Έλα ρε φίλε τώρα έχουν οι Άγιοι καταγωγή;
Γιατί δεν έχουν;
Ε, και να έχουν θα μας πείς εσύ για τους Αγίους, που στην Εκκλησία πας στην…Ανάσταση;
Αδελφοί πρώτη ένσταση, εκκλησιάζομαι ανελλιπώς κάθε Κυριακή στον Ταξιάρχη Μεστών τουλάχιστον 5’ και μετά συνεχίζω τον Εκκλησιασμό στο καφενείο, μέχρι την ώρα της δεκατιανής σουμοποσίας στου Παννάδη, δίπλα στον… Άγιο Χαράλαμπο.
Βλέπετε πως δένονται τα πράγματα στην Ελλαδίτσα μας; Όπως έγραψε κάποια στιγμή ο πολυγραφότατος ημών Θολοποταμούσιος ποιητής, συγγραφέας και ολίγον... δημοσιογράφος Κώστας Μαρδάς, η Ελλάδα είναι Εκκλησία και μπουζούκια.
Και επειδή όλα αυτά θέλουν συναίσθημα, θα προσθέσω και θύμησες.
Σήμερα λοιπόν, που ανιχνεύαμε με τον καμερο – αυτοκόλλητο μου Κωστή Αναγνώστου, την οδό Αγίου Διομήδη για το «Φτου και βγαίνω» (θα προβληθεί το Σαββατοκύριακο και με την ευκαιρία να συγχαρώ τον ίδιο και την Ειρήνη Αναγνώστου για το ρεπορτάζ τους στις στοές των παλιών ορυχείων του Κεράμου για τον αντιμονίτη, που δεν υπάρχει, διότι αν υπήρχε ένας Μποδοσάκης δεν θα έφευγε ποτέ από εκεί) άκουγα από τα μεγάφωνα την Θεία Λειτουργία από τον Άγιο Χαράλαμπο τον Μικρασιάτη τον… Βαρβασιώτη.
Και κρατώντας στην μνήμη μου, φωτογραφικά πλέον την παλιά Εκκλησία των προσφύγων στο γαλάζιο χρώμα, με την θρησκευτική ταπεινότητα μέσα από την φτώχεια, και όχι αυτό που έγινε σήμερα, με καλή πρόθεση βέβαια, αλλά με Θυμιανούσικη πέτρα και περισσή πολυτέλεια θυμήθηκα τον άλλο δικό μας Άγιο τον… Τσεσμελή.
Αυτόν που αφού τον άδειασαν οι προπαππούδες από εικόνες, μέχρι και τους Επιτάφιους κουβάλησαν, τον άφησαν στην τύχη του, ίδια με αυτή του Ελληνισμού της Ιωνίας.
Και έμεινε εκεί στητός, λιβανισμένο «κουφάρι» να κοιτάζει κατάματα το χρόνο. Να βλέπει τους γείτονες Τούρκους μαζί και τους ΤουρκοΚρητικούς, που ήρθαν και αυτοί κουβαλητοί πρόσφυγες στην θέση των δικών μας, να αγνοούν τις εντολές από την Σμύρνη το 1922 να τον γκρεμίσουν.
Τι πάει να πεί Έλληνας ο Άγιος και Χριστιανός. Γκρεμίζεται μωρέ η ψυχή;
Και που θα βάλομε την πετρελαιομηχανή ηλεκτρικού ρεύματος είπαν και την έχωσαν μέσα στον άδειο Άγιο Χαράλαμπο.
Ναι άλλα το ρεύμα ήρθε μετά με καλώδιο από την Σμύρνη, γκρεμίστε τον τώρα. Και άντε να πείς στο Κουβέρνο ότι πρέπει να πέσει ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο. Και μετά που θα στεγάσομε τον Σταθμό Λεωφορείων, έτοιμη η δικαιολογία και άντε τώρα ο Άγιος να γίνει Σταθμαρχείο και γκαράζ και καφενείο και να γεμίσει τσιγαρίλα, φωνές και καυσαέρια.
Και μετά ο Σταθμός Λεωφορείων έγινε υπαίθριος αλλά τότε το γκρέμισμα ξεχάστηκε και ο Δήμος Τσεσμέ χρειάζονταν Αίθουσα Πολιτιστικών Εκδηλώσεων και τότε ο Άγιος Χαράλαμπος μας ο Τσεσμελής έγινε Σινεμά και Θέατρο μαζί. Και κλάμα Τούρκοι και ΤουρκοΚρητικοί να βλέπουν αντάμα Χούλια Κότσιγιτ και Αλίκη Βουγιουκλάκη, μέχρι που μια ωραία πρωία, ο Δήμαρχος Τσεσμέ Νουρί Ερντάν, την εποχή της απαρχής λόγω δημοσιογράφων ένθεν και ένθεν των ΕλληνοΤουρκικών σχέσεων, μου ζήτησε μια εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους!
Και τι κάνω τώρα εγώ, που πήγαινα στην Εκκλησία την… Ανάσταση;
Το λέω του συγχωρεμένου Ανδρέα Αξιωτάκη. Την θέλει την εικόνα ο Τούρκος του είπα να την βάλει στην άδεια Εκκλησία απ' έξω, να ανάβουν κερί όσοι περνούν να παίρνει μπαξίσι. Έξυπνος ο Νουρί ζήτησε και κεριά και μανουάλι. Εκμετάλλευση τουριστική θέλει να κάνει.
Στείλε του τα, μου λέει ο Ανδρέας, ας ανάβει κερί εκεί και ας κονομά όποιος θέλει. Και τα φορτώσαμε που λέτε και έφυγαν (σήμερα το πρωί, που τα έλεγα ραδιοφωνικά, εμφανίστηκε ένας από το πλήρωμα του Μηνιώτη που το θυμήθηκε) και ο Τσεσμελής Άγιος Χαράλαμπος, βρέθηκε ξανά στον Τσεσμέ.
Αυτόν θυμήθηκα σήμερα την ημέρα της γιορτής του, τον δικό μας Τσεσμελή Άγιο. Θυμηθείτε τον και εσείς όταν θα λειτουργείται σε μόνιμη βάση και ο υπογράφων θα βλέπει τα ραπανάκια ανάποδα.
Υ.Γ: Για την ιστορία, ο Άγιος Χαράλαμπος του Τσεσμέ, πέρασε στην προστασία του υπουργείου Πολιτισμού της Τουρκίας, Αγιογραφήθηκε και συντηρείται, τελούνται δε σε αυτόν Θείες Λειτουργίες με αίτημα της Ιεράς Μητροπόλεως Σμύρνης και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
