
Να σας πω ότι δεν το περίμενα;
Είδατε για παράδειγμα πόσο έλαμπε, μέσα στη μαυρίλα του θέματος, ο Γιάννης Μαλαφής, όταν μίλαγε για την Αμανή;
Έτσι έχουν τα πράγματα, το συναίσθημα παίζει μεγάλο ρόλο και αλίμονο αν δεν υπάρχει.
Περίμενα λοιπόν αυτήν την παρέμβαση Μουσουρούλη, που συμπληρώνεται από τη σοβαρότητα και την εμπειρία του Γιάννη Κοσμίδη.
Και επειδή διάβασα την επιστολή τους, δέκα στην κυριολεξία φορές, για την ανάσταση της Αμανής, συμπληρώνω.
Δεν ξέρω ποια είναι τα νέα καθήκοντα του Κωστή Μουσουρούλη δίπλα στον Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κι αν μένει λίγος ελεύθερος χρόνος, επειδή όμως υπάρχει το… συναίσθημα που λέγαμε, πιστεύω ότι υπάρχει, όπως πιστεύω ότι δεν υπάρχει εγχείρημα αν δεν υπάρχει αρχηγός, προτείνω:
Να οριστεί ως υπεύθυνος για την ανάσταση της Αμανής ο Κωστής Μουσουρούλης στα πρότυπα της πρωτοβουλίας για την ανάσταση της Βορείου Ευβοίας, όπου την υπόθεση έτρεξε ο Σταύρος Μπένος.
Έχω και άλλες προτάσεις για τις οποίες αυτοί που γράφω δεν έχουν ιδέα, όπως δεν έχει και ο Μουσουρούλης. Ας πούμε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, που να του κόβει με χίλια είναι ο Αριστείδης Μπελλές. Ένας στρατηγός ακόμα, επιπέδου Χρ. Δρίβα, που θα οργάνωνε στρατηγικά στην κυριολεξία το εγχείρημα, θα μας έβγαζε από το αδιέξοδο. Βεβαίως οι άνθρωποι έχουν τις δουλειές τους και δεν ξέρω αν θα ήθελαν να μπλέξουν, αλλά αυτό που επισημαίνω εγώ είναι ότι ψάχνουμε σε αυτό το επίπεδο.
Και επειδή θα πει κανείς, μα γιατί μιλάς για μπλέξιμο, μιλάω γιατί δεν έχω αυταπάτες για το χολέριασμα που διέπει ένα μέρος της κοινωνίας μας.
Διότι, παρακάμπτω τα ονόματα, τι σημασία έχει, πείτε μου εσείς τι άλλο από χολή βγάζουν αυτές οι αναρτήσεις:
«Μας κάψατε και τώρα θέλετε να μας εξορύξετε .
Μας καταστρέψατε και τώρα όπως οι Ισπανοί όταν κατακτούσαν την Αμερική μας δίνετε καθρεφτάκια και χάντρες. Η Αμανή θα ζήσει ρε.»
«Έτοιμο το είχατε και περιμένατε να κοπάσει η φωτιά; Όλα τα φερέφωνα της νουδούλας από το δημαρχίσκο και τους παραγοντίσκους μέχρι βουλευτές και πρώην βουλευτές με ένα στόμα και μια φωνή μιλάνε για "δημιουργική αναγέννηση της Αμανής". Τώρα παρουσιάζουν τα καθρεφτάκια στους ιθαγενείς που είναι εξαθλιωμένοι από την καταστροφή και σε ψιλά γράμματα μας λένε ότι θα φέρουν ΑΠΕ (ανεμογεννήτριες), με σεβασμό στο περιβάλλον (εννοώντας τα καμένα) και ψάχνουν παραθυράκια για να φέρουν εξορύξεις καρκινογόνου αντιμονίου... δε θα περάσει!»
«Κοιτά εδώ δουλειά μέσα στο 15 Αύγουστο. Παρατηρώ μεγάλη αγάπη για τον τόπο σας. Εδώ εσείς είχατε έτοιμο το πλάνο ανασυγκρότησης, τι πλάνο; τόμος ολόκληρος. Περίεργα τα πράγματα…»
Γιατί έγινε αυτή η παράθεση χολής; Μα γιατί είναι ένα φαινόμενο… υγείας. Το υπόλοιπο κομμάτι της κοινωνίας είναι υγιές.
Γι’ αυτό αξίζει κανείς να θυσιάσει προσωπικά από τον ελάχιστο ίσως χρόνο του. Αρκεί να μην είμαι ο μόνος που καταθέτω τη σκέψη αυτή. Ας την πούμε στον Μουσουρούλη πολλοί.
ΥΓ. Ας αλλάξουν δράκο οι Ζαπατίστας του πληκτρολογίου. Ο αντιμονίτης τελείωσε ας πιάσουν ένα άλλο. Αν δεν βρίσκουν νέο ας πιάσουν τα παλιά.
Γράφουν οι δύο πρώην βουλευτές:
«Δεδομένου ότι, μετά από την καταστροφική πυρκαγιά, οι καμένες δασικές εκτάσεις κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες, κλείνει ένα θέμα που δηλητηριάζει το κλίμα αφού, όσο διαρκεί αυτό το καθεστώς, απαγορεύεται κάθε επέμβαση εκτός από ελάχιστες ρητές εξαιρέσεις για έργα άμυνας και ορισμένες υποδομές προστασίας και ασφάλειας. Εξορυκτικές εργασίες δεν συγκαταλέγονται στις εξαιρέσεις και άρα δεν επιτρέπονται σε αναδασωτέες εκτάσεις. Αυτό προκύπτει ευθέως από το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος (υποχρεωτική αναδάσωση – αποκλείεται άλλος προορισμός), το άρθρο 38 Ν. 998/1979 (κήρυξη αναδασωτέων μετά από πυρκαγιά) και ιδίως το άρθρο 46 Ν. 998/1979 όπως ισχύει, το οποίο καθιερώνει τον "εξαιρετικό χαρακτήρα" ελάχιστων επιτρεπτών επεμβάσεων σε αναδασωτέες εκτάσεις στις οποίες δεν περιλαμβάνονται μεταλλευτικές και εξορυκτικές εργασίες».






































