Έχει καμιά σχέση το θρήσκευμα εδώ;
Όχι δεν έχει, αλλά καλά είναι να μην ξεχνάμε τις… λεπτομέρειες.
Γράφει ο καλός φίλος καπ. Αλέκος Καραμούζος, με ευθύτητα του ναυτικού και την ειλικρίνεια του Καρδαμυλίτη:
«Βλαδίμηρος Πούτιν, Χριστιανός Ορθόδοξος ανήκων στο ξανθό γένος.
Συχνά πυκνά πάει στην εκκλησιά και προσεύχεται. Μάλιστα στα Φώτα είναι από τους πρώτους που πέφτουν στα παγωμένα νερά για να προσευχηθεί και να πιάσει τον Σταυρό.
Έχει επισκεφτεί πολλές φορές το Άγιο Όρος και δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο Ρωσικό μοναστήρι.
Έχει βλέψεις στο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και Ιεροσολύμων.
Άι στο διάολο λέγω εγώ».
Θα πεί κάποιος το θέμα μπαίνει προσωπικά;
Ούτε αυτό είναι ακριβές, αλλά η ιστορία γράφεται από προσωπικότητες. Και αυτή θα γράψει ότι ο Δικτάτορας αυτός εισέβαλλε σε μια ανεξάρτητη χώρα και γύρισε την ιστορία στην εποχή του λίθου.
Γιατί πόλεμος, όλεθρος, πόνος, προσφυγιά, κλάμα, πείνα, φόβος, μίσος, όλα αυτά δυστυχώς δεν παραπέμπουν σε ζώα, που δεν συμπεριφέρονται έτσι, αλλά σε ανθρώπους και υποτίθεται αυτοί έχουν… προοδεύσει.
Δεν ξέρω τι θα γίνει στο τέλος, αλλά αυτός ο Δικτάτορας πρέπει να πληρώσει, όχι μόνο το τίμημα του στην ιστορία αλλά στη ζωή ως εγκληματίας κατά της ανθρωπότητας.
Το πρωί ο δικός μας Στρατηγός Χρήστος Δρίβας, που είχε «διαβάσει» τις κινήσεις του Πούτιν μια εβδομάδα πριν γίνουν, προέβλεψε ραδιοφωνικά ότι σε λιγότερο από 48 ώρες θα έχει «καθαρίσει».
Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι πως θα καθαρίσει εκείνος και ο λαός του από την αιώνια καταισχύνη, της εισβολής σε μια άλλη χώρα και την εφαρμογή του δικαίου με τα όπλα.
Εδώ όμως έρχεται ο άλλος συμπατριώτης μας ο Κώστας Μαρδάς και με την ευαισθησία του ποιητή αλλά και τον ρεαλισμό του δημοσιογράφου - ερευνητή, σημειώνει, πριν γίνει η εισβολή:
«Το συμπέρασμα από την ρωσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας μεταφρασμένο στα δικά μας: Καλό το Διεθνές Δίκαιο. Αλλά καλύτερο το... Δίκαιο των Φρεγατών».
Να λοιπόν η ευκαιρία να δούμε τα πράγματα όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται.
Δεν πατάς σε δύο βάρκες. Ο άλλος… μάγκας, ο γείτονας, πρέπει τώρα να διαλέξει. Δεν μπορεί να είναι και με τον «κλέφτη» και με τον «αστυνόμο». Είναι αμείλικτοι και οι δύο.
Δεν μπορείς να μην έχεις συμμάχους, πουθενά δεν πάς μόνος, στις συμμαχίες σου πρέπει να είσαι σοβαρός και συνεπής, δεν υπάρχει μόνο παίρνω στην πολιτική υπάρχει και δίνω.
Τελευταίο και φαρμακερό. Χωρίς Στρατό είσαι για τις σφαλιάρες, χωρίς εξοπλισμό γίνεσαι κιμάς αυτοστιγμή, χωρίς πνεύμα άμυνας είσαι υποψήφια αλοιφή.
Εμείς επιμένουμε σε θητεία 9 μηνών, το κάναμε 12 για όσους υπηρετούν εκτός… παραμεθορίου, λες και ο Στρατός πρέπει να υπηρετεί στο Παγκράτι, δεν συζητάμε για στράτευση γυναικών, την εκπαίδευση εφέδρων, αν την θυμάται κανείς την συγκαταλέγουμε στην κατηγορία των αγγαρειών και στρατιώτης υπηρετεί όποιος γουστάρει.
Άνετα επικαλείται ένας ευαισθησία στη… γλουτένη και παίρνει απαλλαγή στράτευσης!
Δεν μας αρέσει ίσως να το ακούμε και να το γράφουμε, αλλά αν δεν είχαμε ένα γείτονα, που πρώτα πρέπει να μυρίσει ψοφίμι και μετά να πυροβολήσει, θα είχαμε προ πολλού την τύχη των Ουκρανών.
Υ.Γ.: Σας παρακαλώ δώστε προσοχή στον ένθετο χάρτη. Δεν έχει καμιά σχέση με την εισβολή στην Ουκρανία. Απλά δείχνει τον εκλογικό χάρτη της χώρας. Οι κόκκινες περιοχές είναι οι φιλοΡώσοι. Επίσης θυμηθείτε τι δήλωσε χθες η Ρωσική αλεπού, ο Λαβρόφ. Και τι έγινε, είπε, σε ελεύθερη απόδοση, με την Τουρκοκυπριακή Δημοκρατία, έτσι την αποκάλεσε, έχουν περάσει 48 χρόνια, δεν την αναγνωρίζει κανείς και όμως υφίσταται και συνομιλεί και στον… ΟΗΕ. Άρα μην νομίζετε, οι Ρώσοι έρχονται δεύτεροι, προηγήθηκαν οι Τούρκοι στην Κύπρο.
