Το φωτο ρεπορτάζ στον πολυχώρο της Φάρκαινας, ένα από τα στολίδια του Δήμου Χίου, τόπος ψυχαγωγίας άθλησης και αναψυχής για εκατοντάδες συμπολίτες το απόγευμα αλλά και για πολλά Σχολεία το πρωϊ, είναι χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς μας σε κάθε δημόσιο αγαθό και ειδικά όταν αυτό προσφέρεται δωρεάν.
Θυμάμαι νεαρός Δημοτικός Σύμβουλος, όταν τέθηκε θέμα διδάκτρων στα πολιτιστικά εργαστήρια του Ομηρείου, είχα ψηφίσει… φυσικά όχι, γιατί ο λαός πρέπει να έχει δωρεάν πρόσβαση στα πολιτιστικά αγαθά.
Τότε ο Δήμαρχος Γιάννης Μπουμπάρης, που με έβλεπε συγκαταβατικά, γιατί του θύμιζα προφανώς την επαναστατική του νιότη, μου είπε το εξής, που έκτοτε το είδα στην πράξη εκατοντάδες φορές.
Οτι δίνεις του Χιώτη τσάμπα δεν το εκτιμά.
Ιδού λοιπόν το παράδειγμα της Φάρκαινας και το ερώτημα του τίτλου είναι εύλογο.
Αν ο χώρος ήταν ιδιωτικός και πληρώναμε εισιτήριο για να τον χαρούμε, θα συμπεριφερόμαστε σαν… γουρούνια;
Όχι φυσικά, θα γυάλιζαν τα πάντα και ότι ζημιά κάναμε θα την χρεωνόμαστε.
Τώρα ο καθένας κάνει ότι μπορεί να τον απαξιώσει. Μετά την απογευματινή χρήση, ο χώρος χρειάζεται καθαριστή, τα όργανα γυμναστικής, που μπήκαν του κουτιού σήμερα χρίζουν γενναίας επισκευής, υπάρχουν Σχολειά, που φεύγουν το μεσημέρι μετά την εκδρομή τους και ο χώρος θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο. Βεβαίως υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, με σωστή συμπεριφορά, με προσοχή, με σεβασμό αλλά δυστυχώς απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Ας το δούμε όλοι διαφορετικά και ο καθένας ξεχωριστά. Η Δημοτική αρχή προγραμματίζει άλλο ένα τέτοιο χώρο στο Βόρειο μέρος να μπορεί να τον χαρεί και ο Βροντάδος. Όμως δεν είναι δυνατόν να συμπεριφερόμαστε έτσι και κυρίως όσοι εξαιρούνται δεν μπορεί να μην κάνουν παρατήρηση στον διπλανό τους, που φέρεται με ασέβεια.
Βεβαίως υπάρχει και ο αντίλογος, όπως μου τον εξέθεσε μια κυρία προχθές.
«Βαρέθηκα να μαλώνω» μου είπε και αυτή από τη μεριά της δεν έχει άδικο, αλλά βρε αδελφέ να βρούμε τη μέση λύση μιάς στοιχειωδώς πολιτισμένης συμπεριφοράς.
Δεν μπορούμε να λειτουργούμε με τη λογική, μέσα στα σπίτια μας λάμπουμε και έξω απ’ αυτά πατάμε μέσα στα λερώματα και τα σκουπίδια.
Υ.Γ. Οι εκπαιδευτικοί μας ας γίνουν λίγο… Ιάπωνες. Φεύγοντας από το χώρο ας βάζουν τους μαθητές να τον αφήνουν καθαρότερο απ’ ότι τον βρήκαν.
