Το είχα στο μυαλό μου και το άκουσα από τον Αντιπεριφερειάρχη Π. Βρουλή. Μπράβο του και προφανώς δεν θα είμαστε οι μόνοι που το σκεφτήκαμε, στο άκουσμα του φευγιού του Γιώργη Χαλάτση.
Να βαπτιστεί η Πεζοπορική διαδρομή της Περιφέρειας από το Λιθί μέχρι τα Λεπτόποδα στο όνομα του μεγάλου πεζοπόρου, που ως γόνος της Μακεδονίας, ήρθε στο νησί μας για να μας ανοίξει μονοπάτια, αλλά στην ουσία να μας ανοίξει τα… μάτια.
Γιατί; Μα γιατί απλόχερα ο Γιώργης Χαλάτσης έκανε πράξη ζωής την προσφορά στο καλό, που εκείνος την έβλεπε περπατώντας στα χνάρια των παλιών, γευόμενος τις ομορφιές του τοπίου, ανακαλύπτοντας αυτό που στερούνται οι 99 Χιώτες στους 100, ζώντας στην ουσία τρία χιλιόμετρα πέριξ της πλατείας Νικολάου Πλαστήρα.
Έκανε πράξη ζωής την γνωριμία με την φύση, άνοιξε δρόμους περπατώντας, δείχνοντας πρώτος εκείνος με το παράδειγμα του, ότι δεν γνωρίζεις ένα τόπο αν δεν τον περπατήσεις.
Ο Γιώργης Χαλάτσης μας έδειξε το πιο απλό και συνάμα πιο πολύπλοκο πράγμα στον κόσμο. Πόσο όμορφο είναι το σπίτι μας και επειδή μας ερωτεύτηκε και μας ήξερε μας το έδειξε και… Χιώτικα. Μας είπε ότι μέσα από αυτό μπορούμε να βγάλουμε… λεφτά.
Το τελευταίο θα το δούμε όταν υλοποιηθεί σωστά η ιδέα του και όταν η Χίος μπεί οργανωμένα στις πεζοπορικές διαδρομές της χώρας.
Κυρίως όμως και ας κρατήσουμε αυτό. Μας άνοιξε τα μάτια ή τουλάχιστον το προσπάθησε.
Νόημα έχει η ζωή όταν την γεύεσαι, όταν προσφέρεις, όταν γνωρίζεις, μυρίζεις, βλέπεις και τα μάτια σου λάμπουν από το τοπίο, από την απλότητα, από την μυρωδιά του φρύγανου, από την ζεστασιά του φουρνιστού ψωμιού, από την αλμύρα του τυριού του τσοπάνη.
Όλα αυτά ο Γιώργης Χαλάτσης τα έκανε πράξη ζωής. Έδειξε ότι πρέπει για να έχει νόημα η ζωή σου να παλεύεις, να αγωνίζεσαι, να βάζεις στόχους, να εμπνέεις, να δίνεις πρώτος το παράδειγμα, να οπλίζεσαι με υπομονή και επιμονή, να στοχεύεις ψηλά, να ανεβαίνεις, να μην βιάζεσαι, να ξέρεις πως ο πιο σύντομος δρόμος είναι ο αργός και το πιο γρήγορο μέσο είναι το περπάτημα. Γιατί; Γιατί εξαρτάται μόνο από σένα, γιατί δεν έχεις ανάγκη κανέναν, γιατί η μεγαλύτερη η πιο ακατάβλητη δύναμη είναι η δική σου.
Ο Γιώργος Χαλάτσης δεν ήρθε στην ζωή για να φύγει χωρίς να αφήσει αποτύπωμα. Ήρθε, έζησε, χάρηκε, περπάτησε, προσέφερε και φεύγοντας γεμάτος, μας είπε το πιο δυνατό πράγμα και συνάμα το πιο δύσκολο. Δίπλα σας είναι η ομορφιά, έχετε την τύχη να έχετε γεννηθεί σε μια από τις ομορφότερες γωνιές της γής. Γνωρίστε την, γευτείτε την, σεβαστείτε την, ζήστε, μην ξεχάσετε φεύγοντας να αφήσετε θετικό αποτύπωμα. Γιατί εν τέλει και τα μονοπάτια τι είναι; Τα αποτυπώματα των ανθρώπων. Πατήστε πάνω τους και δεν θα χάσετε. Στο καλό Γιώργη Χαλάτση. Σε ευχαριστούμε.
Υ.Γ: Μέρες θέλω να το γράψω και δεν με αφήνει η επικαιρότητα. Αυτοί που γράφουν επώνυμα άρθρα και βάζουν αυτό να το κάνει η τεχνητή νοημοσύνη, δεν φοβούνται ότι κάποτε θα τους «καρφώσει» η ίδια και θα γίνουν ρεζίλι;
