Βλέποντας την ανθοδέσμη για τον Γιάννη Σκούφαλο και στην συνέχεια αυτών που γράφτηκαν χθες, θέλω να συμπληρώσω το εξής.
Θα αποδεχτούμε την μοίρα μας ή θα την αλλάξουμε; Μελετώντας στο μέτρο που μπορώ και εσχάτως βρίσκοντας χρόνο να γράψω για την ιστορία του νησιού μας, σας διαβεβαιώ ότι βεβαίως παραμένουμε ένας τριτοκοσμικός τόπος αλλά και τα θετικά που πετύχαμε είναι τεκτονικά.
Προσπαθώ να θυμηθώ την εποχή με τα… προσκυνητάρια. Τα ξεχάσαμε; Τα μισά ήταν επειδή οι οδηγοί δεν φόραγαν κράνος. Ε, αυτό είναι πιά παρελθόν και αυτό είναι πρόοδος.
Ας βάλουμε λοιπόν στόχο να καταργήσουμε και τις… ανθοδέσμες. Ποιος θα το κάνει αυτό; Όλοι μας με την πίεση μας αλλά θεσμικά η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ του Δήμου Χίου, για να αρχίσουμε από κάπου. Αλήθεια, η ίδια θυμάται την ύπαρξη της; Συνεδρίασε ποτέ; Αισθάνονται τα μέλη της την ανάγκη να συνεδριάσουν έστω στην μνήμη του Σκούφαλου και να πάρουν ΤΩΡΑ μέτρα; Ας πούμε θα φωτιστεί το σημείο παγίδα της Κοκκάλη;
Εδώ όμως θέλω να μου επιτρέψετε να δώσω τον λόγο σε ένα συμπατριώτη μας, που αν γνωρίζει το θέμα που πραγματεύεται στο σημείωμα του αυτό, είναι πραγματικά ο ΕΝΑΣ και μοναδικός και τόσο καλά.
Διαβάστε τι έστειλε ο Δημήτρης Γιαμάς.
«Αγαπητέ Γιάννη αν υπήρχε φωτισμός ο Γιάννης θα ζούσε.
Όπως κι αν ο πεζός ήταν στη διάβαση. Όπως κι αν ο δρόμος δεν ήταν τιμωρητικός, με κολώνες, με κράσπεδα να εξέχουν με γλιστερό οδόστρωμα, κάθετα σίδερα πινακίδων, σιδερένιους κάδους απορριμμάτων με επικίνδυνη μπάρα μπροστά τους, με παρκαρισμένα αυτοκίνητα με παντελή έλλειψη διαγραμμίσεων κ.λπ.
Όπως κι αν το σημείο δεν ήταν παγίδα όπως αλλά 1000 που υπάρχουν στη Χίο και ευτυχώς δεν έχουμε κάθε μέρα θανατηφόρα.
Σίγουρα ο μόνος που δεν έφταιγε ήταν ο Γιάννης, που πήγαινε όπως κάθε μέρα στη δουλειά του με κράνος και οδηγώντας με εμπειρία και νορμάλ ταχύτητα. Διότι ο Γιάννης όχι μόνο ήταν εντός του περιβόητου ορίου ταχύτητας, αλλά οι δυνατότητες του ως οδηγός ήταν πολύ πάνω από αυτές τις ταχύτητες. Διότι όλοι οι οδηγοί δεν είναι ίδιοι ούτε όλα τα δίκυκλα. Κατά τη γνώμη μου υπό αυτές τις συνθήκες το συμβάν απλά ήταν αναπόφευκτο.
Αν λοιπόν μιλάμε για αν, επειδή είναι πολλά τα αν διότι έχει κι αλλά, να τα συνοψίσουμε σε ένα. Σε μια άλλη πραγματικά πολιτισμένη και όχι τριτοκοσμική χώρα ο Γιάννης θα ζούσε.
Και κάτι ακόμη. Επειδή διαβάζω και κάτι άκυρα σχόλια ειδικών πιο καλά ας μη σχολιάζουν όσοι δεν μπορούν να μπουν στην ψυχολογία ενός πραγματικού μοτοσικλετιστή όπως ήταν ο Γιάννης. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ».
Αυτά από τον Δημήτρη Γιαμά. Περιμένουμε τις απαντήσεις στην πράξη από την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ. Αλλιώς υπάρχει και ο δρόμος της παραίτησης.
Ας διαβάσουν το υστερόγραφο. Το υπογράφει ένας άλλος συμπατριώτης μας συνταξιούχος πλέον Λιμενικός, ο Στράτος Κοντσές.
ΥΓ. "Εγώ να ρωτήσω, καλό το ρεπορτάζ ποινικά υπεύθυνος για την ασφάλεια των οδών του Δήμου υπάρχει;"
