“Είναι σημαντικό να γίνονται ημερίδες, διημερίδες και γενικότερα δημόσιες συζητήσεις για ζητήματα μείζονος σημασίας που επηρεάζουν καταλυτικά τη ζωή ολόκληρων γεωγραφικών περιοχών της χώρας. Είναι, όμως, εξίσου σημαντικό, οι συζητήσεις αυτές να μην εξαντλούνται στο επικοινωνιακό κομμάτι, αλλά να αναδεικνύουν αναγκαίες πολιτικές και πολύ περισσότερο να δεσμεύουν σε άμεση υλοποίηση σχεδίων που θα υπηρετούν πρώτα και κύρια τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Και εν προκειμένω, όταν μιλάμε για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες του Βορείου Αιγαίου, μιλάμε για ένα κεντρικό ζήτημα που αφορά τη ζωή και το μέλλον μιας ιδιαίτερα ευαίσθητης περιοχής. Μιλάμε για μια περιφέρεια που αποτελείται από 10 διάσπαρτα νησιά με πολλές ανισομετρίες και πολλά ειδικά προβλήματα. Μιλάμε για μια περιφέρεια για την οποία οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες είναι ίσως το σημαντικότερο προαπαιτούμενο για την όποια ανάπτυξη. Χωρίς αξιόπιστες και φτηνές μεταφορές ενδοπεριφερειακά και προς Πειραιά – Θεσσαλονίκη δεν νοείται να μιλάμε για ανάπτυξη. Αυτό είναι προφανές. Επίσης, είναι, ίσως, το σημαντικότερο προαπαιτούμενο για να μείνουν οι άνθρωποι στον τόπο τους και με περηφάνια και αξιοπρέπεια να διαμορφώσουν τους όρους όχι απλά επιβίωσης, αλλά ζωής.
Μιλάμε, λοιπόν, για ένα πολύπλευρο ζήτημα που έχει οικονομικές και κυρίως κοινωνικές διαστάσεις. Και δεν μπορούμε να το αναδείξουμε αν πρώτα δεν «διαβάσουμε» σωστά το παρόν κι αν δεν το εντάξουμε στο γενικότερο ασφυκτικό πλαίσιο και τις πολιτικές κατευθύνσεις που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια με θρησκευτική ευλάβεια από τους κυβερνώντες.
Δεν χρειάζεται να κάνουμε πάλι τις γνωστές και πολλαπλά βιωμένες από τους νησιώτες μας διαπιστώσεις για την τραγική κατάσταση στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες του Βορείου Αιγαίου. Πρέπει, όμως, κοιτώντας στα μάτια αυτούς που τα προηγούμενα χρόνια οδήγησαν συνειδητά σε κατάρρευση τις ακτοπλοϊκές γραμμές να τους καλέσουμε να απολογηθούν, όχι σε μας, αλλά στο λαό του Β. Αιγαίου και να μην «ποιούν την νήσσαν».
Να θυμίσουμε μόνο ότι πριν μερικά χρόνια, όταν στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο κ. Βαρβιτσιώτης βρισκόταν ο κομματικά ομογάλακτός του κος Κεφαλογιάνννης, με παράτες και καμπάνιες απελευθερώθηκε η ακτοπλοΐα, στο όνομα της περίφημης ελεύθερης αγοράς και του περίφημου ανταγωνισμού που θα έφερνε, όπως έλεγαν και λένε, καλύτερα πλοία, περισσότερα δρομολόγια και φτηνότερα εισιτήρια. Τι απ’ όλα αυτά, τελικά συνέβη; Την απάντηση τη ζουν στο πετσί τους οι νησιώτες μας. Στα δρομολόγια φιλέτα οι εφοπλιστές κερδοσκοπούν, αλλά η εσχατιά της χώρας, οι κάτοικοι του Βορείου Αιγαίου είναι ασύμφοροι… Αυτοί, λοιπόν, που πανηγυρικά κατέστησαν τους κατοίκους του Βορείου Αιγαίου ασύμφορους, σήμερα οργανώνουν διημερίδες για να μελετήσουν, τάχα, το πρόβλημα που οι ίδιοι συνειδητά δημιούργησαν, εξυπηρετώντας οικονομικά συμφέροντα και όχι τις ανάγκες του τόπου και των κατοίκων του.
Για μας, είναι φανερό ότι το μοντέλο των επιδοτούμενων ακτοπλοϊκών μεταφορών από ιδιωτικές εταιρείες έχει αποτύχει πλήρως. Μακροπρόθεσμα, και ειδικά για περιοχές σαν το Βόρειο Αιγαίο, απαιτείται δημόσιος φορέας μεταφορών που στόχο θα έχει όχι το κέρδος αλλά την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών, φυσικά με κοινωνικό έλεγχο και εξορθολογισμένη οικονομική λειτουργία. Απαιτείται εθνική ακτοπλοϊκή πολιτική, η οποία σε συνεργασία με την περιφέρεια θα έχει στο επίκεντρό της τον τόπο και τους ανθρώπους του και όχι τα κέρδη των εφοπλιστών και την υλοποίηση μνημονιακών δεσμεύσεων. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στο Βόρειο Αιγαίο είναι συνειδητή πολιτική επιλογή που τα τελευταία χρόνια κορυφώνεται. Για παράδειγμα, ας μας απαντήσει ο κ. υπουργός τι έχει γίνει και πώς αντικατοπτρίζεται στο Βόρειο Αιγαίο η περίφημη Αρχή του Μεταφορικού Ισοδύναμου; Γιατί παραμένει «χαλαρό» το θεσμικό πλαίσιο για τις εταιρίες που έχουν αναλάβει μεταφορικό έργο; Τι κυρώσεις ή τι διαδικασίες βρίσκονται σε εξέλιξη για τα τουλάχιστον 11 περιστατικά καθυστερήσεων ή ματαιώσεων δρομολογίων που σημειώθηκαν τους τελευταίους τρεις μήνες, στην κορύφωση, δηλαδή, της επιβατικής κίνησης και τα οποία καταταλαιπώρησαν επισκέπτες και κατοίκους του Βορείου Αιγαίου; Τα παραπάνω ερωτήματα είναι ρητορικά και ακριβώς αναδεικνύουν την πολιτική κατεύθυνση που ακολουθείται.
Αλλά σε μια περίοδο που το δημόσιο αποσύρεται ταχύτατα από το ρόλο του, παραχωρώντας τη θέση του στην αγορά και το κέρδος, σε μια περίοδο αποικιοποίησης της χώρας, οι μεγάλες αλλαγές, ο επαναπροσδιορισμός προτεραιοτήτων και στόχων απαιτεί συγκρούσεις και ανατροπές. Και το ακτοπλοϊκό πρόβλημα του Βορείου Αιγαίου είναι κατεξοχήν πολιτικό. Καλές, λοιπόν, οι διημερίδες και οι διαπιστώσεις, αλλά το ακτοπλοϊκό δεν θα αντιμετωπιστεί με ευχολόγια και διαπιστώσεις. Το ακτοπλοϊκό απαιτεί σύγκρουση με συμφέροντα και πολιτικές, ανατροπές και επαναπροσδιορισμούς εννοιών και περιεχομένων. Κι αυτή τη σύγκρουση θα τη δώσουμε μαζί με τους κατοίκους του Βορείου Αιγαίου, γιατί μόνο έτσι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα…”
