Δεν το κατάλαβα 2,5 ώρες ασχολήθηκε με το θέμα του… τηγανελαίου το Δημοτικό Συμβούλιο Χίου να μην ασχοληθούμε και εμείς;
Ας ξεκινήσουμε με τα προφανή. Οι μονάδες παραγωγής ρεύματος από καύση τηγανελαίων είναι ρουτίνα στην Ευρώπη ή εν πάσει περιπτώσει σε χώρες της πάνω απ’ την Σαχάρα Αφρικής, όπου οι άνθρωποι δεν πετούν τα τηγανέλαια στην αποχέτευση. Εκτός κι’ αν ξέρουμε μια χώρα, πάνω από την Σαχάρα, την έρημο ντε, που το κάνει.
Σ’ αυτή λοιπόν την χώρα ένας επενδυτής σκέφτηκε να το κάνει στο νησί μας και μάλιστα στο χωριό του. Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, αλλά απ’ ότι φάνηκε δεν το σκέφτηκε καλά. Αν ήξερα επαναλαμβάνω ποιός είναι, θα τον συμβούλευα να πάει κάπου αλλού εκτός Λαγκάδας αφού η περιοχή μάλλον συνάδει με πιο ήπιες επενδύσεις αλλά αυτό είναι θέμα δικό του και των υπηρεσιών όμως, που δεν του είπαν εδώ μπορείς εδώ δεν μπορείς.
Και ερχόμαστε στην ουσία του προβλήματος, που την έβαλε ο Δήμαρχος στο Δημοτικό Συμβούλιο, την επανέλαβε δε το πρωί και στο ραδιόφωνο.
Η Χίος δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο, που επιτέλους ολοκληρώνεται. Και πότε ξεκίνησε Δήμαρχε; Επί… Βρουλή.
Αντιλαμβάνεστε πως όταν εμείς θέλουμε 20 χρόνια κάθε φορά για να αρχίζουμε και να ολοκληρώνουμε κάτι, μπροστά μας είναι η οδός των… Αντιψάρων αν δεν το καταλαβαίνουμε.
Κανείς λοιπόν δεν είπε του επενδυτή όχι, και κανείς δεν πήρε χαμπάρι τι ετοιμάζει. Μα εδώ έκανε κοντά δυό χρόνια να πάρει τις άδειες, που τώρα θέλουν να του πάρουν πίσω, εδώ έγιναν δημοσιεύσεις, εδώ υπήρχε διαβούλευση, που δεν έγινε… αντιληπτή.
Και όλα αυτά τα λέμε σοβαρά. Όπως σοβαρά είπε το Δημοτικό Συμβούλιο του ανθρώπου ότι δεν θα πάρει οικοδομική άδεια. Μπά, από πού κι’ ως που και με ποιό δικαίωμα;
Ακούστε, επειδή αυτά δεν γίνονται ούτε στην Ουγκάντα. Μπορεί η Κοινότητα Λαγκάδας και η τοπική κοινωνία, που δεν θέλουν την επένδυση και ο Δήμος που δεν το… κατάλαβε να διαφωνούν, αλλά ο μόνος που δεν φταίει είναι αυτός που θέλει να κάνει την επένδυση.
Η Κτηματική υπηρεσία του Δημοσίου του έδωσε το χώρο, το Δημόσιο με την σιωπηρή συναίνεση ή το κοίμισμα σε ορθία στάση του Δήμου και της Κοινότητας του έδωσαν τις άδειες. Ας του βρούν του ανθρώπου μια άλλη θέση, ας του βγάλουν τις νέες αδειοδοτήσεις αδαπάνως ή αν δεν μπορούν ας τον αποζημιώσουν για την ζημιά που του προκάλεσαν και του προκαλούν.
Ετσι θα γίνονταν σε μια χώρα με νόμους και με στοιχειώδες δίκαιο.
Και κάτι τελευταίο πάλι ουσιαστικό, που το ανέδειξε η παρέμβαση του Βασίλη Μυριαγκού στο Δημοτικό Συμβούλιο και που δεν εισακούστηκε προς δόξαν του λαϊκισμού.
Τους είπε να εκφράσουν την συμπαράσταση τους σε επενδύσεις και φυσικά το… αρνήθηκαν.
Και λέμε φυσικά για να μη έχει κανείς την απορία τι έχει αυτός ο τόπος και ψοφάει και για να μην έχομε επίσης την απορία, γιατί δεν πατάει που δεν πατάει κανείς στην χώρα μας να επενδύσει, στη Χίο ειδικά για να ρθεί πρέπει να έχει ξεφύγει από το… Δρομοκαϊτειο.
Υ.Γ. Αρχές του 1900 και τα Καρδάμυλα και οι Οινούσσες (στην ουσία αυτά πάνε πακέτο αφού η φύτρα τους είναι ίδια) αλλά και η Λαγκάδα είχαν στα χέρια τους όλες τις μεταφορές με δεκάδες ξύλινα ιστιοφόρα.
Τότε οι Καρδαμυλίτες καραβοκύρηδες συμπαρασύροντας και τους Αιγνουσιώτες έκαναν το… μετέωρο βήμα στον ατμό. Οι Λαγκαδούσοι έμειναν πιστοί στα ιστία. Την… συνέχεια την ξέρουμε.
