Δεν θέλω με τίποτα να χαλάσω την ωραία ατμόσφαιρα.
Δεν θέλω επ’ ουδενί να παίξω με την δουλειά των επαγγελματιών, που τους κατέστρεψαν.
Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει κόσμος, που εξυπηρετείτε από την οδό Ιωάννου Χρήστου, όπως αντιλαμβάνομαι και την ειρωνεία των πολιτών, που βαρέθηκαν να ακούν ότι ο δρόμος αυτός ολοκληρώνεται και θα δοθεί στην κυκλοφορία.
Επ’ αυτού βεβαίως έχω μια ένσταση. Όταν ψηφίζουμε πρέπει να ξέρουμε ότι ψηφίζουμε για τις ζωές μας τις ίδιες, γιατί και η ποιότητα ζωής και η ασφάλεια, παράγοντες της ζωής είναι. Όταν λοιπόν ειρωνευόμαστε, γιατί και ο δρόμος αυτός κόντεψε να κλείσει την… πενταετία, να ξέρουμε ότι η ειρωνεία γυρίζει πίσω ως μπούμερανκ, αφού δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το απολαμβάνουμε από την ανάποδη τις επιλογές μας.
Αυτό όμως είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο. Αυτό που εγώ θέτω και δεν το θέτω μόνο εγώ, απλά το θέτω ενυπόγραφα και δημοσίως, είναι ποιός πήρε την ευθύνη ποιός έβαλε τελευταίος την υπογραφή του για να δοθεί αυτός ο δρόμος στην κυκλοφορία.
Και επειδή γνωρίζω πως σκέπτονται οι φύτουλες της γραφειοκρατίας, δεν αναφέρομαι ούτε στο οδόστρωμα, ούτε στις διαγραμμίσεις, ούτε στα «μάτια της γάτας» ούτε στον... οργασμό της αγελάδας.
Αναφέρομαι στο γεγονός ότι αυτό που στην ουσία παρέδωσαν, δεν είναι ένας δρόμος κυκλοφορίας, αλλά μια πίστα για κόντρες και εδώ είμαστε όλοι για να διαπιστώσετε του λόγου το αληθές.
Γνωρίζω τον αντίλογο. Ρε φίλε όταν θέλουν αυτοί να σκοτωθούν πάνε και στον δρόμο προς την Βολισσό και βγάζουν τα απωθημένα τους.
Διαφωνώ. Η Βολισσός «κείται μακράν». Εδώ μέσα στα πόδια αυτών, που διαπιστώνεται ότι έχουν εγκεφαλική ουσία στο κρανίο τους, μόνο όταν στουκάρουν, φτιάξαμε μια ωραιότατη πίστα.
Εδώ ας κάνουμε μια παρένθεση. Σε μέρη που υπάρχουν πεδιάδες σε όλο τον κόσμο, και υπάρχει αυτή η δυνατότητα, δεν φτιάχνουν ποτέ ίσιο τον δρόμο, του κάνουν στροφές ή παρεμβάλουν διάφορα «εμπόδια» κυκλικούς κόμβους κλπ. για να μην κοιμάται ο οδηγός. Ακριβώς όπως το διαβάζετε. Οι δρόμοι φτιάχνονται και για να μην κοιμίζουν τους οδηγούς. Στα προηγμένα κράτη δεν φτιάχνονται ποτέ δρόμοι και στην κατεύθυνση Ανατολή – Δύση για να μην «τυφλώνονται» οι οδηγοί από τον ήλιο.
Εμείς εδώ κάναμε το ανάποδο. Πήραμε ένα αεροδρόμιο, στην ουσία η Ιωάννου Χρήστου έχει το μήκος και την κατεύθυνση του διαδρόμου προσγείωσης, και το κάναμε δρόμο, το επισκευάσαμε κιόλας, έστω και με επτά χιλιάδες ζόρια και τον δίνουμε στην κυκλοφορία.
Ρωτάμε, και στο πρώτο τροχαίο θα καταθέσουμε αυτά τα ερωτήματα στην Εισαγγελέα, γιατί επιτέλους πρέπει να σταματήσουμε να παίζουμε σε αυτό τον τόπο.
_Που είναι η ασφάλεια εξόδου από τις παράπλευρες οδούς στην κεντρική Ιωάννου Χρήστου;
_Που είναι τα «σαμαράκια» ή τα φανάρια, που θεωρούνται απαραίτητα ώστε να μην μπορεί κανείς να αναπτύξει ταχύτητα… αεροπλάνου;
_Που είναι τουλάχιστον ένας κυκλικός κόμβος, που ανακόπτει την κίνηση;
Σταματώ εδώ, άλλωστε υπάρχουν αρμοδιότεροι από μένα να αναπτύξουν το θέμα, εγώ αυτό που καταθέτω είναι ότι αυτός ο δρόμος έτσι όπως δόθηκε στην κυκλοφορία θα ΣΚΟΤΩΣΕΙ κόσμο. Και δεν θα ευθύνεται ο… Σταθμάρχης.
Έστω και εκ των υστέρων ας ρωτήσουν έναν Συγκοινωνιολόγο και ας κάνουν ΤΩΡΑ τις σχετικές βελτιώσεις.
Υπάρχει βεβαίως και ο άλλος αντίλογος. Αν εφαρμόζεται ο ΚΟΚ δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Και στον δρόμο του Αεροδρομίου, στην Λεωφόρο Ενώσεως, ο ΚΟΚ ίσχυε, αλλά πριν τα φανάρια είχαμε ένα τροχαίο μέρα παρά μέρα, με τα φανάρια έχουμε μια φορά το χρόνο.
Υ.Γ: Όπως και δεν θα ευθύνεται αν γίνει η «στραβή» στο γήπεδο και δεν έγινε μόνο στου Χαρούλη. Καλά Αστυνομία και Πυροσβεστική δεν πήραν χαμπάρι την καραμπινάτη παρανομία, εγκλωβισμού του κόσμου μεταξύ εισόδου του γηπέδου και εξόδου προς το γήπεδο;
