
Τα γεγονότα τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ό,τι και να γίνει όμως το ξημέρωμα της Τρίτης, 25 Φεβρουαρίου 2020, δεν θα ξεχαστεί ποτέ, δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ.
Το νησί μας, μαζί και η Λέσβος, που σήκωσε και σηκώνει το βάρος της του μεταναστευτικού – προσφυγικού ζητήματος, επειδή δεν δέχτηκε τη δημιουργία μιας υπερδομής – φυλακής, που θα μονιμοποιήσει το πρόβλημα και ως επιβράβευση για τη μέχρι σήμερα προσφορά και υπομονή μας, πήρε ως απάντηση το πιο σκληρό πρόσωπο της κρατικής καταστολής.
Με πολιτική ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη και με τις υπογραφές των υπουργών Νότη Μηταράκη και Μιχ. Χρυσοχοΐδη, το νησί μας έζησε 60 ώρες κατοχής, καταπάτησης κάθε νόμου και δικαίου.
Άνθρωποι χτυπήθηκαν προκαταβολικά, πριν να αποβιβαστούν οι βάνδαλοι των ΜΑΤ, ρίχτηκε απίστευτος αριθμός χημικών, τραυματίστηκαν δεκάδες πολίτες, μεταξύ αυτών και ο Δήμαρχος, κλείστηκαν δρόμοι, αλλά ο κόσμος, οι πολίτες δεν κλείστηκαν στο καβούκι τους.
Ξεχύθηκαν στους δρόμους, έκλεισαν τα μαγαζιά τους, συμμετείχαν σε τρεις πρωτοφανούς μαζικότητας συγκεντρώσεις, απάντησαν με τα σώματά τους και αμύνθηκαν απέναντι στους χαχόλους, στο τέλος τους έδιωξαν με τον αγώνα τους.
Αυτός ο αγώνας, για τον οποίο δεν χρειάζονταν ακρότητες από τη μεριά μας, είναι η μεγάλη παρακαταθήκη για το μέλλον.
Αυτές οι 60 ώρες κατοχής δεν απέδειξαν μόνο το απαίσιο πρόσωπο της εξουσίας, δεν ΜΑΤωσαν μόνο τη Χίο, την έκαναν, πρέπει να την έκαναν, σοφότερη.
Αν δείχναμε την ίδια αποφασιστικότητα και συνοχή, αν περνούσαμε έξω από την Εφορία μόνο ως… διαδηλωτές, ούτε ο σημερινός ΦΠΑ θα υπήρχε, ούτε μια σειρά από μέτρα που μας έχουν γονατίσει.
Ποτέ δεν είναι όμως αργά. Μετά από 60 ώρες κατοχής το νησί μας δεν βγαίνει μόνο ΜΑΤωμένο, καταλάβαμε όλοι, πως όταν θέλουμε κάτι όλοι μαζί και έχουμε δίκιο, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβάλλει το αντίθετο.
Στο μεταξύ επιβάλλεται τώρα να γίνουν γρήγορα δύο πράγματα.
Μετά το τέλος του αφηγήματος, ότι δεν απομακρύνονται από τα νησιά οι μετανάστες – πρόσφυγες, διότι έτσι η Τουρκία δεν θα δέχεται πίσω όσους απορρίπτεται το άσυλο τους, θα πρέπει να απομακρυνθούν ΟΛΟΙ από το νησί. Η παραμονή τους μόνο ένταση δημιουργεί, θα πυροδοτήσει δυσάρεστες εξελίξεις με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης.
Δεύτερον η Αστυνομία εφόσον έχει πόρισμα της Πυροσβεστικής υπηρεσίας για εμπρησμό στην αποθήκη ρουχισμού των Αλληλέγγυων Χίου, πρέπει να προχωρήσει στην ανακάλυψη και σύλληψη των δραστών, που έκαψαν περιουσίες και έβαλαν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.
Και κάτι τελευταίο στα πλαίσια του απολογισμού του καυτού 60ώρου και όχι μόνο.
Χωρίς να ξέρουμε αν είχαν συνεννοηθεί, στο μοίρασμα των ρόλων, ήταν άριστοι στη λειτουργία τους τόσο ο Αντιπεριφειάρχης όσο και ο Δήμαρχος. Ο μεν Παντελής Μπουγδάνος είχε αναλάβει την… εξωτερική πολιτική, συνεντεύξεις στα κανάλια με αποφασιστικότητα και ωριμότητα, ο δε Σταμάτης Κάρμαντζης την συνοχή και τον κατευνασμό στο εσωτερικό μέτωπο, με πειστικό λόγο και ηρεμία.
Δεν μπορώ να γράψω ονόματα γιατί δεν θέλουν. Κάποια στιγμή όμως η ιστορία θα κάνει μνεία σ’ αυτούς, που ίσως δεν πάει κανενός το μυαλό, ξύπνησαν τον Μητσοτάκη για την Κυβερνητική βουδιά των ΜΑΤ στο Αιγαίο.
Υ.Γ. Στο χθεσινό σημείωμα μου έκανα λάθος, με ενημέρωσε φίλη τουριστική πράκτορας, σχετικά με τα νούμερα των τουριστών, που μετακινήθηκαν ένθεν και ένθεν το διήμερο. Ειδικά οι Τούρκοι παραμένουν σταθερά φανατικά φίλοι της Χίου, παρά τα προβλήματα. Πάντως αντιλαμβάνονται όλοι ότι το πνεύμα της αρθρογραφίας δεν έχει να κάνει με τα νούμερα.





































