Εδώ καράβια πνίγονται… αλλά γιατί εμείς δεν είμαστε καράβι;
Πριν κάμποσο καιρό μάλλιασε η… πένα μας, να πείσουμε την Περιφερειακή Ενότητα να φυτέψει λουλούδια στα παρτέρια του δρόμου του Αεροδρομίου.
Έγινε και περιμένουμε την επέκταση της ομορφιάς στην… σκουληκαντέρα του Βροντάδου, (επιτυχής έκφραση του Αντώνη Τσατσαρώνη, που όμως μας έσωσε από ατυχήματα καθώς ως γνωστόν οι οδικές… αίγες απαιτούν καπίστρι) καθώς επίσης και την συντήρηση, που απαιτείται σε όλα.
Για παράδειγμα μετά την φύτευση στον Περιφερειακό του Αεροδρομίου μεγάλωσαν και τα σποράκια, που είχε το νέο χώμα και βγαίνει γρασίδι. Αν δεν γίνει καθαρισμός σε λίγο θα βρεθούμε μπροστά σε ζούγκλα.
Βλέπω και ξαναβλέπω στο κινητό μου φωτογραφίες από την πρόσφατη επίσκεψη στην Σμύρνη στο μνημόσυνο του Φάρου στην Αγία Φωτεινή και αναρωτιέμαι. Εμείς γιατί όχι;
Ακούγοντας παράλληλα και τον αντίλογο μέσα μου.
Μα κάνεις σύγκριση με μια μεγαλούπολη;
Γιατί όχι; Τι μας εμποδίζει όπου υπάρχει τούφα πρασίνου να βάλουμε λουλούδια;
Γιατί να μην μετατρέψουμε το παραλιακό μέτωπο σε ένα κομμάτι του, σε χώρο αναψυχής; Έχουμε δεί το θαύμα που λέγεται Προκυμαία της Σμύρνης;
Μα πριν λίγα χρόνια αυτά όλα ήταν… μπάζα. Κάποιος εκεί είχε μεράκι και όρεξη, γιατί όχι και εδώ;
Μια προσπάθεια ποιότητας ζωής θα γίνει με τον Δημοτικό κήπο, με την ελπίδα να πάψει να είναι… χωράφι.
Αν πετύχουμε μαζί με αυτό και την ανάπλαση του ιστορικού κέντρου, συν τον μεγάλο δημοτικό χώρο στάθμευσης, που θα γίνει στο χέρσο κομμάτι του Χωρέμικου, θα μιλάμε για άλλη πόλη και στην ουσία για άλλο νησί.
Όλα αυτά όμως απαιτούν χρόνο και για την ακρίβεια χρόνια.
Το να μετατρέψουμε όμως τα χέρσα, άχρωμα, κομμάτια της πόλης σε ανθόκηπους γίνεται αύριο, που λέει ο λόγος, απαιτεί λιγότερο χρόνο και το κυριότερο δημιουργεί ευθύνη και δίνει ποιότητα ζωής.
Τι σημαίνει δημιουργία ευθύνης; Δείτε το παράδειγμα του Μετρό της Αθήνας. Όταν πέφτει παντού φασίνα, δεν πέφτει σκουπίδι. Η ωραία εικόνα, ο σεβασμός του συνόλου απέναντι στο άτομο, λειτουργεί και αντίστροφα.
Στο μεταξύ κατακτάμε αυτό που απλά λέγεται ποιότητας ζωής.
Με τα λουλούδια; Ναι, με τα λουλούδια σήμερα, με την καθαριότητα κάθε στιγμή, με τον εθελοντισμό μεθαύριο.
Στο χέρι μας είναι. Ας πεισμώσουμε και ας πεισμώσει και ο Δήμαρχος. Αρχιτέκτονες ο Δήμος έχει, αρχιτέκτονα τοπίου έχει. Μια απόφαση να παρθεί και όλοι μαζί να βοηθήσουμε η πόλη μπορεί να γίνει… μυροβόλος.
Υ.Γ.: Aς καταφέρουμε να πάρουμε πίσω από το Ναύπλιο τις… εικόνες των Κουρουνίων και μετά μας στέλνουν οι Εγγλέζοι τα μάρμαρα του… Παρθενώνα.
