Το Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου, η ομάδα της νομαδικής διεπιστημονικής φιλοξενίας CARR προσκαλεί στην Αγία Κυριακη του οροπεδίου του Αίπους, 2 μ.μ. με 9μ.μ.
Μετά από δύο βδομάδες διαδρομών έρευνας και διαμονής στο οροπέδιο, οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες και ερευνητές παρουσιάζουν το εν εξελίξει έργο τους ως ένα ανοιχτό αρχείο στο σημείο διαμονής τους. Το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να γνωριστεί μαζί τους και να συζητήσει σχετικά με την εμπειρία τους στο οροπέδιο του Αιπους. Ταυτόχρονα έχει την ευκαιρία περιήγησης στο Αίπος και πιο συγκεκριμένα στο μοναδικό τοπίο των χουβελών του Αστυφιδόλακκου.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες και ερευνητές
Δήμητρα Κονδυλάτου, Ισμήνη Γάτου, Παναγιώτης Δόβας, Φοίβη Βλάσση, Χάρης-Ίσαυρος Πανδής, Χρήστος Αδριανόπουλος.
Πρόσβαση στο χώρο: 1χμ μετά την άνοδο από τις στροφές του Αίπους στρίβετε δεξιά την πινακίδα προς Αστυφιδόλακκο και ακολουθείτε εναν βατό χωματόδρομο 2χμ μέχρι το εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής, υπάρχει χώρος για στάθμευση, εναλλακτικά, στα google maps αναζητηστε Αγία Κυριακή, Omiroupoli)
Παραγωγή: Caravan project
Το πρόγραμμα υλοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Με την υποστήριξη: Hellenic sea ways & Blue star ferries
Το πρόγραμμα Chios Artist Retreat επιμελούνται και οργανώνουν οι: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, Στρατής Βογιατζής, Δημήτρης Τσούχλης, Ελένη Βούρτση, Πέτρος Λώλης, Βαγγέλης Ευαγγελίου.
Πληροφορίες για τον οροπέδιο του Αίπους
Το οροπέδιο του Αίπους βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του νησιού της Χίου, μια έκταση 90 τχμ. Στο σύνολό του καλύπτεται από εμφανή ασβεστολιθικά πετρώματα δίνοντας την εντύπωση μιας αφιλόξενης περιοχής μιας και από απόσταση δεν διακρίνει κανείς πολλά περισσότερα από γυμνό βράχο με την φυτοκάλυψη στο σύνολο της έκτασης να μην υπερβαίνει το 20%. Ωστόσο, συμφωνα με περιβαλλοντικά, ιστορικά και πολιτισμικά δεδομένα της περιοχής, προστατεύεται ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας (SPA) για την ορνιθοπανίδα, και ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας (SCI) της οδηγίας 92/43 για τους Οικοτόπους Natura για την χλωρίδα και την πανίδα που φιλοξενούν και περιλαμβάνεται στον κατάλογο των τόπων Κοινοτικής Σημασίας και ως Ζώνη Ειδικής Διατήρησης (SAC). Στα Ιστορικά δεδομένα της περιοχής, περίπου το 35% της έκτασης είναι ο κυρηγμένος Αρχαιολογικός Χώρος του «Ρημόκαστρου» με στόχο την προστασία και διάσωση σημαντικών λειψάνων της κλασσικής περιόδου.
Το Αίπος είναι στην κυριολεξία «κεντημένο» από ξερολιθιές, μεγάλα «γυρίσματα» δηλαδή εκτάσεις που περικλείονται από πέτρινους τοίχους, ασβεστοκάμινα, πηγάδια και ανοικτές δεξαμενές νερού. Οι εντυπωσιακοί μεγάλοι λιθοσοροί «Χουβέλες» με ύψος έως 7 μέτρα και διάμετρο 40, μαρτυρούν κοπιαστική εργασία απομάκρυνσης της πέτρας για την καλλιέργεια της γης. Επιπλέον, από το οροπέδιο του Αίπους διέρχονταν η αρχαία οδική αρτηρία της «Ελληνόστρατας». Ενώ στην περιοχή βρήκαν καταφύγιο οι επαναστατημένοι σκλάβοι των κλασσικών χρόνων της πόλης -κράτους της Χίου υπό την ηγεσία του Δρίμακου.
Πολιτισμικά, η περιοχή του Αίπους νέμεται από το Βροντάδο, το χωριό Πιτυός, τα Καρδάμυλα, τον Ανάβατο και την Κυδιάντα. Η κατ’ εξοχή χρήση του οροπεδίου τους τελευταίους αιώνες αφορά την κτηνοτροφία με μάντρες, πέτρινα σπιτάκια και βουνοχώραφα τα οποία καλλιεργούν και φυτεύουν με δέντρα έως σήμερα. Τα κοπάδια των κτηνοτρόφων στη πλειοψηφία τους κατσίκια, μετακινούνται εποχικά τον χειμώνα από μονοπάτια που διατρέχουν την περιοχή προς τα ξεχειμωνιά της Νότιας Χίου. Η παραμονή τους από την Άνοιξη έως το τέλος Φθινοπώρου συνοδεύεται και από διαμονή των ίδιων στο Αίπος.
Μια σειρά από θρύλοι και ιστορίες συνοδεύουν το Αίπος, και την κατοίκηση σε αυτό τον ιδιαίτερο τόπο, με άλλοτε φανταστικές ιστορίες και άλλοτε αληθινές ιστορίες των παππούδων τους μαρτυρούν σε κάθε περίπτωση την ταύτιση των κτηνοτρόφων με τον τόπο που μεγάλωσαν και βίωσαν από γενιά σε γενιά. Ιδιαίτερης αναφοράς είναι το Ιερά δέντρα του Αγίου Γεωργίου στο Φλώρι (γιορτάζει Κυριακή πριν της Αναλήψεως) τα οποία οι κτηνοτρόφοι προστατεύουν ως δέντρα του Άγιου Γεωργίου τα οποία σέρνουν ευχή σε όποιον τα προστατεύει και κατάρα σε όποιον τολμήσει να κόψει έστω και ένα κλαδί από αυτά. Πρόκειται για περίπου 55 υπεραιωνόβια δέντρα, δρυς και πεύκα των οποίων η διάμετρος υποδεικνύει την ύπαρξη τους επί αιώνες στην περιοχή και την σημασία τους ως ιερό άλσος για τους κτηνοτρόφους.
