Οι παρακάτω γραμμές γράφονται στο όνομα του πολιτισμού αυτού του νησιού με ρίζες στην Ιωνία.
Γράφονται ακόμα με στόχο να ευαισθητοποιήσουν τους κατ’ εξοχήν ανθρώπους της τέχνης κυρίως τους εικαστικούς, που στη Χίο δεν είναι λίγοι.
Χαράσσονται επίσης από προσωπική τύψη αφού ο υπογράφων ήταν ένας εκ των οποίων έπεισε τον τεράστιο Νίκο Γιαλούρη να δωρίσει τα έργα του στον Δήμο Χίου, που τραγική τη μοίρα πολλά είχαν υποστεί ήδη μεγάλες φθορές από πλημμύρα.
Προχθές η αντιδήμαρχος Πολιτισμού κα Γαλάνη προς τιμήν της ομολόγησε μια αλήθεια, που δεν αρμόζει στο επίπεδό μας σαν κοινωνία να πέσει στα ψιλά.
Πολλά έργα της Πινακοθήκης, είπε, έχουν καταστραφεί.
Το σχόλιό μου δεν γίνεται για την αναζήτηση ευθυνών, αν και θα έπρεπε να υπάρχουν αφού υποτίθεται υπάρχει μια Πινακοθήκη σε ένα από τα κεντρικά κτήρια της πόλης, δίπλα στο Ομήρειο, όπου δεν εκτίθενται μόνο έργα αλλά φυλάσσονται κιόλας από τα στοιχειώδη, κλοπή και φθορά.
Ευθύνες υπάρχουν και γι’ αυτό και πρέπει να αναζητηθούν, αλλά το πρόβλημα αυτή τη στιγμή κατά τη γνώμη μου είναι μεγαλύτερο και είναι ηθικό.
Η αρμόδια αντιδήμαρχος οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα έναν πλήρη κατάλογο των έργων που έχουν καταστραφεί.
Πρώτον για να γνωρίζουμε το μέγεθος του προβλήματος. Δεύτερον γιατί υπάρχουν έργα τα οποία υποτίθεται φυλάσσονταν, που πιθανά, ειδικά στην περίπτωση Γιαλούρη, δεν ήταν μοναδικά, αλλά υπάρχουν σε ιδιωτικές ή άλλες συλλογές. Αυτό καθιστά μεγαλύτερη την αξία τους και εν πάση περιπτώσει είναι σημαντικό να έχουμε πλήρη εικόνα και γνώση της κατάστασης.
Το θέμα δεν είναι απλό ούτε τα αντικείμενα τέχνης αναλώσιμα ή μειωμένης αξίας αφού δεν… τρώγονται.
Σε τελική ανάλυση όλη η ζωή δεν περνάει από το στομάχι και αυτό το γνωρίζει μια κοινωνία πνευματική, που υπερηφανεύεται και για την παρουσία μεγάλων εικαστικών, που έζησαν και δημιούργησαν σε αυτά τα χώματα και τις θάλασσες του κόσμου.
Γιατί υπάρχει και αυτό το κομμάτι, που περνάει απαρατήρητο. Πολλά έργα της Πινακοθήκης βρέθηκαν πια στο τελευταίο λιμάνι τους, υποτίθεται, επαναλαμβάνω για να το συνειδητοποιήσουμε, ασφαλές.
Περιμένουμε απαντήσεις από την Δημοτική Αρχή. Περιμένουμε αναλυτικά το μέγεθος της καταστροφής.
Γιατί αν δεν γίνει αυτό, θα ξαναγίνει το κακό. Και νομίζω ότι δεν μας παίρνει.
Αλλιώς ας την κλείσουμε την Πινακοθήκη και ας εξετάσουμε τι θα γίνει από την ανεκτίμητη κληρονομιά, που δεν είμαστε άξιοι να διαφυλάξουμε.
ΥΓ. Αν ήμασταν μια κανονική χώρα, δεν θα συνεδρίαζε η Βουλή μας για κάτι αυτονόητο.
