Ο παπά - Μακρής τιμά τα ράσα που φορά, με προσφορά στον συνάνθρωπο χρόνια τώρα στα συσσίτια της Μητροπόλεως.
Συνεπώς το να πει και μια κουβέντα παραπάνω συγχωρείται, αλλά… υπάρχει ένα αλλά, που πρέπει να μας προβληματίσει όλους και ειδικά τους ανθρώπους της Εκκλησίας.
Μα θα τον κρεμάσουμε επειδή αποκάλεσε τους μετανάστες – πρόσφυγες «γύφτους και τετρακοσμικούς»;
Δεν είπε μόνο αυτά, στην συγκέντρωση των φορτισμένων κατοίκων έξω από την «Κλινική Αυγουστή» είπε κι’ άλλα, που προδίδουν και την δική του φόρτιση, περιγράφοντας καταστάσεις, που όντως βιώνουν οι κάτοικοι της περιοχής.
Και δεν έχει δικαίωμα στη φόρτιση; Εχει, αλλά αυτό έχει και επιπτώσεις και αυτές θέλουμε να εξηγήσουμε.
Ο φέρων τα ράσα θέλοντας και μη κουβαλάει τον Σταυρό εκείνου που είπε την φοβερότερη φράση, που σχηματίστηκε ποτέ «Αγάπα τον εχθρό σου»
Ποιός ηγέτης, πια φοβερή και τρομερή προσωπικότητα, πια ιδεολογία, ποιός, που και πότε τόλμησε τέτοιο λόγο;
Μάθημα δεν κάνω σε κανέναν και ειδικά… Θεολογίας, αλλά καθίσαμε ποτέ να το φιλοσοφήσουμε;
Δεν είπε ο Χριστός, σεβάσου την αντίθετη άποψη, δεν είπε δείξε ανοχή, δεν είπε δείξε κατανόηση, δεν είπε απλά συγχώρησε, είπε το τρομερό «Αγάπα τον εχθρό σου».
Όταν λοιπόν κουβαλάς τέτοιο φοβερό Σταυρό, που στην ουσία σε καλεί να υπερβείς την ανθρώπινη φύση, τότε όταν… ξεφεύγεις αυτό ξενίζει.
Δεν είμαστε στην καλύτερη περίοδο της ιστορίας μας, ούτε πανελλαδικά, ούτε τοπικά. Όμως γι’ αυτό ακριβώς το λόγο και πολλούς παραπάνω, οι πράξεις και ο λόγος της Εκκλησίας πρέπει να είναι λόγος καταλλαγής, ηρεμίας, πραότητας, σύμπνοιας, αγάπης.
Υ.Γ. Είμαι σίγουρος ότι ο παπά – Μακρής δεν τα εννοούσε αυτά που είπε. Θα το αποδείξει ξημερώματα, που θα ξεκινήσει για την παρασκευή σου συσσιτίου, που σε τελική ανάλυση δεν ξέρει πια στόματα ταϊζει.
