Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό.
Μου γεννήθηκε εκεί ακριβώς στον Οίκο του Θεού, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Νενήτων, καλύπτοντας ειδησεογραφικά τις εκδηλώσεις για την Εθνική μας επέτειο σε αυτή την ζωντανή ακόμα Κοινότητα μας.
Εκεί λοιπόν «βολεύτηκαν» παιδικά τα Νηπιαγωγάκια της περιοχής, 19 παρακαλούμε και τα 68 μεγαλύτερα του Δημοτικού Σχολείου.
Ενώ λοιπόν εκείνα περίμεναν υπομονετικά εμάς τους μεγάλους να δοξάζουμε την Σκέπη της Παναγίας μας και στην συνέχεια να παρελάσουν μπροστά στους γονείς τους και να πούν τα ποιήματα και τα τραγούδια τους, εγώ σκεπτόμουνα, είμαι μεγάλος για να μου περάσουν οι… παλαβομάρες.
Ποιος καταδικάζει αυτά τα παιδιά στην απομόνωση; Γιατί πρέπει οι γονείς τους να έχουν αναγκαστικά μεταφορικό μέσο; Γιατί θα πρέπει αργά ή γρήγορα να στριμωχτούν και αυτά σαν σαρδέλες 5 χιλιόμετρα πέριξ της πλατείας Νικολάου Πλαστήρα; Ποιος δίνει σημασία και ποιοι πρέπει να απολογηθούν που τα χωριά μας πάνω από 70 μέρες είναι χωρίς δημόσια συγκοινωνία; Γιατί πρέπει να αδειάσει κι’ άλλο η Χιακή ύπαιθρος; Το σόι ποιότητα ζωής θέλουμε και ποια ανάπτυξη, με αυτές τις συνθήκες, φουρτούνα μας ονειρευόμαστε;
Τι περιμένουμε άραγε; Την προκήρυξη του υπουργείου για ενιαίο ΚΤΕΛ τον Δεκέμβριο; Κι΄αν γίνει, κι΄αν υπάρξει ανάδοχος, κι΄αν, κι’ αν… στο μεταξύ τα παιδιά αυτά τι πρέπει να κάνουν, να περιμένουν να τα πάρει το λεωφορείο, όταν… παρουσιαστούν στον Ελληνικό Στρατό;
Μετά άκουσα και την υποδοχή της πρότασης από τα Αστικά ΚΤΕΛ. Καταλαβαίνω τις δυσκολίες αλλά πριν να «σκάσει» το Υπεραστικό, όλα ήταν ρόδινα; Όχι βέβαια, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς δεν λειτουργεί έτσι η οικονομία. Γιατί και με πιά λογική σε ΕΝΑΝ ενιαίο Δήμο, τα Θυμιανά είναι Αστική περιοχή και η Καλλιμασιά και τα Νένητα Υπεραστική; Σιγά μην είναι και… Ωκεάνια.
Σαφώς λοιπόν και ένας πρέπει να πάρει και τα δύσκολα και τα εύκολα, αλλά ταυτόχρονα η Κυβέρνηση δεν μπορεί να βγάζει απ΄έξω την ουρά της. Δεν υπάρχει ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ καμιά δημόσια συγκοινωνία, που να μην είναι επιδοτούμενη. Συνεπώς εμείς τι θα κάνουμε ακριβώς, θα ψάχνουμε στο Πυργί τον Κολόμβο να ανακαλύψει ξανά την Αμερική;
Μάλλον ο Βουλευτής Νότης Μηταράκης πρέπει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα καλύτερα και οι αιρετοί του νησιού αλλά και όλοι εμείς να δώσουμε λύση.
Το χρωστάμε σε αυτά τα παιδιά.
Συμπωματικώς το υστερόγραφο είναι ενός Πυργούση, του Προέδρου της Ε.Μ.Χ, Γιώργου Τούμπου. Το αναδημοσιεύουμε γιατί είναι σαν να το γράψαμε εμείς.
ΥΓ. 85 χρόνια πριν παίρνεις μέρος σε έναν πόλεμο άνισο, χάνοντας κοντά στους 500.000 Έλληνες.
Οι τότε σύμμαχοι Βρετανοί, παραμονή της επετείου της 28ης Οκτωβρίου, υπογράφουν μέγα deal για την προμήθεια πολεμικών αεροσκαφών στον μεγάλο ουδέτερο της τότε εποχής, υποσκάπτοντας σοβαρά την Εθνική μας ασφάλεια.
Το Ελληνικό πολιτικό προσωπικό είναι ώρα να βάλει την Ελλάδα σε πρώτη προτεραιότητα, αφήνοντας στην άκρη τα κατάλοιπα του ραγιαδισμού.
ΌΧΙ δεν πρέπει να συμπορευόμαστε με όλους αυτούς που τάσσονται ενάντια στον Ελληνισμό, όποιοι κι αν είναι.
