Με πρεμιέρες έργων, ολοκληρώθηκε το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου, το βράδυ του Σαββάτου 9 Φεβρουαρίου, στο Ομήρειο πνευματικό Κέντρο και κατάφερε φέτος να δείξει σε όλους μας, ότι τα ύψη και τα πλάτη που μπορεί να φτάσει κανείς με τη μουσική και την κάθε μορφής τέχνη που αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής και της σκέψης μας, είναι απροσμέτρητα.
Στην αρχή της βραδιάς είχαμε την πρώτη προβολή της Ταινίας του Στρατή Βογιατζή με τίτλο ''επιβάτες'' που συγκίνησε το κοινό, καθώς μερικά γνώριμα γεροντάκια της Χίου υπογράμμισαν την παρουσία τους στο κοινό... και αμέσως μετά και παράλληλα ο Κωνσταντίνος Δεστούνης-αριστοτέχνης πιανίστας-παρουσίασε για πρώτη φορά τη Σονάτα του για πιάνο και τσέλο, μαζί με την υπέροχη Μαρία Ανισέγκου, που ανέδειξε τις ευαίσθητες πτυχές του κομματιού αυτού που εμπνεύσθηκε ο νεαρός και διεθνώς αναγνωρισμένος και πολυβραβευμένος συνθέτης, σε ένα ταξίδι του μέσα στο πλοίο της γραμμής με προορισμό τη Χίο και το Καστέλλο, που είναι η γειτονιά της μητέρας του. Με την Ιωνική φρεσκάδα και φλέβα απ' τη μητέρα του και το Επτανησιακό γούστο και ταμπεραμέντο απ' τον πατέρα του, που είναι απ' την Κεφαλλονιά, ο Κωνσταντίνος Δεστούνης είναι φυσικό που αποτελεί κι ο ίδιος ένα σπουδαίο μουσικό ταλέντο, που αναγάγει τη σύνθεση σε ποίηση συναισθημάτων.
Η ανθρώπινη ταινία του Στρατή Βογιατζή, είναι ένα εν' εξελίξει έργο που με τα πεντακάθαρα και εύγλωτα, παραστατικά και αφηγηματικά πλάνα του στο Γηροκομείο Χίου ''Ζωρζής Γ. Μιχαληνός''- που πραγματοποιήθηκαν με την ευκαιρία και την αφορμή της μουσικής δράσης για ηλικιωμένους που έγινε εκεί από το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου, με την έναρξή του τη Δευτέρα 4 του μηνός-έδωσε το σαφέστατο μήνυμα στους θεατές, ότι είμαστε όλοι ανεξαιρέτως, επιβάτες και περαστικοί σ'αυτήν τη ζωή, με τις αγάπες, τα έργα μας και τις προσμονές μας...και ότι ακόμη και οι πολύ ηλικιωμένοι άνθρωποι που πάσχουν από άνοια, πάντοτε κάτι όμορφο έχουν να μας δείξουν και να μας πουν, που ξεπερνά και πολλές φορές περικυκλώνει την πραγματικότητα...Η ταινία επίσης τόνισε με τον τρόπο που ''διηγήθηκε'' το θέμα, ότι... αφού όλοι μας αγάπη ζητάμε...πόσο κενό και απάνθρωπο είναι να ''παρκάρουμε'' σε μια ''μάντρα'' τους ανθρώπους μας... σαν να 'ταν αυτοκίνητα που δεν δουλεύουν πια;!...Ο Στρατής Βογιατζής, όταν μίλησε στο κοινό μετά την ολοκλήρωση της προβολής του έργου, υπογράμμισε μεταξύ άλλων, ότι διαπίστωσε τη μεγάλη ευαισθησία των κοριτσιών καθώς επίσης και όλων των εργαζομένων και των υπευθύνων του γηροκομείου Χίου, που περιβάλλουν με την άοκνη φροντίδα τους, τους ηλικιωμένους ενοίκους.
Εκτός από την ταινία του Στράτου Βογιατζή και τη Σονάτα για πιάνο και τσέλο του Κωνσταντίνου Δεστούνη, το κοινό είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει, μία υπέροχη Σονάτα για βιολί και πιάνο του Maurice Ravel που η Όλγα Holdorff-Μυριαγκού, με τη δεξιοτεχνία της στο βιολί, την έκανε ακόμη ομορφότερη...τις ''Τέσσερις εποχές του Μπουένος Άϊρες, ένα Πιάνο Τρίο του Astor Piazzolla, ένα ακόμα Πιάνο Τρίο του Χρήστου Χατζή με τίτλο ''Παλιές φωτογραφίες'' που έδωσε πράγματι μια ρομαντική αίσθηση στη βραδιά και τέλος, ένα πολύ ενδιαφέρον και εντυπωσιακό μουσικό κομμάτι με τίτλο ''Το κακό μάτι'' που έγραψε και συνέθεσε ο John Psathas, ύστερα από μερικά ατυχή περιστατικά που του συνέβησαν, το ένα πίσω απ' τ' άλλο, κατά την περίοδο των διακοπών του στη Μύκονο πριν λίγα χρόνια και η μόνη εξήγηση που μπόρεσε να δοθεί για την αιτία όλων αυτών των συμπτώσεων μαζί, ήταν...το ''μάτιασμα''. Το μουσικό αυτό κομμάτι , είχε κάτι σαν, έναν ''αέρα'' ευχαριστίας για το ''ξεμάτιασμα'' με τη λήξη των ατυχημάτων, περιείχε έντονα τα στοιχεία της ''Τζαζ'' σε συνδυασμό με χαρακτηριστικά ελληνικά μουσικά ακούσματα...και υπήρχαν στιγμές που φαινόταν σαν το δεξί χέρι στο πιάνο, να 'ναι το ''κακό μάτι'' που έχει πάρει στο κατόπι(με τους οξείς και ταχύτατους βηματισμούς του, μπρος-πίσω), το αριστερό που ίσως στη σκέψη του συνθέτη, να 'ναι ο άνθρωπος που βαδίζει το δρόμο του.
Όλοι οι συμμετέχοντες και συντελεστές της μουσικής βραδιάς του Σαββάτου(συμπεριλαμβανομένων και των καλλιτεχνικών διευθυντών της διοργάνωσης,του Λευτέρη Βενιάδη και της Όλγας Holdorff-Μυριαγκού), όπως και όλοι οι υπόλοιποι μουσικοί και σολίστ των προηγούμενων ημερών του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου, είναι εξαίρετοι μουσικοί, καταξιωμένοι και με διεθνείς σπουδές και διακρίσεις. Τα παιδιά του Μουσικού Σχολείου Χίου με την αρτιότητα, την επιμέλεια και τη δεξιοτεχνία τους, συνόδεψαν με πολύ μεγάλη επιτυχία το καλαίσθητο και υψηλής ποιότητας μουσικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ.
Η όμορφη αυτή μουσική βραδιά, που ήταν και κινηματογραφική στον πρόλογό της, αποτέλεσε ουσιαστικά και την ''τελετή λήξης'' του φετινού, χειμερινού Μουσικού Φεστιβάλ Χίου, που διεξήχθηκε στο νησί μας από τη Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου, μέχρι και το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019, με πολλές Συναυλίες Κλασικής Μουσικής και σύγχρονων νέων συνθετών, και ποικίλες μουσικές και εκπαιδευτικές διαδραστικές συναντήσεις, στο Ομήρειο, στην αίθουσα της Φιλαρμονικής του Δήμου Χίου και στη Βιβλιοθήκη Κοραή, καθώς επίσης και με τις εξορμήσεις στο Γηροκομείο της πόλης της Χίου και των Καρδαμύλων.
Το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου είχε στην καλλιτεχνική διεύθυνση την Όλγα Holdorff-Μυριαγκού και το Λευτέρη Βενιάδη, καλλιτεχνικό συνεργάτη την Αυγουστίνα Λυκουρίνα, στην οργάνωση και το συντονισμό την Ιφιγένεια Κονδύλη, στο βίντεο την Ειρήνη Στείρου, στη φωτογραφία τον Σταύρο Ανδριώτη, στη μετάφραση κειμμένων τη Στέλλα Πεκιαρίδη και στο γραφιστικό σχεδιασμό το Studio Lialios Vazoura. Χορηγοί του Φεστιβάλ ήταν η Allianz Kulturstiftung for Europe και το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Δήμου Χίου και του Ομηρείου Πνευματικού Κέντρου, των AEGEAN AIRLINES και του Embassy of the Federal Republic of Germany Athens. H ψυχή της διοργάνωσης ήταν, κατά κοινή ομολογία, οι εθελοντές που εργάστηκαν για το Φεστιβάλ.
Οι διοργανωτές έδωσαν ραντεβού στο Χιακό κοινό για τον Αύγουστο, που θα πραγματοποιηθεί η συνέχεια του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου, με τις καλοκαιρινές εκδηλώσεις του. Περιμένουμε όλοι με ενδιαφέρον και ανυπομονησία. Καλώς να 'ρθουν!
Δημήτρης Ζαφείρης
