Την εποχή της μάσκας, πώς να ακουστούν οι φωνές, όταν όλα τα βουβαίνει η πανδημία πώς να ακουστούν οι κραυγές;
Όμως έρχονται ώρες που το νερό μπουρουρίζει, που λέμε εμείς στα Χιώτικα και μεταξύ μας καταλαβαινόμαστε.
Αυτό ένοιωσα σήμερα στην πιάτσα των ΤΑΧΙ, σε μια προσπάθεια να ακουστούν, να μεγεθυνθούν τα προβλήματα τους.
Αυτό έγινε με το σχετικό ρεπορτάζ αλλά απέμεινε μια… λεπτομέρεια.
Τι θα πάνε οι ΤΑΧΙτζήδες σπίτι τους, πως θα μπεί ακόμα και το ψωμί στο τραπέζι;
Ποιός τους καταλαβαίνει; Ακόμα όμως και αν δεν συμβαίνει αυτό, ποιός έχει το θράσος και τους δουλεύει;
Η Κυβέρνηση βοήθησε και βοηθάει αρκετά ή έστω λίγο πολλούς, αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Κάποιους όμως τους ξέχασε και αυτοί είναι οι ιδιοκτήτες ΤΑΧΙ, αφού μάλλον δεν μιλάμε πιά για οδηγούς. Αυτούς ποιός θα τους πληρώσει;
Αλήθεια πως έγινε το… θαύμα και στην επιστρεπτέα προκαταβολή (δανεικά είναι ας μην το ξεχνάμε) πήραν μόνο 4600 στους 50.000;
Ποιός φοβερός νούς σκέφθηκε ότι στο ΤΑΧΙ μπορεί να μπαίνει μόνο ένα άτομο;
Ποιός θα μας λύσει την απορία. Ένα ζευγάρι, γιατί μπορεί να είναι μαζί, να κοιμούνται μαζί, αλλά για να πάνε σε έναν προορισμό πρέπει να πάρουν δύο ΤΑΧΙ;
Ποιός θεώρησε ότι οι ΤΑΧΙτζήδες δεν κλείνουν αλλά δεν είναι και… ανοικτοί;
Όταν ισχύει γενικό απαγορευτικό ποιός θα κινηθεί με ΤΑΧΙ;
Όλο αυτό το διάστημα της πανδημίας στον δρόμο για την δουλειά, ανταμώνω χρόνια τώρα την πρωϊνή έλευση του πλοίου. Είναι ζήτημα αν καθημερινά βγαίνουν από αυτό 30 άνθρωποι. Βίας παίρνουν κούρσα οι 2-3 ΤΑΧΙτζήδες, που κατεβαίνουν ξημερώματα για 5-10 άντε 15 ευρώ.
Η ίδια εικόνα επικρατεί και στο Αεροδρόμιο. Η ΒΙΑΛ είναι κλειστή, αφού εκ της μεταναστευτικής πραγματικότητας, η κίνηση από και προς το ΚΥΤ της λάσπης (για να μην ξεχνιόμαστε ότι εκεί 2500 άνθρωποι ζούν σε συνθήκες ζώων) που αποτελούσε ένα έσοδο τους, σήμερα απαγορεύεται.
Ο κατάλογος είναι μακρύς και η αδικία μεγάλη. Θα μπορούσε η κυβέρνηση, για παράδειγμα, να αφήσει τα Σωματεία τους να ορίσουν μια βάρδια ασφαλείας 2-5 αυτοκινήτων ανά περιοχή, και όλοι οι υπόλοιποι να πάρουν ένα βοήθημα να την βγάλουν όσο καιρό είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε με… μπούργκες.
Αντ’ αυτού τους άφησαν «ανοικτούς» με κάτι εισαγωγικά μεγαλύτερα απ’ τα ΤΑΧΙ τους.
Έχουμε γράψει ξανά ότι η Κυβέρνηση συσσωρεύει οργή. Ας μην παραθαρρεύει ότι παίζει χωρίς αντίπαλο, αφού ο Σύριζα είναι στον κόσμο του, ο αντίπαλος θα εμφανιστεί από εκεί που δεν θα το περιμένει.
Υ.Γ.: Οι Τούρκοι συνεχίζουν να πνίγουν ανθρώπους στο Αιγαίο. Σήμερα ήταν η σειρά της Μυτιλήνης, αύριο θα ρθεί και η δική μας. Να τους χαίρετε τους Ερντογάν της κυρία Μέρκελ, για να μην ξεχνιόμαστε.
