


Ελάτε να ξεφύγουμε από την μπίχλα. Εγώ το έχω καθιερώσει ως άμυνα με ευεργετικά αποτελέσματα. Όποτε θέλω να ξεφύγω από την ομίχλη της πόλης καταφεύγω στα χωριά μας.
Θα σας το εξηγήσω, λέγοντας σας ότι πραγματοποιήσαμε μαζί με τον τηλε – αυτοκόλλητο μου Κώστα Αναγνώστου ένα ρεπορτάζ στο «Σπίτι της Μαρίας» για το οποίο θα κάνουμε ξεχωριστή αναφορά.
Ευκαιρίας λοιπόν δοθείσης ζήτησα από τον άρχοντα της περιοχής και συν- σουμοπότη αυθεντικό Βορειοχωρούση Αντιδήμαρχο Κώστα Ρυμική και την Αρχόντισσα των Καρδαμύλων Κατερίνα Μαρινάκη να μου δείξουν κάτι… καλό.
Έλα μου λένε και σου έχουμε μια έκπληξη. Ενημέρωσα για την επίσκεψη και το… ζιζάνιο της ευρύτερης περιοχής καπ. Αλέκο Καραμούζο, του είπα να μην «γκρινιάξει» τουλάχιστον για σήμερα, μου το υποσχέθηκε και να τα… αντισώματα που πήρα και σας μεταφέρω.
Η έκπληξη ήταν ένα μικρό χορευτικό του Φιλοπρόοδου Ομίλου Καρδαμύλων, με πέντε Γυμνασιόπαιδα, που τίμησαν την ημέρα Ποντιακού Ελληνισμού, χορεύοντας έναν Ποντιακό χορό με φόντο, τι άλλο τον Καρδαμυλίτη Ναυτικό, που είμαι σίγουρος καμάρωσε μαζί μας τα παιδιά.
Να γνωρίζουν τι έγινε στον Πόντο; Με την καλή δουλειά που γίνεται στα Σχολειά στα Καρδάμυλα, γιατί όχι;
Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, που τιμάται επισήμως την Κυριακή, αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου, που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεοτούρκων κατά την περίοδο 1914-1923.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η εκτόπιση, η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις.
Ο αριθμός των θυμάτων έχει υπολογιστεί σε περίπου 100-150 χιλιάδες νεκρούς.
Οι επιζώντες κατέφυγαν στην Σοβιετική Ένωση και στην Ελλάδα, οι γνωστοί μας Πόντιοι. Αυτοί οι πανέξυπνοι δαιμόνιοι Έλληνες, που πλήρωσαν τα λάθη της πολιτικής, τον καρκίνο της φυλής, την διχόνοια και την άτιμη την… Γεωγραφία.
Διότι φαντάζεστε όταν στα δύσκολα ο Καραμανλής είπε το 1974 ότι η Κύπρος κείται μακράν, τι θα είπε ο Βενιζέλος για τον Πόντο το 1922 και με τον Κεμάλ να κυνηγάει τον ηττημένο Ελληνικό Στρατό, που τον ακολουθούσε ένα ποτάμι μισού εκατομμυρίου απελπισμένων προπαππούδων μας.
Έτσι λοιπόν ως ύστατη τιμή, τα Καρδαμυλιτάκια, που οι δικοί τους προπαππούδες ποιός ξέρει πόσα ταξίδια να είχαν κάνει στον φιλόξενο Πόντο, χόρεψαν έναν Ποντιακό χορό και μας χάρισαν, εγώ έτσι το είδα μια νότα υγείας της Χιακής υπαίθρου.
Και για να μην ξεφύγουμε από την μπίχλα, άλλος γκρινιάρης και εγώ, μαζί με τον καπ. Αλέκο, δημοσιεύω είς τον πάτο της σελίδος, σε δύο φωτογραφίες, που μας στείλατε εσείς, αυτόν τον καθρέπτη από το Ριζάρι, Κατεβαίνοντας την Καλοπλύτου, όπου οι οδηγοί στην κυριολεξία κινδυνεύουν. Αλήθεια, η Αστυνομία, δεν είναι που δεν είναι άξια να πιάσει επ’ αυτοφώρω έναν ανεγκέφαλο, τουλάχιστον ας τους δώσουν την σκάλα που χρησιμοποιούν να πλύνουν τους καθρέπτες. Πιστεύω από μπουγάδα, τους Αστυνομικούς εννοώ, ξέρουν.
Υ.Γ: Για να μην χαλάσει η παράδοση προσέξτε στο βίντεο τι μου λέει όταν πλησιάζει το συνεργείο ο καπ. Αλέκος Καραμούζος.