Θυμάμαι μια παρέα Γάλλων τουριστών, λάτρες της ιστορίας και της Ελλάδας, επισκέπτονται κάθε καλοκαίρι μια περιοχή της χώρας μας και… μελετούν την ιστορία μας, μέσα από το σήμερα.
Τους θυμάμαι, γιατί πέρσι πέρασαν και από την Χίο και στο πρόγραμμα της επίσκεψης τους είχαν βάλει και το… αντικείμενο «Μελετάμε τα Μέσα ενημέρωσης της περιοχής».
Ήρθαν λοιπόν στην ΑΛΗΘΕΙΑ και αφού τους πληροφόρησα για τα προβλήματα του νησιού, μέσα από την ματιά της… ενημέρωσης, ήρθε η σειρά τους να κάνουν ερωτήσεις.
«Πείτε μου, ρώτησε ένας κύριος, γιατί έχετε αυτά τα πορτραίτα στην διακόσμηση των γραφείων σας;»
Άρχισα να εξηγώ και από την στιγμή αυτή ήξερα ότι το απαιτητικό αυτό κοινό και ακροατήριο είχε πιάσει την ουσία.
Ουσία με την οποία ασχολείται ολόκληρη επιστήμη, η Σημειολογία, επιστήμη που μελετά την συγκρότηση και λειτουργία των συμβολικών συστημάτων στο σύνολο τους.
Απλοελληνικά, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι, αυτά που επιλέγομε να διακοσμήσουν τον χώροι μας μας… σηματοδοτούν.
Έβλεπα λοιπόν σήμερα την… διακόσμηση στα γραφεία του Λιμεναρχείου, στον χώρο που η τοπική του ηγεσία αποφάσισε να δώσει και μάλιστα για πρώτη φορά απολογιστική συνέντευξη της χρονιάς που πέρασε.
Δεν είναι της παρούσης να αναφερθούμε στο έργο αυτής της υπηρεσίας. Και μόνο που καταφέρνουν να λειτουργούν ως Λιμάνι, μια περίπου Μαρίνα σε βάθος, με χερσαίο χώρο ένα… δρόμο, πρόκειται για άθλο. Χώρια την συνεχή τους 24ωρη παρουσία στην φύλαξη των θαλασσίων συνόρων της χώρας, που εν τέλει… υπάρχουν, σε αντίθεση γνωστών πρώην Broέδρων, που υποστήριζαν και εφάρμοσαν στις πλάτες της χώρας μας αλλά και των νησιών μας, το αντίθετο.
Αυτό λοιπόν που εμείς, σαν άλλοι… Γάλλοι τουρίστες σημειώσαμε ήταν δύο πορτρέτα που διακοσμούσαν τον χώρο της συνέντευξης τους.
Το πρώτο ήταν εικόνισμα. Αν υπάρχει γέφυρα σε ελληνικό πλοίο, αν υπάρχει μηχανοστάσιο χωρίς τον Άγιο Νικόλα να κοιτάζει τιμόνι, μηχανή, ανθρώπους και… κύματα, τότε θα υπάρξει και Λιμεναρχείο ως χώρος ναυτοσύνης, που να του λείπει.
Δεν έλειπε λοιπόν ο Άγιος Νικόλας και ήταν το μοναδικό σημείο αναφοράς, με ένα άλλο δίπλα, μια… λεπτομέρεια που κάνει την ουσία.
Μια φωτογραφία του 44χρονου Ανθυπασπιστή Λ.Σ. Γιάννη Ασπρούδη, που έφυγε τόσο πρόωρα και άδικα από την ζωή στις 3 Σεπτεμβρίου 2019 από ανακοπή καρδιάς και που οι συνάδελφοι του όχι μόνο τον ήθελαν δίπλα στον Άγιο τους αλλά τον ήθελαν… παρόντα.
Για τον απολογισμό του Λιμεναρχείου Χίου λοιπόν διαβάστε σε άλλες στήλες. Εμείς κρατήσαμε τις δύο αυτές εικόνες.
Τα είπαν όλα…
Υ.Γ.: Μια λεπτομέρεια μόνο κρατείστε για τον απολογισμό, έτσι για να κρεμάσομε και το δικό μας… πορτραίτο, ως κοινωνία, στον τοίχο. Ζωή νάχομε, με το κεφάλι που έχομε, πληρώσαμε πέρσι για τροχαίες παραβάσεις 43.590 ευρώ!
