Στο γεγονός έχουμε αναφερθεί ξανά και η εικόνα αντί να φτιάχνει επιδεινώνεται.
Η δημοσιευόμενη φωτογραφία ανήκει στον Γιώργη Παπαδόπουλο, από τους ανήσυχους ανθρώπους που καταθέτουν πολλάκις τον προβληματισμό τους.
Έτσι καταλήγουν το πρωί συγκεκριμένοι πεζόδρομοι της Απλωταριάς.
Το να ζητάμε αλλαγή συμπεριφοράς από τα «ζώα» αυτά νομίζω ότι αποτελεί πλεονασμό και κουράζει.
Ο προβληματισμός πρέπει κατά την γνώμη μου να επεκταθεί.
Ποιός για παράδειγμα έφτιαξε αυτούς τους πάγκους πέριξ των καταστημάτων, στις παρόδους της Αγοράς;
Ο Δήμος; Αν ναι να τους ξηλώσει.
Δεν καταλαβαίνουμε. Δεν αρκεί η παρανομία μετατροπής των καταστημάτων εστίασης σε ρυπαντές κατοικημένης περιοχής;
Δεν αρκεί η Πολεοδομική αναρχία, που επιτρέπει οχλούσες δραστηριότητες μέσα σε σπίτια;
Αν τους πάγκους τους έστησαν τα καταστήματα να τους ξηλώσουν. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να βλέπουμε τέτοιες εικόνες. Αρκεί άλλωστε το γεγονός ότι τέτοιας ποιότητας μήλα, έπεσαν από συγκεκριμένες μηλιές και αυτό δεν μας απαλλάσσει έτσι και αλλιώς των ευθυνών.
Δεν θίγω το θέμα του καθαρισμού από τα ίδια τα καταστήματα, διότι μπορεί και να έχει βάση αυτό. Δίδεται ας πούμε η απάντηση ότι οι συγκεκριμένοι ρυπαντές, δείτε ξανά την εικόνα, δεν είναι πελάτες τους αλλά «πελαγίσιοι».
Όπως και να έχει η ουσία δεν αλλάζει. Γύρω από τα μαγαζιά αυτά έχει δημιουργηθεί μια υπαίθρια σταθερή χαβούζα. Ας ξηλωθεί λοιπόν και ας… χέζουν, επιτρέψτε μου την έκφραση, τα καμάρια μας στο οδόστρωμα.
Υ.Γ.: Όποιος έχει κατοικίδιο κατανοεί απολύτως γιατί έβαλα τη λέξη ζώα σε εισαγωγικά. Κανένα τετράποδο δεν συμπεριφέρεται έτσι.
