
Θερμή παράκληση, υπόθεση εργασίας.
Υπάρχει κανείς που δεν βλέπει τι έρχεται στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις με το νέο πρόβλημα των «θαλάσσιων πάρκων»;
Πριν συνεχίσετε διαβάστε και δείτε μια ανάλυση επί του θέματος του δικού μας Κώστα Μαρδά, που κάτι ξέρει… παραπάνω.
https://www.alithia.gr/politiki/kostas-mardas-toyrkoparka-kai-sto-vathos...
Με δεδομένο λοιπόν ότι είναι θέμα χρόνου να μην υπάρχει στο νησί, Τούρκος τουρίστας ούτε για δείγμα, πάμε τώρα στην υπόθεση εργασίας. Τι απομένει;
Να σας πω τη δική μου σκέψη. Η αισιοδοξία του… Μηταράκη, μια επέκταση Αεροδρομίου, που θα γίνει σε 50 χρόνια, ένα ημιτελές Φράγμα, που δεν θα γίνει ούτε σε άλλα 500, έργα που ξεκίνησαν και κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα τελειώσουν, και ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ ιδιωτικές επενδύσεις, αν εξαιρέσεις το πεντάστερο Ξενοδοχείο, που παλεύει ο άνθρωπος που το έφτιαξε να το κρατήσει ανοικτό πάνω από μερικούς μήνες τον χρόνο.
Γιατί ο μακρύς πρόλογος; Μα γιατί υπολογίστε ότι η... μονοτερματική και... αυτογκολιακή (νέοι πολιτικοί όροι) Κυβέρνηση της χώρας, δεν ελέγχει και δεν μπορεί να ελέγξει τα Κρατίδια που έχει εντός της.
Προχθές γράφαμε για το Κρατίδιο του ΔΕΔΔΗΕ, που έκανε διακοπή μια μέρα την περασμένη εβδομάδα στη Λευκωνιά.
Τι κατάλαβαν; Κλείνουν το ρεύμα για μια ακόμα μέρα και αύριο. Και καλά εμείς, επισκευάσαμε την γεννήτρια μας (άλλα λεφτά από εκεί) και δεν θα μείνει το νησί χωρίς ενημέρωση. Οι υπόλοιποι επιχειρηματίες τι θα κάνουν;
Και φυσικά μιλάμε για επιχειρήσεις, ειδικά στην παραλία της Λευκωνιάς, που στην κυριολεξία δουλεύουν μόνο Αύγουστο!
Τι κάνουν; Χέστηκαν… Αλλά δεν φταίνε αυτοί, φταίμε εμείς που δεν απαντάμε το ίδιο στους πολιτικούς, που θα ζητήσουν αύριο την ψήφο μας.
Επιστρέφουμε όμως στην υπόθεση εργασίας. Τι θα μείνει χωρίς τους Τούρκους; Το απόλυτο μηδέν, διότι εδώ όχι μόνο κάνουνε τα πάντα για να μην πατήσει άνθρωπος (αίμα φτύνουμε να καθαριστεί μια νησίδα, το νησί θυμίζει σκουπιδότοπο και ο Βιολογικός ζέχνει πάλι στη σκατίλα) αλλά τα Κρατίδια, συν οι ανίκανοι πολιτικοί, κάνουν τα πάντα να μη μείνουν ούτε οι ρομαντικοί επαγγελματίες.
Πάμε λοιπόν στο δεύτερο δείγμα εγκατάλειψης, ωχαδελφισμού, γραφήματος στους γεννητικούς αδένες και δεν συμμαζεύεται.
Την περασμένη Κυριακή στις 2:30 μ.μ. το Κρατίδιο του ΔΕΔΔΗΕ άφησε τις Αμάδες χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Σήμερα στις 11:00 π.μ. έμειναν από σταθερά τηλέφωνα και διαδίκτυο οι Αμάδες, το Βίκι και τα Καμπιά. Έδωσαν τη βλάβη οι εναπομείναντες ήρωες της περιοχής στο Κρατίδιο του ΟΤΕ και ξέρετε τι απάντηση πήραν από τους καρεκλοκένταυρους του κερατά, γιατί τέτοιοι είναι και αυτοί και όσοι τους ανέχονται. Εκτιμώμενη αποκατάσταση βλάβης έως τις 12 Αυγούστου!
Κοντολογίς αποκομμένα από παντού τρία χωριά της Βόρειας Χίου για μια εβδομάδα!
Από εκεί και πέρα αδέλφια ας μείνουμε να τους κοιτάμε, αλλά δεν μπορώ να το εκφράσω περισσότερο ευθέως, ας μην αναρωτιόμαστε μετά γιατί ψοφήσαμε.
ΥΓ. Με πόση χαρά διάβασα αυτό και σας το μεταφέρω:
"Τι είναι ένα όνομα; Η ταυτότητα του χρήστη του, υποθέτω. Και πώς να μάθεις τα αμέτρητα ονόματα γνωστών και αγνώστων, που έσπευσαν στην αρχή της προηγούμενης εβδομάδας στην αιμοδοσία, για να μου σώσουν τη ζωή; Έμαθα τα ονόματα πολλών από αυτούς, τα περισσότερα τα αγνοώ. Το να τους ευχαριστήσω, αδύνατον. Ευχαριστώ, όμως, όσους νοιάστηκαν για μένα. Δυνάμεις δεν έχω ακόμα, μα σας διαβεβαιώνω πως το πέρασμα απέναντι δεν είναι τρομακτικό. Αντιθέτως είναι πολύ γαλήνιο και οικείο. Σας ευχαριστώ όλους σας"
Μέλη Τσακού







































