Δεν είναι η πρώτη φορά –και σας το υπογράφω δεν θα είναι η τελευταία– που άλλα ξεκινώ να γράψω και τελικά άλλα γράφω.
Αυτό συμβαίνει και σήμερα, όπου το μυαλό μου παραμένει κολλημένο στην καμένη Αμανή, συμφωνώντας με όλο το εγχείρημα της Πρωτοβουλίας για την Αμανή, που, προφανώς, καλύπτει το κενό που υπάρχει αυτοδιοικητικά και προβάλλει σειρά διεκδικήσεων, που συμφωνώ σε όλα, αλλά βάζω έναν… αστερίσκο, έτσι για προβληματισμό.
Τι από όλα όσα ζητάμε δημιουργεί ΜΙΑ νέα θέση εργασίας στην Αμανή; Διότι, αδέλφια, όπου δεν υπάρχει δουλειά, δεν υπάρχει και ζωή.
Εκεί, λοιπόν, που για αλλού ξεκίναγα, να σου ο δαιμόνιος Καρδαμυλίτης καπ. Αλέκος Καραμούζος, που μου στέλνει τα εξής και με… στέλνει:
«Σήμερα στα Κουρούνια κατά τη γιορτή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη.
Ο Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών, Οινουσσών και Καρδαμύλων τίμησε με την ανώτερη διάκριση της Μητρόπολης Χίου (Σταυρός του Αγίου Ισιδώρου) τον υπερήλικα ιερέα πατέρα Παναγιώτη Σκυριώτη.
Ο λόγος του Σεβασμιότατου ήταν πύρινος και δεν ήταν λίγα τα μάτια που βούρκωσαν μέσα στην εκκλησία.
Ο ιερέας Παναγιώτης Σκυριώτης που έχω την ευλογία να γνωρίζω ήταν ναυτικός και πριν από 42 χρόνια χειροτονήθηκε ιερέας.
Ιερουργούσε για χρόνια στα Νενητούρια, Κουρούνια, Εγρηγόρο και σε άλλα χωριά της Αμανής.
Σαν ιερέας τίμησε και τιμά επάξια το ράσο που φορά.
Πράος, γαλήνιος και οξυδερκής ιερουργούσε με πίστη στο λειτούργημα που έκανε.
Σε κέρδιζε από την πρώτη στιγμή.
Ο ιερέας Παναγιώτης Σκυριώτης δεν υπήρξε ΠΟΤΕ δούλος του χρήματος.
Άξια σύντροφός του η παπαδιά που είναι κοντά του σε κάθε βήμα του ιερέα.
Άξιος φώναζαν βουρκωμένοι οι πιστοί κατά την τιμητική διάκριση που του απέδιδε ο Σεβασμιότατος.
Εγώ δεν θα πω Άξιος!!!
Θα πω Πανάξιος!!! Θεωρώ ευλογία Θεού τη γνωριμία μου μαζί του όπως και του προκατόχου του αείμνηστου ιερέα Μαλά.
Και οι δύο αποτελούν κόσμημα της ορθοδοξίας.
Υποκλίνομαι!!!»
Πράττοντας κι εγώ το αυτό, θυμάμαι μια Θεία Λειτουργία στον Εγρηγόρο, μια Κυριακή πρωί όταν «ακτινογραφούσαμε» τα χωριά στην «Όμορφη και παράξενη πατρίδα».
Ο παπα-Σκυριώτης, ένας ψάλτης, θυμάμαι την Ελευθερία Λυκοπάντη και πρέπει να ήμασταν όλοι κι όλοι λιγότεροι από δέκα άτομα.
Ε, εγώ που πλήρη Λειτουργία έχω παρακολουθήσει μόνο στη… βάφτισή μου, καθηλώθηκα από την απλότητα του ιερέα αυτού και την όλη ατμόσφαιρα που εξέπεμπε, μόνο προσευχή και τίποτα άλλο.
Άξιος και ο Μητροπολίτης μας, που ξέρει να τιμά χωρίς θόρυβο, γιατί και αυτό έχει αξία.
ΥΓ. Τώρα που η εκδήλωση τιμής από τον Δήμο Χίου στον Ιάσονα Καλαμπόκα μετατέθηκε για την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου, θα έχουμε μάθημα ιστορίας, τουλάχιστον γι’ αυτά τα παιδιά που έχουν έφεση στην μάθηση;
