Αδέλφια, για την περίπτωση του Ισραήλ – Ιράν, εγώ έχω έτοιμο το… ποδήλατο. Ο καθένας ας κάνει το κουμάντο του. Διότι πυρηνικός πόλεμος δεν ξέρω αν θα γίνει, πάντως ο βλάκας άνθρωπος δεν θα μένει για πολύ ακόμα στην γη, που προφανώς δεν τον χρειάζεται, αλλά ότι ετοιμάζονται να μας πιάσουν πάλι τα οπίσθια, μαλθακά μόρια, με την αύξηση καυσίμων θεωρήστε το σίγουρο.
Το αυτόν ισχύει και για την ακρίβεια στα προϊόντα, όπου εξακολουθεί να ισχύει το… Μητσοτακικό, περνάς από τα μεγαλομπακάλικα, ελληνικώς «super market», και πληρώνεις ένα 20ευρώ… διόδια, πριν μπεις μέσα.
Όμως στο σημερινό σημείωμα δεν θέλω να αναφερθώ σε κακά πράγματα, άπαξ του έτους και οι δημοσιογράφοι γινόμαστε… καλοί άνθρωποι, αλλά σε θετικά.
Και επειδή αυτοπροσώπως πριν μια εβδομάδα δημοσίευσα στην παρούσα στήλη τα χάλια των εξωτερικών χώρων του Κολυμβητηρίου μας, θέλω να σημειώσω ότι την παραμονή μιας Διεθνούς διοργανώσεως, ακολουθεί στο «καπάκι» άλλη μία, το Ιωνικό είναι «αγνώριστο» δηλαδή έχει μετατραπεί σε «κούκλα».
Και επειδή πρέπει να είμαστε σκληροί στα κακά αλλά να μην διστάζουμε να συγχαίρουμε και για τα καλά, εγώ θέλω να το κάνω σήμερα, μέσω του σημειώματος αυτού και τις φωτογραφίες, που ακολουθούν.
Το Κολυμβητήριό μας, με την καθοδήγηση της Δημοτικής αρχής και τη συμβολή των εργαζομένων του Δήμου πάσης υπηρεσίας από αυτήν του «Ιωνικού» μέχρι την Πολιτική Προστασία, που «γυάλισε» τους εξωτερικούς χώρους είναι ζηλευτά όμορφο. Είναι αυτό που μας αξίζει, είναι αυτό που ανταποκρίνεται στο όνομά του, που συνδέεται με τον Ιωνικό πολιτισμό.
Το πρόβλημα; Αν θα μπορέσουμε και μετά τις Διεθνείς διοργανώσεις να το διατηρήσουμε. Ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Και επιτέλους ας το δούμε και αλλιώς. Έχουμε στα χέρια μας μια ζηλευτή υποδομή Διεθνών διοργανώσεων στον τομέα του υγρού στίβου, ας τον εκμεταλλευτούμε. Και ας απλωθούμε και δίπλα. Έχουν πολλά μέρη της Ελλάδας ανοικτά Καταδυτήρια; Έχουν πολλά Κολυμβητήρια Ξενώνες, που μπορούν να λειτουργούν ως υποδομή φιλοξενίας του Δήμου Χίου, ανεξάρτητη από αθλητικές διοργανώσεις;
Το «Ιωνικό» έτσι όπως είναι «στολισμένο» σήμερα, "φωνάζει" πώς μπορεί να γίνει όλο το νησί. Αρκεί να το θελήσουμε, να βάλουμε χέρι και πλάτη όλοι μας, να πιέσουμε, να κρατήσουμε το επίπεδο, που εμείς δώσαμε και μας αξίζει.
Μπράβο για άλλη μια φορά στο πολιτικό, το διοικητικό αλλά και το εργατικό προσωπικό του Δήμου Χίου για τη δουλειά, που έγινε, έστω σε εξωτερικό επίπεδο στο «Ιωνικό» Κολυμβητήριο.
ΥΓ. Μπράβο και στον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο που μετά από κυοφορία οκτώ μηνών αποφάσισαν να άρουν την απομόνωση της Αμανής και να πάρουν τη σοβαρή αποστολή της λεωφορειακής εξυπηρέτησης από τα χέρια του Υπεραστικού ΚΤΕΛ.
