Δεν το κατάλαβα, συμπατριώτης μας είναι κι’ αυτός ανεξάρτητα αν δεν τον γνωρίζουμε.
Βλέπετε είναι λίγο… παλιός, αλλά που να πάρει και να σηκώσει, τον συναντήσαμε μπροστά μας χθες σε μια απλή, άχρωμη και άοσμη ανακοίνωση του Δήμου Χίου, για διακοπή κυκλοφορίας, λόγω εργασιών του ΔΕΔΔΗΕ, σε οδούς πέριξ των γραφείων της ΕΜΧ, για να μπορούμε να συνεννοηθούμε.
Μια από τις οδούς λοιπόν είναι και η μικρή οδός Λυκιμνίου, αφού κυρίως χάρη στη μόρφωση του αείμνηστου συναδέλφου Νίκου Περρή, τότε οι Δημοτικές αρχές ζητούσαν την γνώμη των δημοσιογράφων, αλλά τότε και η κοινωνία είχε συνολικά παιδεία γιατί στα Σχολεία υπήρχαν μετεξεταστέοι, υπήρχαν αυτοί που επαναλάμβαναν την Τάξη, ενώ τώρα όπως μου έλεγε τις προάλλες η καθηγήτρια Πανεπιστημίου Μαρία Ευθυμίου, όποιος ξέρει να γράψει το ονοματεπώνυμο του περνάει στο Πανεπιστήμιο, τότε λοιπόν είχαν δώσει ονόματα οδών της Πόλης σε επιφανείς αρχαίους Χίους.
Μεταξύ αυτών ήταν λοιπόν και ο περίφημος Χιώτης ποιητής Λυκίμνιος, στον οποίο αποδίδεται και πασίγνωστη ρήση για το γήρας, που… «ου γαρ έρχεται μόνον».
Βέβαια ολίγον… παιχνιδιάρης δεν σταματά εκεί αλλά μπαίνει σε λεπτομέρειες, συνεχίζοντας.
«Το γαρ πέος αργόν επί μηροίς επικρέμεται, οίδα κοκκίζειν αλλ’ουκέτι δύναμαι» δηλαδή το πέος αργά κρέμεται πάνω στους μηρούς, έχω επιθυμία αλλά δεν μπορώ.
Όμως για να μην τον παρεξηγήσουμε, αν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι αυτά τα ζητήματα τα είχαν φιλοσοφήσει αλλιώς, πιο γνωστός είναι διότι έγραψε ένα ποίημα ύμνο στην υγεία.
Το αλίευσε ο Ομότιμος καθηγητής Μαιευτικής – γυναικολογίας του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Νίκος Παπανικολάου.
Δώστε βάση
«Λιπαρόμματε μάτερ πραύγελως υγιεία
βασιλεία ποθεινά,
σέθεν χωρίς
ου τις ευδαίμων έφυ»
Δηλαδή για να κάνουμε την μετάφραση
«Mητέρα υγεία,
με τα λαμπερά μάτια
και το γαλήνιο χαμόγελο
βασίλισσα ποθητή
χωρίς εσένα
κανείς δεν είναι ευτυχισμένος».
Αυτά λοιπόν τα λίγα για τον Λυκίμνιο, και επειδή ο σκοπός μας δεν ήταν… ποιητικός να μπώ στο προκείμενο απευθυνόμενος στον Δήμαρχο Χίου Μ. Βουρνού, που νοικοκύρεψε τον Δήμο, εκτέλεσε και προώθησε σημαντικά έργα, έβαλε τις βάσεις για πολλά επόμενα, διδάσκει ήθος, δεν σήκωσε ποτέ το τηλέφωνο να παραπονεθεί για δημοσίευμα, αλλά σαν Αρχιτέκτονας δεν πρόσεξε καθόλου την… λεπτομέρεια και μια από αυτές είναι και τούτη, που θα μπορούσε να μας διδάξει ιστορία, να μας δέσει με τις ρίζες μας, να μην μας κάνει αχαμνούς, να διαβάζουν τα παιδιά μας αύριο Λυκίμνιος και στην ουσία να τους είναι κάτι ξένο.
Οποιος βλέπει την ιστορία σαν ξένη είναι τυφλός και δεν το ξέρει.
Προτείναμε λοιπόν και με την ευκαιρία Δήμαρχε το επαναλαμβάνουμε. Θέλει λίγη δουλειά αλλά ελάχιστο κόστος. Ή να φτιαχτούν νέες πινακίδες ονοματοδοσίας ή να συμπληρωθούν επεξηγηματικά οι υπάρχουσες.
Δηλαδή τι θα μας κόστιζε αν κάτω από οδός Λυκιμνίου συμπληρώναμε, αρχαίος ποιητής.
Θα μπορούσαμε να αναφέρομε δεκάδες παραδείγματα αλλά δεν χρειάζεται, αφού κι’ έτσι καταλαβαινόμαστε.
Ελπίζουμε για την συνέχεια.
Υ.Γ. Μια… λεπτομέρεια είναι ότι η πόλη μας είναι μουντή και άχρωμη, χωρίς ξεχωριστές πινελιές και κυρίως χωρίς λουλούδια. Ευτυχώς και δεν εξαρτάται από μας και έχουμε φως και θάλασσα.
