Δεν είμαστε όλοι Γάλλοι ή σωστότερα δεν πρέπει να αισθανόμαστε όλοι Γάλλοι, μετά τα όσα γίνονται αυτό το πενθήμερο στην ενεργή μήτρα της δημοκρατίας στην Ευρώπη.
Δεν είναι μόνο ισχυρή η διαχρονικότητα αυτού που είχε πεί σοφά ο γέρο – Καραμανλής πως «Όταν φτερνίζεται η Γαλλία κρυώνει η Ευρώπη» είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά στο θλιβερό πλην όμως υπαρκτό γεγονός ότι αυτή η τεράστιας σημασίας χώρα καίγεται.
Και δεν καίγεται μόνο από τους «μπαχαλάκηδες» καίγεται από την αποτυχία ενός συστήματος να δημιουργήσει πολίτες με σεβασμό σε στοιχειώδεις αρχές.
Διότι δεν είναι μόνο θέμα διαμαρτυρίας στην Αστυνομική βία. Ποιος θέλει και ποιός δεν καταδικάζει την συμπεριφορά ενός Αστυνομικού, που τα χάνει από μια κίνηση βίας ενός νεαρού και του αδειάζει το πιστόλι στο στήθος;
Από το σημείο όμως αυτό, μέχρι την σημερινή κατάσταση όπου μια μεγάλη δύναμη, μια ιστορική χώρα, μια ατμομηχανή δημοκρατίας στην Ευρώπη καίγεται στην κυριολεξία, διαλύεται και μετατρέπεται σε ζούγκλα η απόσταση είναι μεγάλη.
Θυμίζει το παράδειγμα του απατημένου συζύγου, που για να εκδικηθεί την γυναίκα του, και για να την τιμωρήσει, κόβει το γεννητικό του όργανο.
Μια ελπίδα βέβαια είναι ότι οι πολίτες αντέδρασαν με την σειρά τους με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από τα Δημαρχιακά καταστήματα, αλλά δεν ξέρω αν αυτό είναι λύση ή μήπως είναι το κύκνειο άσμα μετά την… Λεπέν, που εννοείται ότι τρίβει τα χέρια της με όλο αυτό το χάος.
Διότι όταν καίγεται μια χώρα από τους ίδιους της τους πολίτες ή για να το απλοποιήσουμε από όσους κατοικούν ή γεννήθηκαν σε αυτήν, αφήνοντας απ’ έξω τα κοινωνικά φαινόμενα, που πρέπει να δημιουργούν αντίσταση και αντίδραση, αλλά όχι βία, φωτιά, εγκληματικές πράξεις και πλιάτσικο, ο κερδισμένος ποιος είναι;
Ο φιλελεύθερος δημοκράτης, ο σοσιαλδημοκράτης, ο αριστερός της Ευρώπης ή ο… Όρμπαν, που δεν οραματίζεται απλά την καθαρότητα της φυλής του, αλλά προτρέπει να σπάμε στο ξύλο όποιον επιχειρεί να διαβεί παρανόμως τα σύνορα;
Δηλαδή και από τις δύο πλευρές πως θα λύσουμε υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα, κόβοντας… το πουλί μας;
Βέβαια οι αρχαίο0 ημών πρόγονοι, που πολύ πιστεύουν σε αυτούς οι Γάλλοι, μίλησαν για το μέτρο ή είπαν μεταξύ των άλλων κλασσικών «ενός κακού μύρια έπονται» άρα θα πρέπει να αναζητήσουν που και σε πιο σημείο και αν αυτό είναι πλέον αναστρέψιμο «χάθηκε η μπάλα».
Και απλά αυτό δεν οφείλουν να το κάνουν μόνο για την χώρα τους αλλά για όλους και στο όνομα όλων των λαών της Ευρώπης, που δεν επέτρεψαν οι παππούδες και οι πατεράδες τους την είσοδο των… Περσών και των Ούννων, για να τους βρούν σήμερα μπροστά τους, είτε με την μορφή των μπαχαλάκηδων ή των νεοναζί, που θα προκύψουν στην συνέχεια για να βάλουν… τάξη στην αταξία.
Είναι δηλαδή πρώτιστα θέμα προάσπισης της δημοκρατίας και δεν είναι μόνο θέμα Γαλλίας και είναι λάθος να το απομονώσουμε, αν απομονώνεται.
Υ.Γ: Και βέβαια για να βγάζουμε και εμείς συμπεράσματα γιατί θα 'ρθεί η σειρά μας, και για να μην βγάζουμε τις ουρές μας απ’ έξω, όταν ένα 13χρονο παιδί καίει το Σχολείο του, προηγήθηκαν για χρόνια πολλοί μεγαλύτεροι του και για πολλά χρόνια που έκαψαν τις αξίες του.
