Ξέρετε ο καθένας έχει τον μικρό του Γολγοθά και εγώ χωρίς να κάνουμε μέχρι τώρα καμιά αναφορά για πάνω από 10 μέρες και πολλά βράδια βρέθηκα στους διαδρόμους και σε θάλαμο νοσηλείας της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου μας, για την φροντίδα της ασθενούς μητέρας μου.
Από την ώρα λοιπόν που μπήκαμε με προτροπή του Ρευματολόγου φίλου Ανδρέα Μιχαηλίδη, περίμενα να βγούμε, για να μην θεωρηθεί ότι αυτά που θα γράψω έχουν την παραμικρή σκοπιμότητα για να περιγράψω αυτά που εγώ βίωσα, διότι ξέρετε εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε μια αδυναμία στα… κακά και εδώ που τα λέμε έτσι μας προτιμάτε και εσείς, ως μεγεθυντές προβλημάτων, που επιζητούν λύσεις.
Αυτό λοιπόν που εγώ βίωσα δεν είναι προβληματικό, κάθε άλλο. Είδα κατ’ αρχήν ένα χώρο σύγχρονο, πολιτισμένο, καθαρό. Λογικό θα πεί κανείς αφού είναι του «κουτιού» αλλά ξέρετε, η προσφορά, η διάθεση, το χαμόγελο, η επιστημονική επάρκεια, δεν είναι τοίχοι, ούτε γυαλιστερά πατώματα, ούτε κρεβάτια με όλες τις ανακλήσεις.
Κατ’ αρχάς από την εισαγωγή, μέχρι το εξιτήριο, από την φαρμακευτική αγωγή, μέχρι την παρακολούθηση, αυτό που διακρίνει κανείς εμφανέστατα είναι η οργάνωση.
Εδώ λες, υπάρχει μια μηχανή που δουλεύει στο φούλ και δουλεύει καλολαδωμένα, εδώ δεν ξεφεύγει τίποτα, ειδικά σε ένα χώρο, που δεν είναι εύκολος και θέλει «δεκατέσσερα μάτια» παντού.
Σε αυτό το περιβάλλον από τον πανταχού παρόντα Διευθυντή Γιάννη Μαλακό, μέχρι τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, αλλά και το βοηθητικό προσωπικό, αυτό που σφουγγαρίζει ή σερβίρει, βλέπεις καθαρά το βασικότερο σε ένα εργασιακό περιβάλλον. Οι άνθρωποι αγαπούν αυτό που κάνουν και όταν αγαπάς κάτι αυτό εκπέμπεται και εισπράττεται, κάτι που έγινε και σε μένα και αισθάνθηκα την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας σ’ αυτή την καθημερινή μας επικοινωνία.
Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες, δεν με ενδιαφέρουν οι πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες, οι βαθμολογίες σε Διοικητές ή Διοικήτριες, αυτό που με νοιάζει είναι ότι ως πολίτης αισθάνθηκα ότι ένας ασθενής εν προκειμένω η μητέρα μου, νοσηλεύτηκε σε ένα περιβάλλον που αισθάνθηκα ασφάλεια και σεβασμό και δεν υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από αυτά.
Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους από καρδιάς.
Σ.Σ: Σημειώστε κάπου το νέο απόκτημα του Σκυλίτσειου την Παθολόγο - Ογκολόγο Μαρία Δρίζου.
