Στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο ο πατέρας της νίκης, που υπ’ όψιν αμέσως μετά δεν επανεξελέγη από τους συμπατριώτες του, άσχετο αυτό, Ουίνστον Τσώρτσιλ, είχε προτρέψει τους εγγλέζους να φυτέψουν ζαρζαβατικά και πατάτες στις γλάστρες των λουλουδιών, γιατί είχε προβλέψει τον αποκλεισμό των γερμανών και γνώριζε πως τα λουλούδια… δεν τρώγονται.
Ο δικός μου προβληματισμός είναι αν έχουμε συνειδητοποιήσει, τι ακριβώς συμβαίνει με τη μαστίχα και αν ως κοινωνία έχουμε κάνει σχεδιασμό, αν υπάρχει μυαλό και δεν κάνουμε διάφορες ζαρντανιές στις καλλιέργειες, για την μαστίχα και την Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου της επόμενης 20ετίας.
Αυτό θα πεί κανείς είναι πρωτίστως δουλειά της Ε.Μ.Χ., αλλά νομίζω ότι όσο μεγάλη και ώριμη και αν είναι την ξεπερνά και αφορά τον γενικότερο στρατηγικό σχεδιασμό του νησιού, αν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αυτός δεν πρέπει να βρίσκεται στον… αυτόματο.
Αυτή τη στιγμή η μαστίχα για… μάσημα κατέχει το 7% των πωλήσεων εν Ελλάδι και προσπαθούμε να το αυξήσουμε.
Άραγε έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αυτό ίσως να μην μας απασχολεί την επόμενη 20ετία επειδή απλά δεν θα μας συμφέρει να την… μασάμε;
Έχει κανείς, πλην της Ε.Μ.Χ. επισήμως, κρατήσει τον κατάλογο των φαρμακευτικών χρήσεων της;
Διότι μπορεί οι επιστήμονες να ανακάλυψαν προσφάτως αυτά που έλεγε ο Όμηρος πριν 4.000 χρόνια, αλλά εδώ δεν μιλάμε πια για χρήσεις σε εγκαύματα, στοματικά ή στομαχικά διαλύματα κ.λ.π., εδώ μιλάμε πλέον για την οστεοπόρωση, μιλάμε για το αλτσχάιμερ και αύριο πολύ πιθανόν, να μιλήσουμε όχι εμείς αλλά οι επίσημες επιστημονικές έρευνες, για την χοληστερίνη και για τον διαβήτη.
Έχουμε συνειδητοποιήσει τι χρυσό κρατάμε στα χέρια μας;
Έχουμε σχεδιάσει αυτό το μέλλον, που δεν είναι αόριστο αλλά επίκειται;
Καταλαβαίνουμε ότι εδώ θέλουμε 10… Μανδάλες, που πιθανόν θα πρέπει να τους εισάγουμε από έλληνες ακόμα και του εξωτερικού;
Αντιλαμβανόμαστε ότι στην έρευνα πρέπει από εδώ και πέρα να πηγαίνει ο μισός προϋπολογισμός της ένωσης;
Καταλαβαίνουμε ότι μας χρειάζονται ακόμα και μετεωρολόγοι, ώστε να μην χάνουμε όχι σοδειές αλλά ούτε κούκουδο, ότι πρέπει να δούμε ακόμα και περιοχές προστατευμένης καλλιέργειας;
Κοντολογίς έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το θέμα μας ξεπερνά και μπορεί να χάσουμε την μπάλα;
Γνωρίζω ότι δεν κομίζω… πυξάρι εις Αθήνας με αυτούς τους προβληματισμούς, αλλά έχω την εντύπωση ότι ορισμένοι συνεταιριστές, αν δεν βρίσκονται στην εποχή του Σταγκούλη, που καλός άξιος και πρωτοπόρος αλλά μίας άλλης εποχής, βρίσκονται μερικές δεκαετίες μετά, την ώρα που η μαστίχα έχει κάνει το άλμα του αιώνα.
Αλήθεια, οι πολιτικοί μας αλλά και ο γενικότερος στρατηγικός σχεδιασμός του νησιού, δεν πρέπει να πάρει υπ’ όψιν του ότι η μαστίχα από την εποχή του ατμού βρίσκεται πλέον στην εποχή του διαδικτύου;
Υ.Γ.: Μέχρι να τα βρούν οι επιστήμονες, κοπανήστε μαστίχα σε ένα γουδί, αρχαιολογικά πράγματα δηλαδή, και μόλις ξυπνάτε βάζετε τη σκόνη στην άκρη ενός κουταλακιού και καταπίνετε την με ένα ποτήρι νερό, όχι του δήμου και θα με θυμηθείτε.
