Ο Τσιτσεκλής άνευ μικρού ονόματος και άλλων περιττών εξηγήσεων ήταν ο Γιώργος Τσιτσεκλής, από τους πρώτους καταταχθέντες στον Ελληνικό Στρατό για την υπεράσπιση της Σμύρνης το 1922, που κατά την διάρκεια της υποχώρησης, όταν το Σύνταγμα του περικυκλώθηκε προτίμησε να αυτοκτονήσει παρά να παραδοθεί.
Ο Δήμος Χίου αφιέρωσε στο όνομα του την οδό που από την Φτωχιά Προκυμαία οδηγεί σε άλλη μια είσοδο του Κάστρου, στο μέρος των τειχών, που η μικρόνοια των αρχών των προγόνων μας, γκρέμισε στο όνομα του εξωραϊσμού.
Αριστερά μας δεσπόζει το ΡΕΧ και η νέα μόδα με τα κάγκελα παντού. Δεξιά ενοικιαζόμενα δίκυκλα και ποδήλατα και το εργαστήριο του Πίτσα Πάλλας, που την ημέρα της επισκέψεως μας στην οδό βρήκαμε μέσα ένα συνεργείο του Ερυθρού Σταυρού να παρασκευάζει το ζυμάρι για τον γνωστό τραχανά του. Η Βέτα Σιταρά εξηγεί ότι γίνεται η προετοιμασία για το Παζάρι που θα γίνει στις 30 Ιουλίου, για να ενισχυθούν τα έσοδα του Οργανισμού.
Βγαίνουμε ξανά στην οδό βλέποντας αριστερά μια ηλιόλουστη αυλή, μια κόκκινη τριανταφυλλιά ένα σπίτι με μαύρα κάγκελα και αριστερά μας την γνώριμη μας οδό Μπεκριδάκη. Δεξιά ένας άμπελος στα κάγκελα μιας οικίας, ένα γκαράζ και στο βάθος μια «ζούγκλα» που δημιουργείται από ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι, μια από τις μόνιμες πληγές του Κάστρου, που ταλανίζει και την Αποστολία Ζαννίκου, που ευκαιρίας δοθείσης το εκφράζει για πολλοστή φορά προς τον Δήμο.
Δεξιά ένας χώρος για στάθμευση Ι.Χ και στην ουσία ένα πλάτωμα από το σημείο που γκρεμίστηκαν τότε τα τείχη, για να μείνουν στην ουσία εστίες ρύπανσης.
Το επισημαίνει και η Ανθούλα Ορφανού ενώ εμείς συνεχίζουμε την περιήγηση μας βλέποντας παλιά σπίτια και δίπλα ερείπια γεμάτα αγριόχορτα.
Ο Νίκος Μερούσης διαμαρτύρεται αφού ανά πάσα στιγμή εκτός της βρωμιάς ο χώρος κινδυνεύει από πυρκαγιές, ενώ απέναντι ένας τοίχος έχει πληγωθεί από τον πρόσφατο σεισμό της Σάμου, χωρίς να μπορεί να επισκευαστεί χωρίς την άδεια της Αρχαιολογικής υπηρεσίας.
Πιο κάτω ο τοίχος μιας αυλής έχει γείρει στον δρόμο αυτή τη φορά όχι από σεισμό αλλά από το σπρώξιμο του κορμού ενός φύκου και εδώ ο δρόμος στενεύει από μια σκάλα ενώ απέναντι γιασεμιά και βουκαμβίλιες κάνουν σκιά σε ένα δίκυκλο.
Ένα γραμματοκιβώτιο με τα στοιχεία του Ζαχαρία Μπεκριδάκη, που αν είχαμε αμφιβολία ποιος είναι μας αφήνει ένα σημάδι με προσκοπικό κόμπο και η οδός συνεχίζεται με ένα σπίτι με ωραία αυλή και λουλούδια γύρω από ένα πηγάδι.
Εδώ ολοκληρώνεται η οδός Τσιτσεκλή αφού από την Φτωχιά Προκυμαία ξεκινήσαμε την περιήγηση μας και στην γνώριμη μας οδό Μπέν Ζαχαρίου «Φτου και βγήκαμε»
