Δεν επιδιώκομε να φέρουμε την καταστροφή γι΄αυτό που συνέβη τα ξημερώματα στο Λιμάνι της Χίου.
Δεν θέλουμε ευκαιρίας δοθείσης να επαναλάβουμε τα χιλιοειπωμένα.
Δεν θέλουμε, ούτε είναι της ηλικίας μας να μπούμε στην λογική Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, σε μια στείρα αντιπαράθεση Χίος – Μεστά, τα υπέρ από την μια πλευρά, τα κατά από την άλλη.
Απλά θέλουμε να μεταφέρουμε την φωτογραφία αυτή, που είναι τραβηγμένη ακριβώς την ώρα του συμβάντος. Το πώς την βρήκαμε καμμιά σημασία δεν έχει.
Ούτε έχουν σημασία οι λεπτομέρειες. Πιάσανε τα φρένα, δεν πιάσανε τα φρένα, έχασε ο οδηγός τις αισθήσεις του, δεν τις έχασε. Αυτά μπορούν να συμβούν οποιαδήποτε στιγμή και σε όλα τα λιμάνια του κόσμου. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι το ατύχημα. Και επειδή αυτό μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή, γι’ αυτό και διεθνώς υπάρχουν ορισμένοι κανόνες ασφαλείας.
Γι’ αυτό άλλωστε ορίζονται αυστηρά μέτρα απόστασης εξαγωγής οχημάτων και επιβατών, γι’ αυτό ορίζονται μέτρα προστασίας, γι’ αυτό υπάρχουν κανόνες.
Σκέφτεστε την ώρα που δείχνει η φωτογραφία, η νταλίκα να προσγειώνονταν πάνω στον κόσμο;
Τι θα γίνει τότε; Θα κλαίμε εκ των υστέρων. Τότε δεν θα πάει φυλακή μόνο ο Λιμενάρχης, ο εκάστοτε Λιμενάρχης που για να έχει το κεφαλάκι του στη θέση του, μόλις καθίσει στην ηλεκτρική καρέκλα του Λιμεναρχείου Χίου, υπογράφει με την σειρά του την έκθεση του προκατόχου του, ότι το Λιμάνι της Χίου, όπως είναι πλέον, δεν πληροί ΚΑΝΕΝΑΝ χαρακτήρα ασφαλείας.
Είναι τυχαίο ότι από τον σημερινό Λιμενάρχη, μέχρι τον κάποτε Λιμενάρχη και σήμερα Βουλευτή Σταύρο Μιχαηλίδη, αυτοί δηλαδή που ξέρουν το θέμα και βάζουν το κεφάλι τους στον τορβά, γιατί όλοι οι υπόλοιποι λέμε θεωρίες, λένε ΑΠΟΛΥΤΑ και ΞΕΚΑΘΑΡΑ ότι τα δρομολόγια των πλοίων πρέπει να γίνονται στα Μεστά;
Όχι λοιπόν δεν είναι ευκαιρία. Είναι ίσως μια προειδοποίηση, αλλά σε λάθος τόπο. Σε αυτή τη χώρα, το «Στερνή μου γνώση» είναι… ξένη παροιμία, σε αυτή τη χώρα άλλοι αλλοδαποί, όπως κάποιος Ιπποκράτης, είπαν «Το δε προνοείν και προλαμβάνειν κρείττον εστί του θεραπεύειν». Σε αυτή τη χώρα αν δεν θυσιαστεί η κόρη του πρωτομάστορα, γιοφύρι δεν στεριώνει.
Δυστυχώς η Χίος πρέπει να πάθει για να μάθει. Δεν ξέρω πότε θα προσγειωθεί η επόμενη νταλίκα και που. Δεν ξέρω αν θα είναι νταλίκα, ξέρω ότι εδώ και πολλά χρόνια και πολλές φορές το Λιμάνι αυτό μας φωνάζει. Είμαι πιά μια ωραία Μαρίνα, είμαι ένας ωραίος χώρος περιπάτου, είμαι μια ωραία Προκυμαία, έχετε φτιάξει ένα ΜΕΓΑΛΟ, με όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας λιμάνι στα ΜΕΣΤΑ. Γιατί δεν το χρησιμοποιείται; Γιατί θέλουμε πρώτα να θρηνήσουμε ΝΕΚΡΟΥΣ. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και εμείς θα την λέμε. Δεν υπάρχουμε για να είμαστε χαζά ευχάριστοι.
Τα επόμενα θέματα είναι δικά σας και ας τα κοιτάξει με την δέουσα προσοχή ο Δήμαρχος τη πόλης.
Το πρώτο, που συνοδεύεται και με μια φωτογραφία, που είναι θεοσκότεινη, γιατί έτσι είναι και ο χώρος, την υπογράφει ο Στέφανος Πολίτης
Τοπικός Συμβούλους Βροντάδου
«Κάθε Δημοτική Αρχή οφείλει να αφουγκράζεται σε βάθος την κοινωνία και τις ανάγκες της προς το κοινό όφελος!
Οι συνεχείς συζητήσεις των συμπολιτών μας για ανάγκη δημιουργίας για νέες παιδικές χαρές στον Βροντάδο μας, επαναλαμβάνονται σε κάθε προσωπική μου επαφή με τους περισσότερους!
Βλέπετε από το 1987 ως παιδί μεγάλωσα παίζοντας στην παιδική χαρά του Αγ. Ισιδώρου.
Στην συνέχεια ως ενήλικας και κατόπιν του τραγικού συμβάντος στην περιοχή της Δασκαλόπετρας , οι ιθύνοντες αποφάσισαν ως μόνιμη "λύση" το κλείσιμο της αντίστοιχης παιδικής χαράς προτρέποντας ουσιαστικά πολλά παιδιά να «μετακινηθούν» σε γειτονικές περιοχές -παιδικές χαρές ...! Ήταν η μόνη λύση άραγε;
Ερημώνουν οι περιοχές μας από τις παιδικές φωνές».
Το άλλο θέμα το θίγει άλλος συμπολίτης.
«Καλησπέρα. Εκτός από το θέμα με το ταρτάν στη Φάρκαινα δεν βλέπω να αναφέρεται πουθενά το θέμα με τις μπασκέτες. Το Φλεβάρη αφαίρεσαν 1 από τις 4 χωρίς να αντικατασταθεί και χθες αφαιρέθηκε και 2η... Οπότε το ένα γήπεδο μπάσκετ έχει βγει άχρηστο στην εποχή με την περισσότερη κίνηση στη Φάρκαινα»
Υ.Γ: Ωραίος ο τίτλος μας δεν λέω «Ξεκίνησε η εκβάθυνση του Λιμανιού» αλλά θα πρότεινα έναν μεγαλύτερο. «Άλλη μια δημοτική αρχή βγάζει τα σκατά, που συνεχίζουμε να πετάμε στο Λιμάνι». Γιατί σε αυτό το Λιμάνι κάνουμε και αυτό, το χρησιμοποιούμε ως βόθρο.
