Εθνικισμοί, διεκδικήσεις, στρατηγικές, οικονομικά συμφέροντα, ηγέτες, δικτάτορες, λαοί, τι είναι όλα αυτά μπροστά στον άνθρωπο; Και γιατί ο άνθρωπος να ζεί μέσα στον πόνο; Κι’ αν πατέρας του πολέμου είναι ο θάνατος, μάνα του πιά είναι άραγε, η προσφυγιά; Και που γίνονται όλα αυτά, σε άλλο πλανήτη ή στη γειτονιάς μας;
Δεν σας κρύβω ότι όλα που με προβληματίζουν όσο και εσάς, σήμερα τα έζησα εντονότερα και αν έχουμε κάνει σωστή δημοσιογραφική δουλειά, θα τα νιώσετε και εσείς, καθώς μαγνητοσκοπήθηκε σήμερα η εκπομπή «Αυτοπροσώπως» που θα δείτε την Πέμπτη στις 7.00 το απόγευμα και σε επανάληψη στις 11.00 μ.μ. στην Αλήθεια ΤV.
Καλεσμένος ήταν ένας φοιτητής γεννημένος στην Ουκρανία.
Ένας δίμετρος λεβέντης ο Ανδρέας Παχνέφσκι, που όπως μου έλεγε πριν μπούμε στο στούντιο, αν ήταν κρητικός θα μπορούσε να ονομάζεται... Παχνεφσκάκης και που οι ανάγκες της ζωής των γονιών του, τον έφεραν από το Κίεβο που γεννήθηκε, στην Ελλάδα, σε ηλικία 6 χρόνων.
Ένα παιδί που έχει ελληνική παιδεία, που αγαπά την Ελλάδα, που εσχάτως ερωτεύτηκε και εμάς στην Χίο, που όπως μου ομολόγησε ειλικρινά, όταν άκουσε ότι πέρασε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, δεν ήξερε που βρίσκεται πάνω στον χάρτη, ένα παλλικάρι με πλούσιο προβληματισμό και λεξιλόγιο, που τελείωσε το τμήμα Τουρισμού και τώρα τελειώνει σε λίγο και το τμήμα Ναυτιλίας και που είχε αναδειχθεί και πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών στο Τμήμα του.
Ο Ανδρέας λοιπόν, ένα παιδί δικό μας, της... διπλανής πόρτας εδώ και 15 μέρες ζεί ένα τριπλό δράμα.
Διαμένει, ζεί και σπουδάζει σε μια πατρίδα, που αγαπά, που τον αγκάλιασε και τον έκανε δικό της, αλλά δεν παύει να είναι ουκρανός, εκεί είδε το πρώτο φώς, εκεί έκανε τα πρώτα του βήματα, εκεί είπε τις πρώτες του λέξεις, που όμως ήταν... ρωσικές. Αυτό, γιατί όπως και αμέτρητοι άλλοι Ουκρανοί, ο Ανδρέας έχει πατέρα Ουκρανό, αλλά η μητέρα που τον γέννησε είναι ρωσίδα και μητρική του γλώσσα είναι η ρωσική.
Τι να κάνει τώρα ο Ανδρέας που η μια του πατρίδα κάνει πόλεμο στην άλλη;
Τι να του πούνε του παιδιού αυτού τα… γεωστρατηγικά συμφέροντα; Εκεί που σκέφτοταν να φύγει, να γυρίσει πίσω στην Ουκρανία να πολεμήσει, τον πρόλαβαν οι... βόμβες.
Η δεύτερη μητέρα του, μαζί με την αδελφή του, επί 4 μέρες οδικώς από το Κίεβο και με τα... πόδια, βρέθηκαν πρόσφυγες στην Ρουμανία και ξαφνικά βρέθηκε να τους φιλοξενεί στην εστία του, στη Χίο, ο 30χρονος αδελφός του, τραυματίας του άλλου πολέμου το 2014, με 17 χειρουργεία στο κεφάλι, έμεινε στο Κίεβο να πολεμήσει, η γιαγιά του 82 χρόνων, ανήμπορη απέμεινε εκεί, αδυνατώντας να κινηθεί ούτε μέχρι το κοντινότερο καταφύγιο, που απέχει 6 χιλιόμετρα από το σπίτι της.
Τι απαντήσεις να δώσει λοιπόν ο Ανδρέας στα ερωτήματα που του έβαλαν οι... μεγάλοι της γής;
Ένα παιδί ευγενέστατο, ακόμα και τον δικτάτορα και δήμιο του λαού του, τον αποκαλεί στην συνέντευξη… κύριο Πούτιν, ένα παιδί προβληματισμένο, μορφωμένο, γεμάτο όνειρα για την ζωή, πουν από την μια μέρα στην άλλη ήρθε... ανάποδα;
Δική του ιδέα ήταν να φέρει και στο στούντιο την μητέρα και την αδελφή του, που μας παρακολουθούσαν πίσω από τις κάμερες, μέχρι που σκέφθηκα να ακούσουμε την αδελφή του, την 16χρονη Γιούλια.
Πως αισθάνεται το άλλο παιδί της επίσης... διπλανής πόρτας, που ανέμελο μέχρι χθες, βρέθηκε από τα θρανία του σχολείου του στην προσφυγιά, με μια βαλίτσα στο χέρι, σε μια ξένη χώρα, άγνωστη μεταξύ αγνώστων;
Και το έπραξε η Γιούλα. Εκφράστηκε μέσα σε τέτοια αναφιλητά, που έκανε τον Ανδρέα να σηκωθεί από την καρέκλα του να την αγκαλιάσει.
Μείναμε σύξυλοι στο Στούντιο, τόσο εγώ όσο και οι εικονολήπτες και αφήσαμε την σκηνή να εξελιχθεί αυθόρμητα.
Θα την δείτε και εσείς. Όσο δυνατή και να είναι αποκλείεται πάντως να προβληματίσει τον εγκληματία πολέμου Πούτιν. Και αναφέρομαι ειδικά σε αυτόν, γιατί μέσα στα αναφιλητά της η 16χρονη Ουκρανή Γιούλια, μιλάει και αυτή την μητρική της γλώσσα, τα... ρωσικά.
Για να φανεί τελικά ότι ο πόνος, το δάκρυ, η αγωνία, η προσφυγιά, μια γλώσσα έχουν την... ανθρώπινη. Αυτή που μιλούν όμως και τα καθάρματα.
Υ.Γ.: Αυτό το διπλανή πόρτα ας το κρατήσουμε. Θα έχετε αντιληφθεί ότι όλες οι βρωμοδουλειές στην γειτονιά μας γίνονται. Από την βόρεια κατεχόμενη Κύπρο, μέχρι την Σερβία, την Συρία και την Ουκρανία.
