Τι μπορεί να μας πεί ένα ευχαριστήριο;
Τι χαρά να κρύβει, τι λύπη, πόσα συναισθήματα, πόσα λόγια που δεν μπορούν να εκφραστούν αλλιώς;
Τι να πεί μια μάνα και πως να το πεί, όταν αφήνει τα δάκρυα, ξεχνά πότε... κοιμήθηκε τελευταία φορά και παίρνει το πληκτρολόγιο ή πιάνει το στυλό για να χαράξει γράμματα όπως αυτά;
Τα λόγια που ακολουθούν τα υπογράφει η Μαρία Σαπουνά.
"Τώρα που όλα πέρασαν, θα ήθελα να πω ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, στο ΕΚΑΒ Χιου, την Αστυνομία και την Παιδιατρική κλινική του Νοσοκομείου μας!
Το ασθενοφόρο έφτασε πολύ γρήγορα. Σε 10 λεπτά από την ώρα που το καλέσαμε, είμασταν ήδη στο Νοσοκομείο!
Να είναι καλά και τα παιδιά της Αστυνομίας που είχαν υπηρεσία εκείνη την ώρα και βρέθηκαν στον δρόμο μας. Μας συνόδευσαν μέχρι τα επείγοντα, άνοιξαν όλους τους δρόμους. Δεν σταματήσαμε πουθενά!
Μας περίμεναν όλοι, έτοιμοι να αντιμετωπίσουν κάθε ενδεχόμενο! Δεν χάσαμε χρόνο, στιγμή!
Ήρθαν γιατροί και προσωπικό στο τμήμα επειγόντων, χωρίς να είναι ειδικότητα τους, απλά για να βοηθήσουν αν χρειαστεί!!
Στην Παιδιατρική, μας αντιμετώπισαν σαν οικογένεια τους. Δίπλα στο παιδί μας και σε εμάς!
Το έργο αυτών των ανθρώπων είναι τεράστιο!
Εύχομαι να μην χρειαστεί ποτέ να περάσετε την πόρτα του Νοσοκομείου, ειδικά για το παιδί σας!
Μέσα σε όλα τα άσχημα, ας δούμε και την θετική πλευρά. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που βλέπουν τη δουλειά τους ως λειτούργημα!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ κανέναν από όσους ήταν δίπλα μας! Με φυσική παρουσία ή χωρίς!"
Αυτά από μια μάνα, με τόση θέρμη, τόση λιτότητα γραφής, τόση ουσία.
Μπράβο σε όλους, όχι γιατί φτιάχνουν τέτοιες εικόνες για τους πολίτες, ούτε γιατί εξασφαλίζουν έτσι αίσθημα ασφάλειας, αλλά γιατί εκτός από την ζωή ενός παιδιού κάνουν και μια μάνα ευτυχισμένη.
Γιατί μόνο ευτυχισμένες μάνες φτιάχνουν σωστές κοινωνίες.
Υ.Γ.: Ωραίο ότι διαφωνούμε αν πρέπει να μπούν νερατζιές ή κουκουναριές στα πεζοδρόμια. Να σημειώσουμε όμως ότι εκτός από μια φωτεινή πόλη (παρατηρείται τι συμβαίνει με την αλλαγή του φωτισμού;) αποκτάμε σιγά - σιγά και εκτός της Προκυμαίας, πεζοδρόμια για... ανθρώπους
